Morgunblaðið - 10.04.2008, Page 28

28 FIMMTUDAGUR 10. APRÍL 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Gunnar RagnarSveinbjörnsson
framkvæmdastjóri
fæddist í Kothúsum
í Garði 24. nóv-
ember 1933. Hann
lést á Landspít-
alanum við Hring-
braut fimmtudag-
inn 3. apríl
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Ágústa Sigurð-
ardóttir, f. í Brennu
í Reykjavík 21.8.
1901, d. 13.2. 1936,
og Sveinbjörn Árnason skóla-
stjóri, f. í Kothúsum í Garði 2.10.
1899, d. 3.6. 1977. Stjúpmóðir
Gunnars var Anna Steinsdóttir
frá Neðra-Ási í Hjaltadal, f. 26.11.
1913, d. 29.11. 1989. Albræður
Gunnars eru Ágúst Guðmundur,
f. 10.5. 1922, og Þorvaldur Örn, f.
26.3. 1931. Hálfsystur Gunnars
eru Edda Björk, f. 12.5. 1944 og
Guðrún, f. 13.6. 1951.
Gunnar Ragnar kvæntist 20.10.
1956 Þóru Halldórsdóttir, f. í
Reykjavík 19.8. 1935, d. 1.2. 2006.
Foreldrar hennar voru Sigrún
Guðmundsdóttir, f. í Bæ í Árnes-
hreppi í Strandasýslu 28.6. 1915,
d. 26.8. 1998, og Halldór Guð-
1975, sambýlismaður Vignir Már
Guðjónsson þjónustustjóri hjá
Kerfi ehf., f. í Reykjavík 21.7.
1986. Sonur Valdísar er Andri
Fannar Tómasson, f. í Reykjavík
24.8. 2001. 4) Sara Lind, við-
skiptafræðingur og sölufulltrúi
hjá Mikluborg, f. í Reykjavík 15.4.
1980. Maður hennar er Páll Þórir
Jónsson dúklagningameistari, f. í
Reykjavík 28.6. 1975. Sonur
þeirra er Jón Þór Pálsson, f. í
Reykjavík 11.4. 2007.
Gunnar stundaði fyrst nám við
Menntaskólann að Laugarvatni,
síðan lá leið hans til Bandaríkj-
anna þar sem hann lauk háskóla-
prófi í viðskiptafræðum. Eftir að
heim kom starfaði hann við ýmis
skrifstofustörf þar til hann tók
við stjórn Hraðfrystihúss Svein-
bjarnar Árnasonar hf. og starfaði
við það samhliða öðrum rekstri
til ársins 1979. Þá tók Gunnar við
starfi sem félagsmálafulltrúi í
Hafnafjarðabæ. Á þeim árum hóf
Gunnar einnig leigubílaakstur
sem síðar varð úr fyrirtækið
GRS-ferðir sem sérhæfir sig í
fólksflutningum. Þegar Gunnar
lauk störfum hjá Hafnarfjarð-
arbæ vann hann á skrifstofu
Steypustöðvarinnar hf. til sjö-
tugsaldurs. Til fjölda ára hefur
Gunnar unnið á sumrin við sitt
helsta áhugamál, sem leið-
sögumaður við laxveiðiár í Borg-
arfirði.
Útför Gunnars fer fram frá
Hafnafjarðakirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.
mundsson húsa-
smíðameistari, f. á
Breiðabólstað á
Skógaströnd Snæ-
fellsnesi 2.5. 1913, d.
11.10. 1994. Dætur
Gunnars og Þóru
eru 1) Ágústa Sigríð-
ur, f. í Keflavík 6.3.
1957, vinnur við
heimsóknarþjónustu
hjá Reykjanesbæ,
gift Halldóri Ang-
antý Þórarinssyni,
vélvirkja og verk-
stæðisformanni hjá
SBK í Keflavík, f. í Reykjavík
17.3. 1957. Dætur þeirra eru Þóra
Björk Halldórsdóttir, ferðamála-
fræðingur og fararstjóri hjá
Heimsferðum, f. í Reykjavík 20.2.
1980, og Ólöf Ösp Halldórsdóttir,
nemi við Fjölbrautaskóla Suð-
urnesja, f. í Keflavík 30.3. 1988,
unnusti Sveinn Haukur Alberts-
son, f. 27.8. 1986. 2) Sigrún f. í
Keflavík 1.6. 1959, d. 12.10. 2005.
Synir hennar eru Gunnar Ragnar
Sveinbjörnsson bílstjóri, f. í
Keflavík 18.4. 1980, og Bjarni Jón
Sveinbjörnsson nemi við Háskóla
Íslands, f. í Keflavík 7.10. 1985. 3)
Valdís Þóra fjármálastjóri hjá
Kerfi ehf., f. í Reykjavík 28.5.
Í dag verður þú elsku pabbi lagður
til hinstu hvílu, eftir snarpa viður-
eign við illvígan sjúkdóm. Þú hélst
reisn þinni fram á síðustu stundu, og
kvartaðir aldrei. Pabbi var ætíð
snyrtilegur og vel til fara. Það var
honum mikið í mun að líta vel út. Það
sem kemur fyrst upp í huga minn
þegar ég lít til baka eru æskuárin
mín í Garðinum, ég var mikið með
pabba í frystihúsinu að atast í öllu, ég
man að hann gerði mig fyrst að yf-
irsópara sem átti að halda gangstétt-
unum hreinum fyrir framan húsin,
ég gleymi aldrei hvað ég var glöð að
fá fyrsta launaumslagið, það voru
heilar 5 krónur í seðli. Seinna fékk ég
að raða humri í öskjur, mér fannst
það mikill heiður að fá að vinna inni í
sal með hinum. Alltaf urðu störfin
ábyrgðarmeiri eftir því sem ég eltist,
síðasta starfið var á skrifstofunni við
almenn skrifstofustörf og launa-
útreikninga.
Frá því ég man fyrst eftir mér hef
ég farið í veiði með pabba, fyrstu
veiðistöngina gaf hann mér 6 ára og
hef ég mjög gaman af því að veiða,
enda fékk ég góða kennslu. Þeir eru
óteljandi laxarnir sem hann hefur
hjálpað mér að landa í gegnum árin,
fyrst í Þverá, síðan Gljúfurá og
Brennunni. Minningarnar um veiði-
ferðirnar eru dýrmætur fjársjóður
sem ég mun ávallt geyma. Á ung-
lingsárunum mínum fórum við til
Spánar á haustin, þetta voru yndis-
legir tímar, það var svo gott að vera
með ykkur mömmu í sumarfríi. Þú
vildir alltaf hafa bíl til umráða og
keyrðum við um allt þarna. Pabbi
hefur alltaf verið mjög stoltur af
barnabörnunum sínum og betri afi
finnst varla, þau elska hann öll og
virða. Þegar Valla, Þóra, Gunni og
Sara voru lítil hafði hann unun af að
fara með þau í leikfangabúðir og
kaupa eitthvað fallegt handa þeim og
það var kallað pabbi, afi úr öllum átt-
um og hafði hann mikið gaman af að
sinna öllum köllum. Yngri börnin
hafa líka notið gjafmildar afa síns.
Elsku pabbi, þakka þér fyrir að vera
alltaf svo yndislega góður afi dætra
minna, þín er sárt saknað. Hafðu
þökk fyrir allt. Guð blessi þig og
varðveiti, hvíl í friði.
Þín dóttir,
Ágústa.
Margt er það og margt er það
sem minningarnar vekur
og þær eru það eina
sem enginn frá mér tekur.
(Davíð Stefánsson.)
Guði sé lof fyrir allar minningarn-
ar um elsku Gunnar bróður.
Við vorum vinir og félagar í svo
mörgu.
Annars var hann aldrei kallaður
annað en frændi á mínu heimili.
Þegar sonur minn var spurður fyr-
ir mörgum árum, hvað frændi héti,
sagði hann, hann heitir bara frændi.
Hann reyndist börnum mínum mikill
og góður frændi og gaf þeim sem og
mörgum öðrum svo mikið af sér.
Mikill samgangur var á milli heim-
ila okkar og oft komið saman. Við
höfðum öll gaman af að spila og
eyddum ófáum kvöldum langt fram á
nótt við spilamennsku.
Það er ekki hægt að tala um Gunn-
ar bróður án þess að minnast á lax-
veiði, því hann var veiðimaður af
Guðs náð. Hann kenndi ekki bara
mér að veiða heldur allri ættinni.
Nú er skarð fyrir skildi og mikill
er söknuður dætra hans sem sjá nú á
eftir sínum þriðja fjölskyldumeðlimi
á stuttum tíma.
Ég vil með þessum orðum kveðja
bróður minn með virðingu og þakka
honum samfylgdina.
Dætrum hans og fjölskyldum
þeirra votta ég mína dýpstu samúð
Blessuð sé minning Gunnars
Sveinbjörnssonar.
Guðrún systir.
Jæja kæri frændi. Þegar einhver
sem manni þykir vænt um kveður
þennan heim, fara ótal minningar um
hugann, veiðiferðirnar, jólagjafirnar
frá ykkur sem ávallt voru spennandi,
þær nætur sem ég fékk að gista hjá
ykkur hvort sem það var á Krókvöll-
um, í Garðabæ eða Hafnarfirði, alltaf
var ég velkomin á heimilið til ykkar
Þóru.
Þegar ég fékk símtalið um andlát
þitt, tók átta ára dóttir mín utan um
mig og sagði; „mamma var hann
besti frændi þinn?“ Og ég var ekki
lengi að svara, þú varst bæði besti og
uppáhaldsfrændi minn enda ekki
kallaður annað en frændi eins og þú
værir sá eini og áttum við stóran hlut
í hvort öðru.
Ég átti ómetanlega stund mér þér
núna 30. mars síðastliðinn og þá
stund ætla ég að muna alltaf, við
spjölluðum saman, hlógum saman,
rifjuðum upp gamlar minningar og
einnig þögðum við saman. Það var
svo gott að vera hjá þér og það var
svo mikil ró yfir þér.
Þar sem englarnir syngja sefur þú,
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum í trú
á að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.
Farðu í friði, vinur minn kær,
Faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær,
aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni.
(Bubbi Morthens.)
Elsku frændi, það er með miklum
söknuði sem ég kveð þig hér í dag en
ég veit að það hafa verið fagnaðar-
fundir á himnum þar sem Þóra og
Sigrún hafa tekið vel á móti þér.
Elsku Gústa, Valla, Sara, Gunnar
og aðrir aðstandendur, megi góður
guð styrkja ykkur í sorginni.
Blessuð sé minning yndislegs
frænda, megi hann hvíla í friði.
Anna Steinunn Gunnlaugsdóttir.
Nú er Gunnar frændi minn farinn
yfir móðuna miklu. Farinn á vit
nýrra ævintýra, nýjar veiðilendur
bíða hans ugglaust fyrir handan.
Gunnar móðurbróðir minn var
veiðimaður af lífi og sál og kenndi
mér snemma að munda stöngina,
fyrst á bryggjunni í Garðinum og síð-
an var farið í Laxá í Kjós þegar ég
var átta ára gamall í þriggja daga
veiðiferð með frænda og afa.
Þessi fyrsta laxveiðiferð mín
stendur mér enn ljóslifandi fyrir
augum tæpum 40 árum síðar.
Frændi mokveiddi og ég hafði ekki
undan að plasta eða „hjálpa“ honum
að draga á land.
Hápunkturinn í veiðiferðinni var
barátta við 15 punda lax sem ég og
afi minn heitinn, sem aldrei hafði
komið nálægt laxveiði, börðumst við
að landa og frændi skemmti sér kon-
unglega þar sem hann fylgdist með
af bakkanum og hló dátt að aðför-
unum.
Þetta var bara byrjunin á mörgum
veiðiferðum sem farnar voru m.a. í
Gljúfurá og Þverá og kom D.A.M.-
veiðistöngin að góðum notum sem
hann gaf mér í fyrstu veiðiferðinni.
Sú stöng hefur reynst mér vel og
seinna börnunum mínum fjórum sem
öll hafa veitt sína fyrstu fiska á
stöngina.
Nú er stöngin góða komin á hill-
una, lúin af veiði en ekki náðum við
Gunnar að fara í Aðaldalinn í sumar
eins og til stóð en hann mun sjálfsagt
fylgjast með aðförum mínum í sumar
frá nýjum heimkynnum.
Hugur okkar allra er hjá dætrum
og fjölskyldu Gunnars frænda sem
horfa nú á eftir enn einum ástvini
sínum sem kveður allt of fljótt.
Hafðu þökk fyrir allt og allt. Guð
blessi ykkur öll.
Sveinbjörn Sigurðsson
og fjölskylda.
Minn elskulegi vinur og ferða-
félagi Gunnar.
Okkar kynni voru ekki löng en
samt mjög góð, það var svo gott og
gaman að fá að kynnast þér þessum
góða manni sem bar svo mikla virð-
ingu fyrir öllu og öllum og hvað þú
unnir landinu okkar og náttúrunni
mikið. Við áttum þess kost að ferðast
um landið okkar og önnur fjarlægari
lönd saman og njóta þess að vera til,
það var allt svo ánægjulegt sem við
gerðum saman og allt það sem þú
gerðir fyrir mig og kenndir mér að
njóta í lífinu það kann ég vel að meta
og þakka núna innilega fyrir það.
Mikil sorg var þegar veikindi þín
voru ljós í lok síðasta sumars og vor-
um við ekki tilbúin að takast á við það
að þínu lífi væri að ljúka svona fljótt.
Þú varst alltaf með hugann hjá
dætrunum og barnabörnunum þín-
um sem þú dáðir svo mjög og eiga
þau þakkir fyrir hvað þau voru öll
dugleg og sterk í þínum veikindum,
sérstaklega Gunnar yngri. Þú varst
líka svo góður við mín barnabörn og
fjölskyldu og þökk sé þér fyrir þau
góðu og ógleymanlegu kynni.
Mínar innilegustu þakkir fyrir
virðinguna og væntumþykjuna sem
ég fékk notið minn elsku vinur, ást
þín á lífinu fékk ekki að lifa nógu
lengi, ég sakna þín.
Megi guð og allir verndarenglar
varðveita dætur þínar og fjölskyldur
þeirra.
Valgerður Guðmundsdóttir.
Kæri frændi, þá er kveðjustundin
runnin upp. Þótt við værum í raun
ekki frændur leit ég alltaf á þig sem
frænda minn. Á yngri árum þekkt-
umst við ekki mikið þótt við vissum
hvor af öðrum en leiðir okkar lágu
saman síðar og með okkur tókst góð
vinátta. Okkur Kristínu hafði verið
boðið í veiði í Þverá, við vorum byrj-
endur og vorum svo heppin að fá þig
sem leiðsögumann og leiðbeinanda.
Fáir höfðu jafn góð tök á listinni að
kasta flugu, betri kennara var ekki
hægt að fá. Þú kenndir okkur að
veiða með flugu og síðan áttum við
eftir að vera saman mörg sumur í
Þverá. Þverá var þín á, þú þekktir
hana eins og lófann á þér, vissir hvar
fiskurinn tók í öllum hyljum, skipti
þá engu hvort mikið eða lítið vatn var
í ánni. Þótt veiði væri lítil og aðstæð-
ur ekki sem bestar varst þú alltaf
jafn bjartsýnn, það fengist fiskur.
Þér tókst alltaf að láta þá sem þú
varst með fá fisk. Allir eru sammála
um að enginn leiðsögumaður jafnað-
ist á við þig. Þú varst sérstaklega
elskaður af öllum konum sem þú leið-
beindir, þær höfðu aldrei kynnst öð-
um eins leiðsögumanni, þú varst svo
nærgætinn, jákvæður og hjálpsam-
ur. Ég veit að mörgum mun finnast
tómlegt að koma í Þverá þegar þú
verður ekki til staðar, Þverá verður
ekki söm og áður.
Þegar ég varð framkvæmdastjóri
Marels fórst þú fljótlega að aka okk-
ur eða sækja út á flugvöll og taka á
móti erlendum viðskiptavinum sem
voru að koma í heimsókn. Þetta starf
leystir þú af hendi af mikilli alúð og
samviskusemi. Aldrei misstum við af
flugi eða komum heim og enginn var
Gunnar. Þeir voru ófáir útlending-
arnir sem ræddu um hversu vel þú
tókst á móti þeim, fræddir þá um
land og þjóð og hugsaðir vel um þá í
alla staði. Þessa sömu þjónustu hefur
þú síðan veitt öðrum fyrirtækjum
sem ég hef starfað hjá og alltaf hefur
það verið jafn vel gert.
Ég veit að síðustu ár hafa verið
erfið. Fyrst veiktist Sigrún og síðan
Þóra og létust þær með innan við árs
millibili. En þú tókst öllum áföllum
eins og hetja og barst þig vel þótt við
vitum að missirinn var þér sár. Í
fyrrasumar fórstu síðan í drauma-
veiðiferðina til Skotlands. Ég man
hvað þú hlakkaðir mikið til að fara í
þá ferð, fara og veiða í sjálfri Spay,
það var toppurinn í veiðinni. Þar
kenndir þú þér þess meins sem nú
hefur borið þig ofurliði. En eins og í
fyrri áföllum tókst þú veikindunum
af æðruleysi og barst þig vel allt til
hins síðasta.
Nú að leiðarlokum viljum við Páll,
bróðir minn, þakka þér alla þá vin-
áttu og umhyggju sem þú sýndir
Jens, föður okkar. Þú varst hans
besti vinur, heimsóttir hann reglu-
lega, einkum eftir að hann varð ekki
ferðafær. Heimsóknir þínar voru
honum kærar og kunni hann mjög að
meta þær. Hann var alltaf léttur í
huga og ánægður þegar þú hafðir
verið hjá honum.
Kæru Sigrún, Valdís, Sara, Gunn-
ar yngri, og aðrir nákomnir, við
Kristín sendum ykkur okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur. Við vitum að
missir ykkar er mikill og Gunnars
verður sárt saknað en minningin um
góðan pabba og ljúfan dreng mun lifa
í hug okkar allra.
Geir A. Gunnlaugsson.
Í dag kveð ég frænda eins og ég
kallaði hann alltaf.
Ég á aldrei eftir að gleyma þeim
stundum sem við áttum saman á
mínum uppvaxtarárum og alltaf bar
hann hag minn fyrir brjósti og fylgd-
ist með hvað ég var að gera.
Það var alltaf gaman að koma að
Krókvöllum þegar þið bjugguð þar
enda fannst mér húsið alltaf svo
spennandi. Einnig eftir að þið fluttuð
í bæinn hvað ég var alltaf velkominn
og sérstaklega að fá að spila pacman
í tölvunni hjá frænda.
Elsku Gústa, Valdís, Sara og fjöl-
skyldur, megi Guð styrkja ykkur í
sorginni.
Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
(Bubbi Morthens)
Árni Gunnlaugsson.
Ótímabært og vissulega að óvör-
um barst mér sú frétt að góðvinur
minn Gunnar Ragnar Sveinbjörns-
son væri látinn, eftir stutta og snarpa
en erfiða viðureign við illvígan sjúk-
dóm. Hreinlindi, traust og hjarta-
gæska eru þau orð sem lýsa mínum
vini best allra orða.
Kynni okkar hófust fyrir um 50 ár-
um þegar ég ungur drengur fékk að
fara með föður mínum og Gunnari í
laxveiði, en þeir voru miklir veiði-
félagar og veiddu oft mikið í hinum
ýmsu laxveiðiám landsins, einnig
fóru þeir saman til Flórída og Kúbu
þar sem þeir veiddu á sjóstöng með
mörgu mikilmenninu. Eftir andlát
föður míns hélst vinátta okkar Gunn-
ars og bar þar aldrei skugga á,
hvorki í félagsmálunum, laxveiði eða
í hinu daglega amstri. Sjaldan leið
langur tími þannig að við værum
ekki í sambandi hvor við annan.
Fyrir stuttu síðan talaðist okkur
svo til að við færum til veiða í sumar,
veiðitúra sem ekki verða farnir hér á
jörðu, þið pabbi rennið kannski fyrir
lax þar sem þið eruð núna, þar hljóta
allar ár að vera fullar af fiski, ein-
hverstaðar er allur laxinn.
Nú ert þú kominn yfir á hinn ár-
bakkann og kemur ekki til baka.
Takk fyrir allar góðu stundirnar
kæri vinur.
Mikið skarð hefur nú verið hoggið
í fjölskyldutréð við andláti Gunnars
Ragnars Sveinbjörnssonar. Elsku
Gústa, Valdís og Sara, tengdasynir,
systkini, barnabörn og aðrir vinir,
mínar innilegustu samúðarkveðjur,
Guð veri með ykkur öllum.
Gunnar Ragnar
Sveinbjörnsson
✝
Frænka mín,
MARGRÉT ÞORBJÖRG MELLSTRÖM,
lést í Stokkhólmi Svíþjóð, laugardaginn 23. febrúar.
Útförin hefur farið fram.
Fyrir hönd ættingja,
Margrét Norland.