Morgunblaðið - 23.04.2008, Blaðsíða 30

30 MIÐVIKUDAGUR 23. APRÍL 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Okkur finnst frá-
bært að hafa átt svona
góða og æðislega
ömmu.
Þegar við vorum litlar fórum við
alltaf til ömmu á daginn og fengum
alltaf hjá henni kökur og kakó og
sögðum henni allt sem var að gerast
í lífi okkar, við treystum henni fyrir
öllu og sögðum henni stór leynd-
armál. Amma var alltaf konan sem
maður gat leitað til þegar eitthvað
bar á brjósti. Oft þegar við fórum
saman til ömmu hélt fólk að við vær-
um að fara þangað til að sníkja okk-
ur inn aur en við litum alltaf á hana
sem bara eina af okkar betri vinkon-
um. Einu sinni þegar hún bjó á
Snorrabrautinni hringdum við í
hana og sögðum henni að við ætl-
uðum að koma til hennar, en komum
svo ekki og hún hringdi mjög oft í
okkur og var orðin mjög sár og pirr-
uð útí okkur útaf því við komum
ekki en síðan komum við til hennar
seinna um daginn og höfum aldrei
séð hana jafn ánægða á svip áður.
Alltaf þegar við fórum til hennar
vildi hún vera að gefa okkur þótt
það væri matur, peningar, pillubox,
klútar eða annað. Í hvert skipti sem
við fórum til hennar spurði hún alla-
vega 7 sinnum hvort við vildum fá
Ingibjörg
Þorsteinsdóttir
✝ Ingibjörg Þor-steinsdóttir
fæddist á Þver-
hamri í Breiðdal 23.
apríl 1917. Hún lést
á Elli- og hjúkr-
unarheimilinu
Grund 25. mars síð-
astliðinn og var
jarðsungin frá
Laugarneskirkju 3.
apríl.
eitthvað að borða eða
drekka, hún vildi sko
ekki að okkur liði illa
hjá sér og reyndi
þannig allt til þess að
við kæmum daginn
eftir.
Núna er amma okk-
ar á góðum stað með
manninum sínum,
syni sínum, systkinum
og fleirum ættingjum
sínum. Við vitum að
henni líður vel núna
og er á öruggum stað
og við erum mjög
ánægðar með það. Hvíl í friði, amma
Gull. Við elskum þig.
Diljá og Kolfinna.
Nú kveðjum við Immu móður-
systur okkar. Hún var elst systkina
sinna sem öll eru farin áður. Hún
saknaði þeirra mikið og þótti ekki
réttlæti í því að vera ein orðin eftir.
Imma var falleg, góð, skemmtileg,
fróð, bókmenntaþyrst, ljóðelsk og á
allan hátt yndisleg. Hún var glæsi-
leg kona og mjög vinmörg. Þær
mamma voru fæddar hvor á sínu
árinu í fallegu sveitinni þeirra,
Breiðdalnum. Þær voru afskaplega
góðar vinkonur alla ævi og sá vin-
skapur átti ekki síst þátt í því að
hlúa að og halda saman fjölskyld-
unni okkar.
Þótt Imma hafi ekki búið í húsi
stórfjölskyldunnar á Hrísateigi þá
var hún þar mjög oft. Í því húsi
bjuggu afi og amma ásamt börn-
unum sínum, Rósu, Ragnari og
Margréti, og þeirra fjölskyldum.
Þar var líf og fjör, landsmálin rædd,
spilað – að sjálfsögðu bridge, lesin
ljóð og saumaðir kjólar. Á meðan
mamma var að vinna hjálpaði Imma
oft við heimilisstörfin og uppeldið á
okkur systrunum. Hún sá um að við
borðuðum matinn okkar og kom
okkur svo í rúmið, vel þvegnum og
greiddum. Síðan kom amma og
signdi yfir hvert barn.
Allar eigum við systurnar Immu
mikið að þakka, en þó Anna Þóra
sýnu mest. Allt frá fæðingardegi
hennar átti hún sérstakt pláss í
hjarta Immu, kannski vegna þess að
á þeim sama degi hefði drengurinn
sem hún missti orðið átta ára gam-
all. Imma var boðin og búin að gera
allt sem hún gat fyrir hana. Fyrsta
heimili Önnu Þóru og Sveins var hjá
Immu og fyrstu börnin þeirra fædd-
ust inni á hennar heimili, enda var
hún þeim ævinlega sem önnur móð-
uramma og þau elska hana sem
slíka.
Mamma hélt heimili fyrir afa og
ömmu, en eftir að þau dóu bjuggu
þær Imma og mamma saman ásamt
Sigrúnu systur okkar. Þetta voru
skemmtileg ár þar sem þær nutu
samveru og stuðnings hvor af ann-
arri. Seinna fluttu þær hvor í sína
íbúðina í nýju húsi á Snorrabraut-
inni. Þrátt fyrir að vera ólíkar
manneskjur áttu þær þó ótalmargt
sameiginlegt og voru yfirfullar af
elsku hvor til annarrar.
Á síðustu árum áttu æskuárin í
sveitinni oft hug Immu. Rifjaði hún
upp margar skemmtilegar sögur
þaðan af leikjum krakkanna, dýr-
unum og náttúrunni. Hestarnir og
bæjarlækurinn voru henni sérlega
hugleikin.
Á heiðskírum nóttum
virðist hljóðlega fetað
af stjörnu á stjörnu –
okkur heyrðist einhver stikla
himingeiminn eins og læk
(H.P.)
Við óskum elsku Immu okkar vel-
farnaðar á ókunnum stigum. Drott-
inn blessi hana.
Ágústa, Anna Þóra, Sigrún
og Margrét.
AKRANESKIRKJA | Skáta-
messa kl. 11. Ávarp skáta,
Svannakórinn syngur. Skrúð-
ganga frá Skátahúsinu kl.
10.30. Fögnum sumri og
fjölmennum.
ÁSKIRKJA | Barnaguðsþjón-
usta kl. 11 í umsjón Elíasar
og Hildar Bjargar. Síðasta
samverustund sunnudaga-
skólabarnanna í vetur og
kveðja þau Engilráð önd og
Rebbi refur í bili. Börnin fá
sumargjöf að skilnaði og eft-
ir samveruna verða í boði
pylsur af grillinu og hollir
drykkir með. Sóknarprestur.
BORGARNESKIRKJA |
Messa kl. 13.30. Skátar
taka þátt í athöfninni. Organ-
isti Steinunn Árnadóttir.
BÆGISÁRKIRKJA | Ferming
kl. 14. Fermd verður Heiða
Ösp Sturludóttir, Þúfnavöll-
um. Sóknarprestur.
DIGRANESKIRKJA | Skáta-
messa kl. 11. Prestur sr. Gunnar Sigur-
jónsson, organisti Kjartan Sigurjónsson.
Skátar sjá um messuna. www.digranes-
kirkja.is.
EIRÍKSSTAÐAKIRKJA | Messa kl. 14.
Fermdur verður Björgvin Jóhannsson
Reynihvammi 2, Fellabæ. Organisti Drífa
Sigurðardóttir og félagar úr kór Áskirkju í
Fellum syngja. Sóknarpresturinn, Lára G.
Oddsdóttir prédikar og þjónar fyrir altari.
FRÍKIRKJAN Reykjavík | Fermingamessa
kl. 14. Fermd verða: Birta Marselía Öss-
urardóttir, Dóra Björg Árnadóttir, Hrafnhild-
ur Olga Hjaltadóttir, Sigurjón Ingi Hilmars-
son, Sunneva Sigríður Júlíusdóttir, Þorgils
Eiður Einarsson, Ingólfur Hersir Stein-
grímsson og Hjálmar Forni Sveinbjörns-
son. Hjörtur Magni Jóhannsson þjónar og
predikar fyrir altari.
HJALTASTAÐARKIRKJA | Messa kl. 14.
Fermd verður Glódís Sigmundsdóttir, Ekru.
Sóknarprestur.
KEFLAVÍKURKIRKJA | Skátaguðsþjónusta
12.30. Prestur er sr. Sigfús Baldvin Ingva-
son. Kór Keflavíkurkirkju syngur undir
stjórn Hákonar Leifssonar.
LAUGARNESKIRKJA | Fermingarmessur
verða haldnar kl. 11 og 13.30. Sóknar-
prestur, meðhjálpari, kór og organisti safn-
aðarins þjóna ásamt fulltrúum Kvenfélags
Laugarneskirkju.
SAUÐÁRKRÓKSKIRKJA | Fögnum sumri
með skátamessu kl. 11. Skátasöngvar
sungnir, skátavígsla og Hannes Garðars-
son skáti flytur hugvekju. Sóknarprestur.
SELFOSSKIRKJA | Skátamessa kl. 11.
Skrúðganga fer frá Sandvíkurskóla kl.
10.30. Á uppstigningardag, 1. maí er
messa kl. 11. Heldri borgarar aðstoða við
messugjörðina. Sr. Gunnar Björnsson.
SELJAKIRKJA | Fjölskylduguðsþjónusta kl.
13.30. Guðsþjónusta 27. apríl kl. 14. Sr.
Bolli Pétur Bollason predikar, kirkjukórinn
leiðir söng, organisti Jón Bjarnason. Guðs-
þjónusta í Skógarbæ kl. 16. Sr. Bolli Pétur
Bollason prédikar.
YTRI-Njarðvíkurkirkja | Fermingarmessa
kl. 11. Fermdur verður, Heiðar Örn Hönnu-
son, Hlíðarvegi 78. Einsöngvari er Emanúel
Pugi og organisti Gunnhildur Halla Baldurs-
dóttir. Kór kirkjunnar leiðir söng. Sunnu-
dagskólinn kl. 11. Dagmar Kunakova leikur
á gítar. Boðið upp á grillaðar pylsur. Um-
sjón hefur starfsfólk sunnudagaskólanna.
Spilakvöld aldraðar og öryrkja kl. 20. Um-
sjón hafa félagar í Lionsklúbbi Njarðvíkur,
Ástríður Helga Sigurðardóttir, Gunnhildur
Halla Baldursdóttir og sóknarprestur.
Eiríksstaðakirkja
Morgunblaðið/Sigurður Ægisson
LOKAKEPPNI íslenskra grunn-
skóla í BEST-stærðfræðikeppninni
(sem áður hét KappAbel) er haldin í
Kópavogi í gær og í dag, 22. og 23.
apríl. Þema keppninnar 2007-2008
er „Stærðfræði og dýr“.
Sýning á þemaverkefnum kepp-
enda í 9. bekk í níu grunnskólum á
landinu var opnuð af Gunnari Birg-
issyni bæjarstjóra í Náttúru-
fræðistofunni í Kópavogi í gær-
morgun. Sýningin stendur fram á
sunnudag 27. apríl.
Stærðfræðikeppnin á rætur sínar
í Noregi og tekur Ísland nú þátt í
henni í sjöunda sinn. Keppnin hefur
gengið undir heitinu KappAbel og
verið kennd við norska stærðfræð-
inginn Niels Henrik Abel (1802-
1829), sem Abelsverðlaunin heita
eftir, en þeim hefur verið jafnað við
Nóbelsverðlaunin. Hér eftir verður
hvert ríki Norðurlandanna að hafa
sitt eigið nafn á keppninni. Íslenska
heitið er BEST og stendur fyrir það
að bekkirnir keppi í stærðfræði.
Hvað eru dýrin lengi að ferðast
á eigin hraða um hálfan hnött?
Keppnin, sem íslenskir 9. bekkir
hafa tekið þátt í síðan haustið 2001,
hefur auk þemaverkefnisins snúist
um að gefa nemendum kost á að
spreyta sig á góðum stærð-
fræðiþrautum, vinna saman og
færa rök fyrir máli sínu. Þess má
geta að 9. bekkur í Digranesskóla
hefur sigrað í tvígang í stærð-
fræðikeppninni undir stjórn Þórðar
St. Guðmundssonar kennara.
Í verkefni nemenda úr Digranes-
skóla var velt upp spurningum eins
og hve mikil ull fæst af einni kind,
hve mikið garn fæst úr ullinni og
hvað er hægt að gera við hana?
Nemendur Hrafnagilsskóla í
Eyjafirði velta fyrir sér kúm al-
mennt og afurðakúnni Obbu. Dæmi
um spurningar: Hve langan tíma
tekur Obbu að fylla sundlaug af
mjólk? Hver stór hluti er mjólkin
hennar Obbu af heildarframleiðslu
MS?
Nemendur í Síðuskóla á Ak-
ureyri velta fyrir sér hvað tiltekin
dýr eru lengi að ferðast á eigin
hraða um hálfan hnöttinn? Hvar
eru þau stödd þegar hið fyrsta kem-
ur í mark?
Fræðast má nánar um stærð-
fræðikeppnina á eftirfarandi slóð:
http://staerdfraedin-hrifur.khi.is/
BEST-stærðfræði-
keppnin í Kópavogi
Dýrin og stærðfræðin Hve lengi er Obba að fylla sundlaug af mjólk?
MESSUR SUMARDAGINN FYRSTA
FRÉTTIR
✝ Guðrún fæddist íHringsdal í Arn-
arfirði 12.9. 1914,
dóttir hjónanna Ein-
ars Bogasonar, út-
vegsbónda, kennara
og fræðimanns, f.
11.1. 1881, d. 4.10.
1966, og Sigrúnar
Önnu Elínar Boga-
dóttur, f. 21.1. 1881,
d. 9.5. 1965. Systkini
Guðrúnar eru: Lilja,
f. 13.12. 1909, d. 2001,
Arndís, f. 28.10. 1911,
d. 1990. Bogi, f. 27.11.
1915, d. 2001, Svava, f. 21.2. 1917,
Hulda, f. 25.1. 1919, d. 2002, Ás-
dís, f. 29.4. 1923, d. 1996, Lára, f.
28.12. 1925, d. 1975.
Guðrún á eina dóttur, Sigrúnu
A.E. Stefánsdóttur hjúkr-
unarfræðing, f. 7.5. 1960. Faðir
hennar er Stefán Íslandi óp-
erusöngvari, f. 6.10. 1907, d. 1994.
Maki Sigrúnar er Elís Örn Hinz, f.
21.10. 1959. Sonur þeirra er Einar
Theodór Hinz. Einnig á Sigrún
Arnar Hrafn Gylfason, f. 17.1.
1980. Faðir hans er Gylfi Þór
Pálsson.
Guðrún lauk
gagnfræðaprófi
frá Gagnfræða-
skóla Reykjavíkur
1937 og hjúkr-
unarprófi frá
Hjúkrunarskóla
Íslands 1943. Hún
stundaði fram-
haldsnám í geð-
hjúkrun við St.
Hans Hospital í
Hróarskeldu 1946,
og framhaldsnám í
blóðmeinafræðum
við Centrallabo-
ratoriet við Finsens Institute í
Kaupmannahöfn 1947 til 1948.
Hún hóf störf sem yfirhjúkr-
unarkona við rannsóknardeild St.
Jósefsspítala, Landakoti, 1. októ-
ber 1948 og starfaði þar óslitið til
1. september 1984 er hún lét af
störfum fyrir aldurs sakir. Guð-
rún átti heimili á Kleppsvegi 2 frá
1959 þar til heilsu og krafta
þvarr. Hún dvaldi á Hjúkr-
unarheimilinu Holtsbúð í Garða-
bæ síðustu æviárin.
Guðrún verður jarðsungin frá
Dómkirkjunni í dag kl. 15.
Hún Dúna, ömmusystir mín, var
falleg og glæsileg kona, með dökkt
hárið uppsett, síðar knallstutt, grá-
sprengt og smart. Hún var tíður
aufúsugestur á Hjallaveginum hjá
ömmu, sem var athvarf systranna
og eina bróðurins, hans Boga.
Amma og Dúna voru samrýndar
systur og líkar. Þær gátu talað um
alla heima og geima, stundum
klukkutímunum saman í símann,
svo mörgum þótti nóg um. Hún,
eins og svo margir, missti mikið
þegar amma dó, sína bestu vin-
konu. Hún hélt þó alltaf tryggð við
Hjallaveginn, þó svo lengra liði
milli heimsókna, en oft voru þær
framhald af löngum gönguferðum
hennar um hverfið, hluti af hennar
daglega lífi. Þá mætti hún í eldhús-
ið, geislandi og frísk í skærlituðum
sportgallanum og fékk að heyra
sögur af fjölskyldunni. Henni var
annt um heilsuna og lifði heilbrigðu
lífi.
Hún var líka óþreytandi við að
boða fagnaðarerindið um heilbrigð-
an lífsstíl og þær voru margar ræð-
urnar, sem haldnar voru, um skað-
semi reykinga og áhrif þeirra á
útlit og heilsu, sem maður hefði
betur hlustað á. Dúna var fylgin
sér. Hún reyndi líka að innprenta
manni þann góða sið að kaupa aldr-
ei neitt nema að eiga fyrir því,
regla sem hún fór eftir. Hún var
sjálfstæð og var mikið í mun að
vera engum háð. Kom sér ein og
óstudd upp fallegu heimili á
Kleppsveginum, sem hún innréttaði
smekklega og stílhreint enda mikill
fagurkeri. Tónlist var hennar líf og
yndi og þá sérlega söngur. Því hef-
ur sennilega fáum komið á óvart að
hún skyldi falla fyrir manninum
með langfallegustu röddina honum
Stefáni og sú ást var gagnkvæm.
Með honum eignaðist hún hana Sig-
rúnu sína, sem var ljósið í lífi henn-
ar og var henni ómæld uppspretta
hamingju. Dúna gat verið hvöss við
þá sem henni stóðu næst en það var
vegna þess að hún bar hag þeirra
fyrir brjósti og vildi veg þeirra sem
mestan. Allt sem hún gerði gerði
hún af ást og af henni átti hún nóg.
Við frænkurnar náðum betur sam-
an þegar ég var orðin stálpuð og
sóttum við saman ótal tónleika. Oft
áttum við skemmtileg samtöl á eft-
ir. Hún gat verið óvæginn gagnrýn-
andi en hún var líka hrifnæm, þá
gátu tárin runnið og eftir á var
flogið hátt.
Þegar ég lít til baka og minnist
hennar Dúnu, hugsa ég til þess
hversu kær hún var mér og ég sé
hvílík forréttindi það voru að alast
upp með slíka manneskju nálægt
sér. Hinn stóri systkinahópur frá
Hringsdal hefur svo sannarlega
sett mark sitt á tilveruna. Sögurnar
úr Hringsdalnum, sem oftar en
ekki voru rifjaðar upp þegar systk-
inin komu saman, sumar sorglegar
en langflestar þó í léttari kantinum,
skemmtisögur af fjölskrúðugum og
ólíkum systkinum, ylja manni og
þangað er hægt að sækja styrk og
birtu þegar á bjátar. Dúna var vön
að kveðja sína nánustu með stórum
kossi og skilja eftir rautt varalitar-
far. Þegar ég kvaddi hana í síðasta
sinn, hugur hennar og sál löngu
farin til annars og betri staðar en
hjartað svo sterkt að það neitaði að
gefast upp, kvaddi hún mig líka
með kossi þó að ekki fylgdi varalit-
arfarið með en það gerir ekkert til
því það er fast í hjarta mínu.
Hafðu þökk fyrir allt, kæra,
besta frænka.
Arndís Björk.
Guðrún
Einarsdóttir