Morgunblaðið - 10.05.2008, Qupperneq 19

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 10. MAÍ 2008 19
MENNING
Nánari upplýsingar í síma 893 5046 og á www.fjallaland.is og
www.leirubakki.is
Allir velkomnir að koma og skoða!
Til sölu mjög fallegar lóðir við Ytri-Rangá í landi
Leirubakka. Kjarri- og mosavaxið hraun.
Sögufrægt hérað, mikil fjallasýn, veðursæld og hlý
sumur. Miklir útivistarmöguleikar. Allt eignarlóðir sem
seljast með vegi að lóðamörkum og vatni og rafmagni
í götum. Hitaveita verður í boði.
Golfvöllur í undirbúningi.
Kaup á landi er ein öruggasta fjárfesting sem völ er á.
Aðeins 100 km frá Reykjavík.
Upplagt að fá sér bíltúr um helgina, skoða lóðirnar,
fara á Heklusýninguna og kanna hið landsfræga
kökuhlaðborð Leirubakka!
Fjölbreytileg þjónusta er við lóðaeigendur heima á
Leirubakka: Hótel, veitingahús, verslun,
bensínstöð, Heklusetur með glæsilegri
Heklusýningu, hestaleiga, reiðskóli,
skipulagðar gönguferðir og margt fleira.
Út í vorið!
BORGARLEIKHÚSIÐ frumsýndi
á fimmtudagskvöld Dauðasyndirnar
sem byggir á verki Dantes, Divina
Commedia. Hinn guðdómlegi gleði-
leikur er eitt af stórvirkjum heims-
bókmenntanna. Þar er tekist á við
stórar tilvistarspurningar og er
verkið æði-flókið. Verk Dantes telst
til svokallaðra leiðslubókmennta
þar sem höfundur sjálfur ferðast
um handanheima. Divina Com-
media er eitt þekktasta verk
heimsbókmenntanna af þessu tagi
og er eins konar allegóría um líf
mannsins. Í verkinu ferðast Dante í
fylgd skáldsins Virgils frá helvíti til
himna í gegnum hreinsunareldinn.
Hér er brugðið upp hinni dæmi-
gerðu heimsmynd kaþólskra mið-
alda sem var í senn ægileg og fög-
ur. Dante er tilfinningalega „alveg í
klessu“, eins og komist er að orði í
sýningunni, í tilvistarkreppu og
uppgefinn á lífinu. Látin ástvina
hans, Beatrice, fær skáldið Virgil til
að leiða Dante til „Paradiso“ í gegn-
um helvíti og hreinsunareldinn. Á
þessari leið í gegnum níu heima
mæta þeir félagar mörgum kunn-
uglegum andlitum og lenda í ýms-
um háska enda leiðin torsótt. Dante
þarf að horfast í augu við sjálfan sig
og syndir sínar en með dyggri að-
stoð Virgils nær hann á leiðarenda.
Textinn er unninn af leikhópnum
og er allfrjálsleg túlkun á þessu
verki Dantes án þess að það komi
niður á meginhugmyndum verksins.
Hér er hugvitsamlega staðið að
verki. Sýningin er undirbúinn spuni
og eru því engar tvær leiksýningar
eins. Spunaleikhús lýtur sérstökum
lögmálum en ætla má að leikarar
fái fullkomið frelsi í vinnu sinni en
það er ekki svo. Hlutverk leikstjór-
ans, Rafaels Bianciottos, er að
leggja leikurunum/trúðunum til
reglur í spunanum sem áhorfendur
verða lítið varir við, þó eru sumar
útlistaðar í upphafi verksins. Til
dæmis má gera mistök og þá skal
taka þeim með brosi á vör. Það á að
ekki að „hugsa“ heldur „vera“ sem
er eins konar þema verksins og
skilaboð til áhorfenda. Þessar regl-
ur eru brotnar í gríð og erg enda
eðli trúðsins að vera í nú–inu. Leik-
stjórinn er eins konar leið-
sögumaður í gegnum spunann líkt
og Virgill er leiðsögumaður Dantes
og ferst honum það vel úr hendi.
Sagan er einfölduð og útskýrð af
trúðunum Barböru, Úlfari, Zöru og
Gjólu sem leiknir eru (í sömu röð)
af Halldóru Geirharðsdóttur, Bergi
Þór Ingólfssyni, Höllu Margréti Jó-
hannesdóttur og Hörpu Arnardótt-
ur. Þau bregða sér í allra kvikinda
líki og er leikur þeirra á þremur
plönum, þ.e. leikari sem leikur trúð
sem leikur persónu. Þetta virðist
mjög flókið en þarna er greinilega
fagfólk á ferð svo unun er á að
horfa. Þótt verk Dantes sé skrifað á
miðöldum (um aldamótin 1300) er
sagan klassískt ferðalag manns í
leit að sjálfum sér. Leikhópurinn
blandar skemmtilega saman mið-
aldabókmenntum, endurreisn og
nútíma svo áhorfendur geta auð-
veldlega tengt efni verksins við
daginn í dag. Trúðahlutverkið ligg-
ur misvel fyrir leikurunum. Hall-
dóra og Bergur Þór hafa lært sér-
staklega og tileinkað sér trúðinn
hjá meistara sínum í trúðafræðum,
Mario Gonzales. Það er óhætt að
segja að Halldóra Geirharðsdóttir
sé fremst meðal jafninga í þessari
sýningu. Halldóra hefur gífurlegt
vald á persónusköpun og tilfinningu
fyrir kómík. Bergur Þór er mjög
skemmtilegur sem Dante og spilar
á allan tilfinningaskalann, bregður
sér í og úr hlutverkum án vand-
kvæða. Harpa Arnardóttir er
reyndur spunaleikari og er sviðs-
framkoma hennar sjarmerandi og
hún á auðvelt með að hrífa salinn
með sér með litlum innskotum til
áhorfenda og brosi sem fyllir út í
rýmið. Halla Margrét skilaði sínu
hlutverki með miklum sóma, með
fallegum sviðshreyfingum, en átti
ekki eins auðvelt með skiptingar
milli persóna verksins. Öll hafa þau
mikið vald á raddbeitingu og var
söngur þeirra og tónlist skemmti-
legur hluti sýningarinnar. Leikur
þeirra við áhorfendur er mik-
ilvægur þáttur án þess að vera
uppáþrengjandi.
Umgerð sýningarinnar er einföld,
engu ofaukið, ekkert vannýtt.
Svartir og hvítir búningarnir voru
tímalausir og virtust ekki hamla
leikurum á neinn hátt. Ljós og hljóð
áttu gott samspil við leikara enda
er rétt tímasetning gríðarlega
mikilvæg í kómík sem þessari.
Sýningin er bráðfyndin og
skemmtileg en með háalvarlegum
tóni. Ég er ekki frá því að eftir sýn-
ingu hugsi maður meira um nú–ið.
Svo er það hverjum í sjálfsvald sett
hvort þeir séu þar eða ekki.
Guðdómlegur gleðileikur
Morgunblaðið/Valdís Thor
Dauðasyndir Bráðfyndin og skemmtileg sýning með háalvarlegum tóni
Ingibjörg Þórisdóttir
LEIKLIST
Borgarleikhúsið - litla sviðið
Leikarar: Bergur Þór Ingólfsson, Halla
Margrét Jóhannesdóttir, Halldóra Geir-
harðsdóttir og Harpa Arnardóttir.
Leikstjóri: Rafael Bianciotto. Aðstoð-
arleikstjóri: Sólveig Guðmundsdóttir.
Leikmynd: Helga I. Stefánsdóttir og
Rafael Bianciotto. Búningar: Helga I.
Stefánsdóttir. Tónlistarstjóri: Kristjana
Stefánsdóttir. Hljóðmynd: Ólafur Örn
Thoroddsen. Ljós: Halldór Örn Óskars-
son. Sviðshreyfingar: Ariane Anthony
og hópurinn.
Fimmtudagskvöldið 8. maí 2008.
Dauðasyndirnar
Í APÓTEKI, einum af þremur söl-
um í Hafnarborg, stendur nú yfir
forvitnileg sýning á munum sem
geta hvort heldur verið álitnir skúlp-
túrar eða skartgripir. Hildur Ýr
Jónsdóttir hefur
hannað og búið til
óvenjuleg hálsmen
og nælur úr óhefð-
bundnum efnum á
borð við laxaroð,
ryðgað járn og
gamalt gúmmí.
Frumleikinn liggur
þó ekki svo mjög í
efnisvalinu, enda
erum við vön öllu
hvað það varðar,
heldur í útfærslunni
og handverkinu.
Úttroðnir litlir
saumaðir pokar úr
laxaroði minna á
smækkaðar myndir
af sláturkeppum og
nokkrir sam-
ankomnir í einu
hálsmeni koma
skemmtilega á
óvart um leið og
þau ganga vel upp
fagurfræðilega séð.
Sumir munanna
munu líklega alltaf
fara betur á hillu
eða vegg en sem
þægilegir skart-
gripir þar sem þeir
eru oft í stærra lagi.
Myndband sem
sýnir kvenmann
máta á sig hvern
skartgripinn á fæt-
ur öðrum er svolítið
kómískt þar sem hlutirnir ganga
misvel upp sem skart. Það virðist þó
alls ekki vera aðalmálið á sýning-
unni, heldur einmitt að brjóta upp
viðurkennt viðmið hefðbundinna
skartgripa.
Hlutirnir ganga einnig skemmti-
lega upp sem míneatúrar og eru
ekkert síður skemmtilegir sem inn-
anhússskart. Efnistökin eru fag-
mannleg hvort heldur sem verið er
að útfæra verk úr spýtuflísum úr
grásleppubát, rekavið eða bláskelj-
um og útkoman skemmtileg og
sannfærandi.
Roð og annað fjöruskraut
Þóra Þórisdóttir
MYNDLIST
Hafnarborg
Sýningin stendur til 25. maí. Opið alla
daga nema þriðjudaga frá kl. 11 til 17 og
á fimmtudögum er opið til kl. 21. Að-
gangur ókeypis.
Hildur Ýr Jónsdóttir, skúlptúr-skartgripir
bbbmn
Morgunblaðið/Golli
Skart Fagmannleg efnistök.