Morgunblaðið - 23.11.2008, Blaðsíða 61
Minningar 61
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 23. NÓVEMBER 2008
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð, hlýhug og vináttu við andlát og útför
ástkærrar dóttur, móður, ömmu, systur, mágkonu
og frænku,
KÖTLU SIGURGEIRSDÓTTUR,
Þórsgötu 22,
Reykjavík,
sem andaðist föstudaginn 31. október.
Sérstakar þakkir fær starfsfólkið á líknardeild Landspítalans
í Kópavogi.
Anna G. Kristgeirsdóttir,
Elva Rakel Sævarsdóttir,
Aron Kristinn Haraldsson,
Stella Sigurgeirsdóttir, Jóhann Bjarni Pálmason,
Salka Þorgerður Jóhannsdóttir Stelludóttir,
Daði Sigurgeirsson,
Kristgeir Sigurgeirsson og fjölskylda.
✝
Þökkum auðsýndan hlýhug og samúð við andlát
og útför móður okkar, fósturmóður, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
BJARGAR ERLINGSDÓTTUR,
Grýtubakka 22,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks líknardeildar
Landspítalans, Landakoti og Karitas systra fyrir
góða umönnun.
Ellen Ásthildur Ragnarsdóttir, Friðþjófur Bragason,
Þorkell Ragnarsson,
Kristín Þórdís Ragnarsdóttir, Sigurjón Sigurjónsson,
Ingunn Ragnarsdóttir, Símon Wiium,
Guðmundur Birgir Ragnarsson, Bettý Stefánsdóttir,
Soffía Ragnheiður Ragnarsdóttir,
Ásþór Ragnarsson, Kolbrún Kjartansdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Sendum okkar bestu þakkir til þeirra fjölmörgu
sem sýnt hafa okkur mikinn hlýhug, vináttu og
samúð við fráfall og útför eiginkonu minnar, móður
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
ÁSTDÍSAR GUÐJÓNSDÓTTUR,
Suðurgötu 37,
Reykjavík,
sem lést á líknardeild Landspítalans, Landakoti
föstudaginn 31. október.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki líknardeildar Landakotsspítala
fyrir frábæra umönnun.
Haraldur Theodórsson,
Guðjón Haraldsson, Sigríður Siemsen,
Haraldur Guðjónsson, Yalda Guðjónsson,
María Guðjónsdóttir,
Helgi Guðjónsson,
Ludwig Norooz Guðjónsson,
Þórir Haraldsson, Mjöll Flosadóttir,
Gunnur Elísa Þórisdóttir,
Ástdís Sara Þórisdóttir.
✝
Innilegar þakkir fyrir sýnda samúð og vinarhug við
andlát og útför elskulegrar móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
GUÐFINNU B. ÓLAFS
Látraströnd 19,
Seltjarnarnesi.
Skúli Ólafs, Guðbjörg R. Jónsdóttir
Bjarni Björnsson,
Gunnar Skúlason, Guðrún Gestsdóttir,
Jón Björn Skúlason, Steinunn Hauksdóttir,
Jóhanna S. Ólafs,
Björn Bjarnason,
Guðfinna B. Scott, Christofer Scott,
og langömmubörn.
Mig setti hljóðan
þegar ég frétti að
Haukur væri látinn.
Fallinn var frá góður
vinur. Ég var svo lánsamur að vera
sem ungur lögreglumaður oft með
Hauki á bíl eins og lögreglumenn
kalla það þegar tveir eða fleiri lög-
reglumenn veljast saman til verka.
Haukur var skemmtilegur vinnu-
félagi og kom fyrir sjónir sem tíma-
laus á óræðum aldri. Það var því
þannig að við hinir yngri í starfi
töldum hann tilheyra okkur en litum
aldrei á Hauk sem hluta af eldri
mönnum vaktarinnar.
Haukur Ásmundsson
✝ Haukur Ás-mundsson fædd-
ist í Reykjavík 9.
september 1949.
Hann lést á heimili
sínu 3. nóvember
síðastliðinn.
Útför Hauks var
gerð frá Neskirkju í
Reykjavík 11. nóv.
sl.
Haukur var mjög
duglegur til vinnu,
góður lögreglumaður,
minnugur og átti auð-
velt með að finna
lausn á málum sem
borgarar gátu sætt sig
við. Framkoma hans
og snyrtimennska var
til fyrirmyndar og
maður fann til öryggis
að fara með honum í
erfið mál, enda var
honum oft falin úr-
lausn þeirra. Hauki
var umhugað um þá
sem unnu með honum og aldrei
kvaddi hann mann eftir langa vakt
án þess aðtryggja að verkefni vakt-
arinnar væru í öruggum farvegi.
Síðar á starfsferlinum kom þessi
umhyggja hans vel fram hjá honum
sem stjórnanda á einni vaktinni.
Hann vissi allt um sitt fólk, fylgd-
ist með högum og háttum þeirra og
reyndist þeim vel þegar erfiðleikar
voru. Hann hvatti fólkið sitt til góðra
verka og menn fundu vel fyrir metn-
aði hans og keppnisskapi. Utan
vinnu var Haukur tryggur vinur
sem hafði gaman af íþróttum enda
snjall á því sviði og þar kom keppn-
isskap hans og þróttur að góðum
notum.
Í seinni tíð átti golfið hug hans all-
an og ég var svo lánsamur að eiga
þess oft kost að spila með honum og
njóta vel félagsskapar við hann inn-
an sem utan vallar. En knattspyrnu-
áhugi hans var líka óþrjótandi og
eftirminnileg er ferð sem við fórum
fjórir vinnufélagarnir fyrir nokkrum
árum til að sjá knattspyrnuleiki á
Englandi. Ég var sá eini sem ekki
fylgdi að málum sama liði og hinir og
fékk óspart að heyra það í ferðinni,
eflaust átt það að einhverju leyti
skilið með yfirlýsingum mínum.
Haukur kom mér þó til varnar þegar
honum fannst nóg um eftir að lið
mitt hafið lotið all-illilega í gras fyrir
hans liði. Þarna var að hans mati
kominn tími til að styðja félagann.
Elsku Ásta, Haukur var lánsamur
að eiga slíkan klett sér við hlið sem
þú ert. Við Gyða sendum þér okkar
innilegustu samúðarkveðjur og biðj-
um góðan guð að styrkja þig og
börnin á þessum erfiðu tímum.
Karl Steinar.
Elsku Svala
Mér fannst sólin og
fegurðin dofna á Te-
nerife þegar Þóra hrindi í mig og
sagði að þú værir dáin, sorgin
hvelfdist yfir mig, við sem vorum
búnar að kveðjast í síðasta sinn dag-
inn áður en ég fór. Við vissum að við
sæjumst ekki aftur í þessu lífi.
Ég flutti á Vesturveginn þegar ég
var 7 ára og urðum við vinkonur
fljótlega og Þyrí í Varmahlíð var líka
með okkur. Það var mikið af krökk-
um í nágrenninu og nóg að gera og
höfðum við besta leikvöll sem hægt
var að hugsa sér, Lautina okkar
góðu.
Árin liðu, við gengum í skátafélag-
✝ Svala Guð-munda Sölva-
dóttir fæddist á
Bakka á Siglufirði
4. apríl 1933. Hún
andaðist á Landspít-
alanum fimmtudag-
inn 23. október síð-
astliðinn.
Útför Svölu fór
fram frá Kópavogs-
kirkju 30. okt. sl.
ið Faxa, fórum mikið í
göngur um fjöllin okk-
ar fallegu og útilegur
og róðratúra. Síðsum-
ars fundum við lunda-
pysjur og slepptum
þeim við Urðirnar, á
heimleiðinni fundum
við fleiri svo þetta
urðu kannski 3-4 ferð-
ir á kvöldi. Við fórum í
sveit saman í 3 sumur,
ég var á Suður-Fossi í
Mýrdal og þú á Norð-
ur-Fossi. Allt í einu
vorum við orðnar ung-
ar stúlkur og ákváðum að skoða
heiminn, við fórum með skipi til
Glasgow á vegum Ferðaskrifstofu
ríkisins. Með okkur voru margar
stúlkur úr Netagerð Vestmannaeyja
og fleira fólk. Farið var um Skotland
og England á rútu og mikið ævintýri
að vera í London árið 1953.
Svo kom að því að ég eignaðist
strákana mína og gifti mig, þú áttir
Halldór Val. Fljótlega fluttir þú í
Kópavoginn. Það var ekki gott að
horfa á eftir þér úr Vestmannaeyj-
um. En síminn kom sterkur inn enda
var ég á símstöðinni og við hittumst
alltaf ef ég kom upp á land eða suður
eins og sagt var í Eyjum. Samband
okkar var mikið þó að við værum
ekki á sama stað. Allir fallegu hlut-
irnir sem þú hefur gefið mér í gegn-
um árin, við höfum alltaf gefið hvor
annarri jóla- og afmælisgjafir.
Við hjónin fluttum í Kópavog fyrir
11 árum í næsta nágrenni við þig, við
heimsóttum þig mjög oft og þú
komst mikið til mín.
Sumarið var þér erfitt, þú varst
svo þakklát í veikindum þínum, þér
fannst allir svo góðir við þig, sér-
staklega talaðir þú um börnin þín
sem væru svo hugsunarsöm.
Elsku Svala mín, þú þessi sterka
kona þurftir að láta í minnipokann
fyrir krabbameininu.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að kynn-
ast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Svala mín, ég þakka þér 68 ára
vináttu sem aldrei féll skuggi á. Ég
sendi Halldóri, Ragnheiði, Lilju og
Jóa innilegar samúðarkveðjur.
Far þú í friði, Guð blessi minningu
þína.
Þín,
Ingibjörg Þórðardóttir (Lilla.)
Svala Guðmunda
Sölvadóttir
Mig langar að kveðja
tengdaföður minn,
hann Halldór Þorstein
Gestsson, með fáum orðum. Ég
kynntist honum um sumar á sólbjört-
um degi og þannig voru öll okkar
kynni og þannig var allt hjá þessum
prúða manni, notalegt, bjart og gott.
Synir okkar tilbáðu afa sinn og það
gerðu barnabörnin og barnabarna-
börnin öll með tölu. Hann var svo
skemmtilegur, hann afi á Hlíðarveg-
inum. Hann bjó til snjókarl fyrir jólin,
sem stóð og horfði inn um eldhús-
gluggann, gjarnan með skrýtna húfu
og undarlegt glott á andlitinu. Hann
sagði líka furðulega spennandi og æv-
intýralegar sögur. Þær fjölluðu um
ýmislegt, sem fullorðnir skilja ekki,
en afi kunni á þessu góð skil. Það var
✝ Halldór Þor-steinn Gestsson,
fæddist á Siglufirði
15. apríl 1917, hann
lést á Heilbrigð-
isstofnun Siglu-
fjarðar 3. nóvember
2008.
Útför Halldórs
var gerð frá Siglu-
fjarðarkirkju 15.
nóvember sl.
líka svo gaman að
fylgjast með honum
taka upp jólaskrautið,
löngu fyrr en það var
gert annars staðar.
Amma á afmæli 20.
desember og þá var
alltaf búið að skreyta á
Hlíðarvegi 11. Jólin
komu fyrr en annars
staðar hjá afa og
ömmu. Það var ekki
síður skemmtilegt að
fylgjast með afa pakka
niður skrautinu, það
gerði enginn á sama
hátt og hann.
Halldór var fjölskyldumaður af
bestu gerð. Hann var ekkert sérstak-
lega mikill samkvæmismaður, en því
skemmtilegri heima fyrir með sínu
fólki. Hann tefldi töluvert, bæði í Tafl-
félagi Siglufjarðar og eins man ég eft-
ir þeim svilum, Helga í Hvammi og
Halldóri sitja löngum stundum að
tafli. Hann dundaði líka við frímerki
og ýmislegt fleira, sem ekki var mjög
hávaðasamt.
Það var einhvern veginn þannig að
það fylgdu Halldóri rólegheit. Hann
hafði afskaplega góð áhrif á umhverfi
sitt og það var gott að vera nálægt
honum.
Nú þegar hann er farinn frá okkur
koma upp í hugann margar góðar
minningar. Skemmtilegu ferðirnar í
Fljótin á gula Fiat, rauða Fiat og
Polski Fiat, útilega í Hlöðuvík með
allan krakkaskarann og svo margt og
svo margt.
Þótt ég viti að enginn velur sér ætt-
ingja þá verð ég alla tíð þakklát
manninum mínum fyrir að eiga svona
yndislega foreldra. Ég er viss um að
hann hefði aldrei valið aðra.
Nú þegar komið er á leiðarenda
segi ég einfaldlega takk fyrir mig og
mína.
Elsku Lína og þið öll hin, ég veit að
þið syrgið öðlinginn ykkar, en þið haf-
ið líka margs að minnast og mikið að
þakka fyrir.
Megi Guð vera með ykkur öllum.
Ólöf Markúsdóttir.
Halldór Þorsteinn
Gestsson
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Ef útför
hefur farið fram eða grein berst ekki
innan hins tiltekna skilafrests er ekki
unnt að lofa ákveðnum birtingardegi.
Þar sem pláss er takmarkað getur
birting dregist, enda þótt grein berist
áður en skilafrestur rennur út.
Minningargreinar