Skinfaxi - 01.02.1934, Qupperneq 2

2
SKINFAXI
Helmboð 09 lielmsóknir.
Það eru nú um átján ár síðan því var lireyí'l í
Skinfaxa, að íslendingar biðu samlanda sínum, skáld-
inu Stephani G. Stephanissyni heim frá Veslurheimi.
Sú uppástunga átti Iiljámgrmm hjá allri þjóðinni
og komsl i framkvæmd, og varð skáldinu til mikill-
ar gleði og ánægju, eins og sjá má á kvæðum þeim,
er hann ])á orti og nefndi Heimleiðis.
Enginn, sem að fram-
kvæmd þess studdi, mun
liafa fundið til þess, að hann
yrði fátækari við það, held-
ur þvert á móti ríkari, rík-
ari af því að finna sig þátt-
takanda og meðstarfanda að
því, að veila öðrum gleði og
ánægju og verðskulda þökk
og viðurkenningu.
Heimsóknin var og raun-
verulega ekki einungis per-
sónuleg af skáldinu Stephani
G. Stephanssyni Iiéldur jafn-
framt einskonar opinber þjóðhöfðingja-heimsókn frá
hræðrum vorum, Vestur-íslendingum, — hroddi þess
þjóðernislega íslenzka þroska, er þar ríkti og ríkir.
Það er alkunna, að í fjarlægð þróast sterkari og
ákveðnari tilfinning fyrir ættarskyldleika og þjóð-
erni, heldur en nokkurn tíma heima fyrir. Þetta kem-
ur glöggt fram hjá Vestur-íslendingum, og vér hér
heima inegum sizt án þess vera, að finna til og
njóta þess yls og samúðar, er Vestur-íslendingar
bera lil vor.
En álirifa þeirra verðum vér hezt aðnjótandi, með
því að fá sem oftast lieimsóknir þeirra, — einkum
Jakobína Jolinson.