Skinfaxi - 01.02.1934, Blaðsíða 55

SIvINFAXI
55
ná þeir tilgangi sínum, að vinna að lieilsteyptri þjóð-
armenningu og liamingju einstaklinga.
Það er trú mín, að skólarnir scu að vaxa í þessu
starfi sínu. Það er smátt og smátt að opnast fvrir
kennurum og almenningi, að skólar alþýðunnar,
barna- og ungmennaskólar, megi sízt af öllu við því,
að sniða starfsemi sína eingöngu við liðna tíð —
slcóla yfirstéttar og embættismanna miðaldanna. —
Það, að alþýðufræðslan Iiefir ekki fært almenningi
þá blessun, sem henni var ællað og hún er umkomin.
ef rétt er á haldið, liggur einmitt í þessum mistök-
um. Misskilningi á sálarlífi barna og unglinga — mis-
skilningi á þörfum almennings og lífi þjóðarinnar.
Lexíunám, yfirheyrslur, heimskulegar tölur sem mæli-
kvarði á vit og' þckkingu, eru ekki umkomin að
mynda lífræna og notliæfa þeklcingu né tækni í liugs-
un og framkvæmd, sem almenningur þarfnast. Né
lieldur þess umkomin, að skapa baldgóða menningu.
— Það er staðreynd, að sá einstaklingur, sem vinn-
ur, beitir huga og bönd i leit þroska og þekkingar,
eignast þá alvöru og festu í skapgerð, sem er meira
virði en látalætin og málmyndakákið, sem hlýtur
alltaf að verða ofan á, þar sem alþýðufræðslan er
sniðin eftir hinum löngu, lærðu skólum. Undan því
oki þarf alþýðufræðslan að komast. Það þarf að
samræma fræðslu barna og æskulýðs. Byggja á nú-
tímaþekkingu í sálar- og uppeldisvísindum, á íslenzk-
um staðháttum og þörfum fólksins.
Þess er áður getið, að með alþýðuskólunum licfj-
ist nýtt tímabil í skólasögu vorri. Einn af erfiðleik-
um þessara skóla er skipulagsleysi barnafræðsl-
unnar.
Fræðslulögin og námsskráin þurfa að breytast og
sumt þarf að hverfa. í stað þess þarf að koma skyn-
samleg og liagnýt starfsáætlun og kennslueftirlit.
Þegar svo langt er komið, verður áreiðanlega byggt