Skinfaxi - 01.02.1934, Blaðsíða 31

SKINFAXI
31
— liefir, ef iil vill, lokkað ýmsa lil kaupstaðanna til
að njóta þessa áfram. Aðrir liafa farið í sérskóla til
að geta lilotið launað starf o. s. frv. En vafalaust hef-
ir svo farið, og það í ekki fáum tilfellum, að ungling-
arnir áttu ekki erindi lieim aftur. Eihyrkjabúskapur-
inn, með verðlausa framleiðslu, gat engu á sig bœtt.
Möguleikar til að mynda heimili í sveit voru næsta
litlir. Þess vegna var bvarflað til kaupstaðanna, í at-
vinnu- og iðjuleysið, en þaðan er svo skammt yfir á
annað verra.
Það er ekki sök alþýðuskölanna þótt svona bafi
farið, og það er beldur ekki liægt að ásaka unga fólk-
ið. Að svona befir tekizt til, stafar einkum af skipu-
lagslej'si atvinnuveganna og landnámi sveitanna.
Á þingi 1928 eru samþykkt lög um Byggingar- og
landnámssjóð. „Tilgangur sjóðsins er, að viðhalda
býlum í landinu og fjölga þeim, með þessum hætti:
1. með því að veita lán: a. til að endurbyggja íbúð-
arhús á sveitabýlum, b. lil að byggja upp nýbýli á
landi, sem er í einkaeign eða í eign sveitar- og bæj-
arfclaga, c. bæjarfélögum og kauptúnum, sem eru
sérstakur breppur, lil að koma upp nauðsynlegum
byggingum fyrir kúabú á ræktuðu eignarlandi bæjar-
eða lireppsfélagsins. 2. með þvi að verja fé samkvæmt
ákvörðun landsstjórnarinnar til að byggja upp nýbýli
á landi, sem ríkið á eða kaupir í því skyni.“
Það er ljóst af tilgangi sjóðsins, að bonum var ætl-
að að sluðla að endurbyggingu þeirra býla, sem fyrir
voru i landinu og stuðla að fjölgun nýbýla, sem tækju
við fólksfjölguninni. Það er meira að segja gert ráð
fyrir að ríkið byggi á landi, sem það á, og leigi efna-
litlum og dugandi einstaklingum. Það er engin til-
viljun, að þessi lög verða til um sama leyti og lögin
um béraðsskólana — borin fram af sama manni. Má
því segja, að jafnframt menntun fólksins bafi verið
gerð tilraun lil að skapa því lífsskilyrði við þá at-