Skinfaxi - 01.02.1934, Blaðsíða 38

:$8
SKINFAXI
stofnaíSi ungnicnnafcl. Garðarshólma fáum dögum
síðar.
Þarna stóð líka sami maðurinn — eftir ruman aldar-
i’jórðung. Eldur álmgans brann inni fyrir, logi sannfær-
ingar og trúar á göfugt og gott málefni lék um Þor-
stein, engu síður en þá
er hann var að túlka
fyrir okkur lnigsjón
Jiins mikla máls, fyrir
aldarfjórðungi. En nú
var hann að tala við
kennara, stéttarbræður
sina.
Hann sýndi okkur
fram á ]>að, að við ælt-
um ungmennafélögun-
um mikið að þakka og
gætum eigi látið okkur
mál þeirra litlu skipta.
Afskiptaleysi af þeim
sýndi vanþakklæti og
skilningsleysi kcnnara
á einum sterkasta
þætti uppeldismálanna. Afskiptalaus mætti enginn
vera um gagn og gengi þessa máls, sem léti sig
æskuna nokkru sldpta. llún mætti ekki án þess vera,
að bugsjón þessi fengi að snerta lmg hennar og lijarta
og ungmcnnafclögin gæti eigi lifað án æskunnar.
Það var auðheyrl, að Þorsteini duldist eigi, að ung-
mennafélögin væru nú í vanda stödd og ættu erfið-
ari aðstöðu en á fyrri árum þeirra. Og í lok ræð-
unnar bað Jiann okkur innilega um að reynast þeim
vel og verja þau áföllum eftir mætti.
Og luum lók ])að sárt, live lílillrúuð við vorum,
sum, á mátl okkar lil þess.
Þá var komin nótt. —
Þorsteinn Friðriksson.