Skinfaxi - 01.04.1961, Blaðsíða 13

ögrandi og hvetjandi fjallasýn og hárra
tinda.
Fjall hinnar heilbrigðu þjálfunar og við-
leitni líkama og sálar þarf að rísa sól-
roðið yfir hverri byggð lands okkar og
skapa unglingum dag hvern nokkurn spöl
að fara — til hins lokkandi takmarks og
heillavænlega.
Hin göfuga mannræktarviðleitni má
aldrei niður falla neinn dag né neins stað-
ar og verður að vera fjölbreytt, eins og
viðfangsefni þessa móts eru margþætt.
En þótt fjallið heima sé fagurt og gott
að vera þar á ströndinni, á stéttinni eða
í dalnum, er okkur hollt að koma hingað
aftur í Reykjadal eftir 15 ár og hafa
undirbúið þá komu með viðleitni til upp-
byggilegs félagsstarfs með einstaklings-
þroskann fyrir augum.
Er við lítum til þess, hvað við aðkomu-
menn, yngri og eldri, kunnum að hafa á
okkur lagt til þess að komast hingað,
skyldum við hafa í huga, að hér er ekki
stofnað til mannfalls né mannskemmda,
heldur skyldi þessi vígaslóð vera vett-
vangur þroskavænlegrar viðureignar öll-
um þeim til handa, er hér eru þátttak-
endur og einnig njótendur.
Hér verður framin margþætt íþrótt
hinna 800 þátttakenda, líkamlegar
íþróttir, starfskeppnir, söngur, ræðu-
höld og margþættar menningarlegar
skemmtanir.
Allt fólk, sem kemur hingað, mun og
sotja sér það mark að keppa að, að
framkoma þess verði góð, svo að æsku-
lýðnum verði til sæmdar, samtökum hans
°g þessu ágæta héraði og íbúum þess.
Héðan sér ekki mjög til hrikafjalla. En
viðbúnaður heimamanna er hér með slík-
um ágætum, að okkur er vígð jörð hö: luð
til átakanna.
Hér eru höfð í huga hin glæsilegu ytri
skilyrði þessa staðar, bygginga og marg-
víslegra mannvirkja, ræktar og viðreisn-
ar, er hvarvetna getur að líta í þessari
blómlegu byggð, en einnig innri viðreisn-
,in, sem orðið hefur hér, hugsjóna-
byggingarnar, hugtúnaræktin, fórnarbar-
átta brautryðjenda alþýðumenningar
Þingeyinga, sem hefur orðið svo snar
þáttur í þjóðmenningu okkar.
Það viðreisnarstarf er orðið mikið og
nær yfir langan tíma.
Menn þessara byggða hér liafa lagt leið
sína út á þjóðlífsvettvanginn og barizt
þar svo drengilega, að okkur hefur reynzt
auðveldara en ella hefði getað orðið að
koma hingað, sem erum mörg frá
yngri bræðrum Laugaskóla og úr félags-
legu umhverfi, mótuðu af mönnum héðan.
Björn heitinn Jakobsson skólastjóri, er
ríkan þátt hefur átt í undirbúningi þessa
móts h'fs og með tilstyrk nemenda sinna
liðinn, gerði mynd af dal og ungling, er
segir, — sú er undirskrift myndarinnar:
,,Hún kemur ekki í haust“. Við þessa
hugsun unga mannsins slær fölva á dal-
inn.
Stúlkan piltsins vildi ekki vera í daln-
um hans, þegar vetraði og á móti blés.
Gegn þeim hugsunarhætti viljum við
snúast.
Við munum leitast við að gera bjart
í dal Björns Jakobssonar.
Takmark þessara móta er, þegar við
hcyjum þau í skauti íslenzkra byggða á
heitum stöðum jarðar og mannshjartna.
að barátta okkar og keppni leiði til þess
þroska, er býður vetri og sérhverri ein-
s K l N F A X I
13