Skinfaxi - 01.12.1995, Blaðsíða 48

48
UMFÍ
wmmmmmm
Urgangur neyslu-
þjóbfélagsins
Viö Islendingar erum mikil snyrtimenni og vitum oröiö nœrri allt um heilsu og
hollustu og teljum okkur meövitaöa um umhverfismál.
Heimilin öll hvítskúruö og handryksugurnar stööugt á lofti á eftir flugum og
kexmylsnu. Börn og innbú tandurhrein og í nýjustu tísku, allt aöeins fárra ára
gamalt. I garöinum og sumarbústaönum er keppst viö aö sinna umhverfismálum
- skógrœkt og landgrœöslu. Flest erum viö sammála um aö viö berum öll ábyrgö
á því hvernig gengiö er um landiö okkar og öll viljum viö vinna aö því aö klceöa
þaö aö nýju (hverju, er svo aftur háö tísku).
Allt er eins og vera ber
Eöa hvað? Hvar er allt ruslið sem við
erum svo iðin við að losa okkur við?
Hvar er sófasettið sem var orðið svo
gamaldags og fötin frá því í fyrra og
ísskápurinn sem ekki passaöi inn í
nýju eldhúsinnréttinguna og bíl-
hræið, rafhlöðurnar úr leikföngum
barnanna og restin af fúavarnarefninu
sem við vorum aö bera á sólpallinn?
Og hvar er yfirleitt allt sorpið og
skólpið sem frá okkur fer á hverjum
degi? Er það bara horfið?
Er kannski ekki allt eins og
vera ber?
Ég svara þessari spurningu neitandi.
Það lítur allt vel út á yfirborðinu en
undir teppinu leynist ýmislegt!
Við viljum öll að fjölskylda okkar
njóti þess besta sem völ er á og leggj-
um metnaö okkar í að gera vel við
gesti okkar. En hvað bjóðum við nátt-
úrunni? Er ekki tími til kominn að við
förum að líta á hana sem eina af okk-
ar nánustu og leggja metnaö í að
þjóna henni líka?
Það getum við gert á ýmsa vegu en
þaö sem ég vil beina sjónum að hér er
á hvern hátt við getum bætt okkur
varöandi allan þann úrgang sem verð-
ur til hjá okkur og við sendum út af
heimilinu og vinnustabnum, þ.e.
sorpiö og skólpið.
Með öbrum oröum: Verðum við að
draga úr þeirri gegndarlausu sóun sem
Skyldur eru í hnotskurn:
Okkar skyldur varbandi:
Sorp
Nota minna af öllu.
Fara vel meb og nýta allt sem
allra best þannig ab þab verbi
seint aö rusli.
Skila öllum úrgangi sem getur
skabab náttúruna til sérstakra
móttökustöbva.
Endurvínna eba skila til endur-
vinnslu öllum úrgangi sem end-
urvinnanlegur er.
Skólp
Setja aldrei venjulegt rusl í frá-
rennslib né nokkub sem skabab
getur náttúruna.
viðgengst í okkar neysluþjóðfélagi og
við verðum að horfast í augu við að
við berum sjálf fulla ábyrgð á þeim
úrgangi sem frá okkur fer og við verð-
um sjálf ab tryggja ab hann skaði ekki
náttúruna.
Skyldur sveitarfélagsins
varbandi:
Sorp
Farga sorpi á þann hátt ab
náttúran verbi fyrir sem
minnstum skaba.
Flytja til sérstakrar förgunar
þann úrgang sem ekki er hægt
ab farga á forsvaranlegan hátt
á stabnum.
Endurvinna eba flytja til endur-
vinnslu þann úrgang sem end-
urvinnanlegur er.
Skólp
Sjá til þess ab öllu skólpi sé
skilab þannig til náttúrunnar
ab þab skabi hana sem minnst.