Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1968, Side 17

j ■ . , V&rr; . . • 1 .. I 4
1 1, " J : ■ :: ! I 5 \ 1 . i <■'
F ÍÍSSSÍEr* — . ! t \ í - ;* ■■■.
Hér sjáum við yfirmann, ásamt yfir- og undirforingjum á danska skipinu „Islands Falk.“ Myndin var tekin í nóv. 1910. Var Þor-
steini Sveinssyni send myndin til minningar um þessa menn og fengum við hana lánaða úr safni dóttur lians.
til tafar frá aðalstarfinu. Starfs-
tíminn í þjónustu Fiskifélagsins
varð heldur ekki langur, aðeins
eitt ár. Hann andaðist úr spönsku
veikinni 12. nóv. 1918, hálf-
fimmtugur að aldri.
Hann kvæntist árið 1899 Krist-
ínu Tómasdóttur frá Bjargi á
Akranesi. Lifir hún mann sinn
og býr með börnum þeirra, voru
þau fimm, er hann lézt.
Það, sem einkum einkenndi
starfsemi Þorsteins sál. er áhugi
hans á að bæta kjör sjómanna-
stéttarinnar. Það var margt sem
hann bar fyrir brjósti í þeim efn-
um. Ein hans heitasta ósk var
það, að íslenzkir sjómenn mættu
eiga vistleg heimili, þar sem
þeir gætu unað þann tíma, sem
í landi er verið. Honum gramd-
ist mjög háttalag margra þeirra,
VÍKINGUR
en færði þeim þó ekki til ámæl-
is, er hvergi áttu höfði sínu að að
halla.
Menntun þeirra var annað
atriðið. Honum sárnaði að sjá þá
eyða sumarkaupinu í gjálífi á
vetrardaginn, en verja engum
eyri til menntunar sér. Fannst
honum lar.dsstjórninni bera
skylda til að greiða fyrir þeim
með hentugu skólahaldi og al-
þýðlegri fræðslu.
Björgunarmálið var honum
mikið áhugamál, og um það skrif-
aði hann mikið, hafði enda lof-
orð allmargra manna um fjár-
framlög, er til framkvæmda
kæmi. En hann vildi fara gæti-
lega og nota reynslu annara.
Vildi hann myndabjörgunarfélag
fyrir allt landið og kaupa svo
hentugt björgunarskip, eftir því
sem getan leyfði. Ekki vildi hann
blanda þeirri starfsemi saman við
strandvarnir og ekki heldur ráð-
ast í framkvæmdir fyrr en fram-
haldið væri tryggt. Undirbjó
hann mál þetta af kappi þann
stutta tíma, sem hann var í þjón-
ustu Fiskifélagsins.
Þá hafði hann einnig undir-
búning veiðarfæraspuna hér á
landi. Honum blæddi í augum
fjárhæðirnar, sem fóru úr landi
fyrir veiðarfæri árlega, en fjöldi
fólks, sem vel gæti unnið þá
vöru,var atvinnulaus. Var sá und-
irbúningur skammt kominn.
Mesta áhugamálið var þó jafn-
an hagur sjómannanna, ekkna
þeirra og barna, kjör þeirra vildi
hann bæta, ekki með endalausum
kauphækkunum, heldur með auk-
inni menntun og hjálp frá ríkis-
333