Sjómannablaðið Víkingur

Árgangur

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1968, Blaðsíða 50

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1968, Blaðsíða 50
Þórður Jónsson. Látrum: Hva5 er nú til varnar vnrnm snma 1 Veiðar með dragnót, hér í ná- grenni við mig á síðasta sumri, voru að sumu leyti lærdómsríkar, minnsta kosti fyrir þá leikmenn, eins og mig og mína líka, sem eru að gera sér hugmyndir um, hvað líði stofnstyrkleika okkar nytja- fiska hér við ströndina, af því, ef svo mætti segja, að þeir hafa alist upp í nánum tengslum við þessa fiskistofna, hafa lifað á þeim, og í næsta nágrenni við þá, eða á ströndinni, en fiskarnir fyrir utan hana. Það sem einkenndi þessa vertíð sérstaklega, var það,að algjör ör- deyða var á þeim miðum, til dæm- is eins og Patreksfjarðarflóa, þar sem búið er að skarka með þessum gjöreyðingartækjum ár- um saman, og yrði þar vart kola á þessari vertíð þá var það svo smátt að varla var hirðandi. Þar með má segja, að því óhugsaða takmarki hafi verið náð, að gera allan Patreksfjörð og flóa, fisk- lausan. Það tók tiltölulega fá ár, að gjöra allan innfjörðinn, allt frá Tálkna og inn á fjarðarbotn fisk- lausan, svo þar hefur ekki feng- ist í soðið um áraraðir, þar sem áður var öll sumur fisk að fá. En það fiskisæla pláss Patreksfjarð- arflóinn, var erfiðari fyrir, þó má segja að það hafi að mestu tekist, undir „vísindalegri vemd fiskimiðanna“, og hafi þeir heið- urinn sem hann ber, en skaðinn og skömmin er okkar allra. Að öðru leyti var vertíðin sér- stæð, en það var vegna þess, að bátar fóru að leita til veiða langt utan fjarðanna, þar sem dragnót hafði ekki verið kastað áður, og gafst nokkuð vel, þar fékkst all- mikið af mjög stórum, feitum og fallegum kola, eins og maður átti að venjast honum um allan Patr- eksfjörð og flóa inná fjarðar- Þórður Jónsson, Látrum. botn, áður en dragnótin kom til sögunnar. Alveg sérstaklega var það einn bátur, með fyrsta klassa útbúnað, og skipstjóra af fyrstu gráðu, sem fiskaði mjög vel, alltaf, þótt aðrir fengju lítið sem ekkert á sömu slóðum. Hann fann líka smá leirbletti í hrauninu til dæmis innundir Skor, sem hann gat með lægni kastað á, og var þar gnægð stórkola, og stór þorskur, en svo ördeyða í kring, þar sem greiður aðgangur er að með dragnót og troll, og búið að skarka þar með þessum veiðarfærum í fleiri ár. Þetta finnst mér, frá mínu leikmannssjónarmiði, sanna eft- irfarandi svo ekki verði um villst: 1. Dragnótin er rányrkjutæki mjög stórvirkt, eins og henni hefur verið beitt á undan- förnum árum, undir vísinda- legu eftirliti, að þjóðinni var sagt. 2. Lífsskilyrði fisksins á þess- um slóðum, eftir því sem hann lítur út, virðist vera óbreytt, og eins og vitað var mjög góð, þar sem ekki er búið að eyði- leggja þau með dragnótinni. 3. Þar sem fiski hefur einu sinni verið gjöreytt, og lífsskilyrði hans við botninn einnig eyði- lögð, þangað leitar fiskur lít- ið, til þess að staðnæmast, þótt hann sé í næsta nágrenni, því þar er ekkert við að vera, hann verður því að leita eitt- hvað annað. 4. Rányrkjan og fiskfæðin blasa við, verði ekki upp tekin stór- felld friðun. Hætt er við, að með enn auk- - inni tækni, þá verði þessum griðastöðum fiskanna á leirblett- um í hrauninu hætt, og þeim eytt verulega með trolli og drag- nót, því eins og alþjóð er kunn- ugt, þá toga nú togbátar uppí landsteina þar sem þeim þykir það henta, og hafa ekkert að ótt- ast nema landið, og í hæsta iagi smá töf af varðskipum, því þau hafa ekki brugðist skyldu sinni í landhelgismálinu heldur en öðr- um störfum. Togbátar geta togað á botni, sem ekki er hægt að draga drag- nót með lagi, en þá verða þeir að hafa bobbinga. En aftur á móti á góðum botni, þar sem þeir geta tekið bobbingana af, og haft að- eins fótreipi, þá tekur trollið þeirra dragnótinni fram sem eyð- ingartæki. Mér skilst að svo sé, sem þjóð- in standi nú öll á sjónarhóli í þessu máli, vegna þeirrar niður- lægingar sem meðferð landhelg- innar hefur leitt yfir hana. Hátt- virtir Alþingismenn og ríkis- stjórn, fiskifræðingar, Fiskifé- lagið, Fiskimálastjóri, og við öll hin, þar sem við horfum yfir okkar fisklausu flóa og firði, horfum yfir stór og nærtæk forðabúr sjávarfanga, fjölmennra byggðarlaga uppurin, horfum VÍKINGUR 366
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58

x

Sjómannablaðið Víkingur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.