Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1972, Blaðsíða 29

un með fisk getur gefið af sér góðan arð. Fyrir-
tæki Verzlunarmálaráðuneytisins ætti að kynna
sér árangur okkar verzlana.
Þá kvað sér hljóðs P. I. Anoda skipstjóri, verk-
fræðingur hjá Fiskveiðistjórn. Hann lýsti því, hve
tæknivæðing fiskveiðiflotans mundi aukast á næstu
árum. Þá mun hagnýting ljóss geta aukið afla-
magnið um þetta tíu prósent.
Nú er lýsa að verða einn helzti veiðifiskur okkar
(rösklega 500 þús. tonn árlega) ásamt makríl og
brynstyrtlu (300 þús. tonn árlega) og við austur-
strönd Síberíu veiðast árlega um 700 000 tonn af
míntaj (þorskættar: Theragra Chalcogramma).
Því miður eru lýsa, makríll, biynstyrtla og þó
sérstaklega míntaj ákaflega lítt þekktir fiskar
meðal neytenda, og kemur það niður á eftirspurn-
inni. Það mætti segja mér, að margir þeirra, sem
hér eru saman komnir, séu alls ófróðir um þessa
ágætu fiska. Þess vegna ætla ég að biðja yfirmann
rannsóknarstofu Atvinnudeildar Sjávarútvegsins,
L. I. Borísotskínu fiskifræðing, að upplýsa nær-
stadda um þessi efni.
L. I. Borísotskína: „Ég byrja þá á lýsunni, sem
menn hafa þekkt frá alda öðli og er af þorskaætt-
inni. Fiskurinn er hvítur og fíngerður, engar gróf-
ar trefjar í honum, og bein eru fá. Hann er hinn
ljúffengasti til átu.
Brynstyrtla er mikið veidd á ýmsum^svæðum
á Atlanzhafi. Þetta er einnig fiskur framtíðarinn-
ar, bæði hvað magni viðkemur og eins með tilliti
til margháttaðra vinnslumöguleika. Hún þykir
hentug bæði í súpur og aðalrétti og er prýðileg
reykt.
Makríll er algengur við strendur Evrópu, Am-
eríku og Afríku og á grunnsævi Norður-Atlanz-
hafs. Hann er nokkru þéttari í sér en lýsa og bryn-
styrtla, en eigi að síður ljúffengur, seðjandi og
auðmeltur.
Míntaj er allstór fiskur, þetta 1-1 % kg, ágætur
soðinn, saltaður og siginn (sigþurrkaður). Lýsi er
framleitt úr lifur hans og hrognin söltuð og niður-
soðin“.
„Má ég koma með spurningu“, segir einn af
gestum málþingsins, þjóðlistamaður SSSR Mik-
hail Jansín (leikari og leikstjóri). „Upp á síð-
kastið hafa fiskætur mikið deilt um hákarl og
hvort hann sé hæfur til matar. Segið okkur nú,
hvernig er þetta eiginlega með hákarlinn?“
L. Borísotskína: „Ekki er nú allur hákarlinn
eins, hvort heldur er til átu eða annars. Miklar
tilraunir hafa verið gerðar í þessu sambandi (Til
eru um 250 tegundir hákarla). Komið hefur í ljós,
að tilreiða má hákarl á venjulegan hátt, steikja
hann, marínera og gera úr honum bollur, og reyn-
ist þetta vera herramannsmatur, ljúffengur, nær-
andi (hákarl inniheldur meira af köfnunarefni
öðru en eggjahvítulyfti heldur en beinfiskar) og
smekklegur í framreiðslu. Ég er viss um, að yður
VlKINGUR
mundi bragðast hann prýðilega, Mikhail Mikhailo-
víts!“
Þá ræddi J. O Schelinger, starfsmaður Næring-
arstofnunar Vísindaakademíu SSSR um hollustu
fiskmetis. Fiskur er frá vísindalegu sjónarmiði
alveg einstakur, einkum hvað til efnasamsetningar
tekur; hann inniheldur 18-23% af eggjahvítu-
efnum, mikið fitumagn (nokkuð mismunandi eftir
tegundum og veiðitíma), fjörefnin A, D, Bx, B2,
B12 og PP. Fiskur er auðugur af kalí, kalsíum,
fosfór, magníum, kóbalti og mangani, en þessi
snefilefni eru heilsu mannsins nauðsynleg.
Verðmæti fisks eru ekki hvað sízt í því fólgin,
að líkaminn á mjög auðvelt með að tileinka sér
hann, og þess vegna er hann ómetanlegur fyrir
þá, sem þjást af æðakölkun, fyrir gamalt fólk og
þá, sem læknar hafa fyrirskrifað matarkúr.
Neytendur þurfa endilega að kynnast hollustu
og næringargildi gjafa þeirra, sem við þiggjum
af hafinu.
Því næst tók J. B. Feldmann, forstjóri sérhæfs
fiskverzlunarhúss til máls, og sagði frá starfsemi
fyrii*tækis síns. Til að sanna ágæti vöru sinnar,
lagði hann fyrir Nadézdu Repínu, yfirmatreiðslu-
konu veitingahússins „Akkerið" að bjóða við-
stöddum að bragða á ýmsum sérréttum sínum.
N. I. Repina: „Réttina, sem við ætlum nú að
bjóða ykkur upp á, er auðvelt að búa til í heima-
húsum og í matstofum verkamanna. Þeir eru ó-
dýrir, skammturinn kostar 17-30 kópeka. Mat-
reiðslan gengur yfirleitt fljótt fyrir sig, og auð-
velt er að láta rétti þessa líta smekklega og bragð-
lega út.
Eftir að gestir höfðu gætt sér á fiskréttum
þeim, er fyrir þá voru bornir (lýsu, brynstyrtlu
og makríl í hinni margvíslegustu tilreiðslu), þakk-
aði M. Jansín fyrir hönd allra fislcæta öllum þeim
nær og fjær, er lagt hefðu hönd á plóginn til að
koma þessu Ijúfmeti á borðið.
Síðan skildu menn, hæstánægðir með árangur-
inn af spjallinu.
245