Sjómannablaðið Víkingur

Árgangur

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1985, Síða 28

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1985, Síða 28
FÉLAGSMÁL byggðarlagsins eða lands- hlutans. Hagsmunaárekstrar vilja oft veðra milli hinna ein- stöku hópa þjóðfélagsins, en eftir leikreglum lýðræðisins leita menn sátta. Þeir sem verða að sæta niðurstöðunni Ijóma ekki alltaf af ánægju og þannig er það i sjávarútvegin- um. Það er hlutverk hags- munasamtaka eins og ykkar að hjálpa til við að leita sátta Ásmundur Stefánsson forseti ASÍ sat þungt hugsi undir ræðum við setningu þingsins. Hinrik Greipsson ávarp- aöi þingiö og flutti því kveðjur og góðar óskir bankamanna. 28 VÍKINGUR þar sem tillit er tekið til hags- muna allra þeirra sem lifa með einum eða öörum hætti á fiskveiðunum en fyrst og fremst verða heildarhags- munir þjóðfélagsins að sitja i fyrirrúmi. Með þau sjónarmið að leiö- arljósi höfum við í samvinnu við hagsmunaaðila undirbúið mótun fiskveiðistefnu til næstu ára. Að undanförnu hafa nokkrir orðið til að gagnrýna núver- andi fiskveiöistefnu og hafa þeir sett fram margvislegar skoðanir. Ég ætla að leyfa mér að grípa hér niður í rök- semdafærslur — eða réttara sagt órökstuddar fullyrðingar' eins þeirra. Fyrsta fullyröing: „Hann (kvótinn) er skipulag meðalmennskunnar. Hann stefnir að jöfnuði með því að vængstýfa þá sem möguleika hefðu til að þjarga sér og stungið er tálbeitu að hinum sem ekki geta hvort sem er náö til flugs“ (tilvitnun lýkur). Við lifum í þjóðfélagi þar sem þvi hefur verið haldiö á lofti um áratuga skeið að sérhver einstaklingur og sérhvert byggðarlag i landinu eigi sér sinn rétt. Þótt sam- keppni sé nauðsynleg þá má það ekki eiga sér stað aö at- hafnafrelsið sé svo óheft að jafnræðishugssjónir þjóðfé- lagsins séu gjörsamlega van- virtar. Þótt margar skipshafn- ir séu i landinu þá erum við þrátt fyrir allt ein skipshöfn og okkurberað takatillit hverjum til annars. Aflamarkið er byggt á reynslu áranna 1981 til 1983. Ég veit ekki til þess að á þeim árum hafi rikt sér- stök meðalmennska. Mörg- um gekk þá vel og þeir fá not- ið þeirrar reynslu en öðrum gekk miður. Með þeim tillög- um um fiskveiðistjórnun, sem nú hafa verið lagðar fram, er þeim sem óánægðir eru með aflamark sitt gert kleift að sýna hvers þeireru megnugir, með þvi að velja svokallað sóknarmark og skapa sér þannig auknar veiðiheimildir. Önnur fullyröing: „Kvótinn innleiðir framandi verslunarhætti með sölu og kaupum á stjórnvaldsleyfum. Kvótaviðskipti auka útgerðar- kostnað þeirra sem fiska en ýta undir spákaupmennsku hinna“ (tilvitnun lýkur). Þetta atriði hefur valdið hvað mestri gagnrýni hjá sjó- mannastéttinni. Við búum hins vegar við það að flotinn er of stór miðaö við núverandi aöstæður og þurfum þvi að finna leiðir til að lækka út- geröarkostnaðinn. Það má gera með ýmsum hætti. Nið- urstaðan varð þó sú að frumkvæði i þá átt yrði að koma úr atvinnugreininni sjálfri en það væri hlutverk stjórnvalda að skapa skilyrði til þess að það mætti verða. Með þvi að færa afla á milli skipa má auka hagkvæmn- ina. Það eykur sókn i van- nýtta stofna svo sem rækju og stuðlar að sparnaði í út- gerðarkostnaði. Að sjálf- sögðu er hægt að banna slík- ar millifærslur en þá hverfur hagkvæmnin um leið. Skuld- ug þjóð sem getur ekki skap- að þegnum sinum nægilega góð lífskjör hefur ekki efni á að líta framhjá hagkvæmnis- sjónarmiðum. Þriðja fullyröingin: „Kvótinn stuðlar að því að halda að veiðum þeim sem best gerðu í því að hætta en hamlar framtaki bestu fiski- mannanna og torvelda heil- brigða endurnýjun í stéttinni. Aflaskipin eru skorin niður þrátt fyrir að heildaraflinn minnki ekki“ (tilvitnun lýkur). Það má vel vera að þeir séu einhverjir í sjómannastétt sem best gerðu i því að hætta. Það verður hins vegar að ætlast til af þeim sem koma með slikar fullyrðingar að þeir séu reiðubúnir að nefna dæmi um skip og sjó- menn sem beturværu komnir annars staðar. Aflaskipin hafa ekki verið skorin niður. Þau hafa haldið sinni hlut- deild i heildaraflanum og það hefur verið komið í veg fyrir skerðingu á þeim með þvi að stöðva stækkun flotans og beina skipum að öðrum veið- um t.d. rækjuveiðum. Eina leiðin til að tryggja eölilega endurnýjun í sjómannastétt- inni er að koma útgerðinni á
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104

x

Sjómannablaðið Víkingur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.