Sjómannablaðið Víkingur

Volume

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1985, Page 28

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1985, Page 28
FÉLAGSMÁL byggðarlagsins eða lands- hlutans. Hagsmunaárekstrar vilja oft veðra milli hinna ein- stöku hópa þjóðfélagsins, en eftir leikreglum lýðræðisins leita menn sátta. Þeir sem verða að sæta niðurstöðunni Ijóma ekki alltaf af ánægju og þannig er það i sjávarútvegin- um. Það er hlutverk hags- munasamtaka eins og ykkar að hjálpa til við að leita sátta Ásmundur Stefánsson forseti ASÍ sat þungt hugsi undir ræðum við setningu þingsins. Hinrik Greipsson ávarp- aöi þingiö og flutti því kveðjur og góðar óskir bankamanna. 28 VÍKINGUR þar sem tillit er tekið til hags- muna allra þeirra sem lifa með einum eða öörum hætti á fiskveiðunum en fyrst og fremst verða heildarhags- munir þjóðfélagsins að sitja i fyrirrúmi. Með þau sjónarmið að leiö- arljósi höfum við í samvinnu við hagsmunaaðila undirbúið mótun fiskveiðistefnu til næstu ára. Að undanförnu hafa nokkrir orðið til að gagnrýna núver- andi fiskveiöistefnu og hafa þeir sett fram margvislegar skoðanir. Ég ætla að leyfa mér að grípa hér niður í rök- semdafærslur — eða réttara sagt órökstuddar fullyrðingar' eins þeirra. Fyrsta fullyröing: „Hann (kvótinn) er skipulag meðalmennskunnar. Hann stefnir að jöfnuði með því að vængstýfa þá sem möguleika hefðu til að þjarga sér og stungið er tálbeitu að hinum sem ekki geta hvort sem er náö til flugs“ (tilvitnun lýkur). Við lifum í þjóðfélagi þar sem þvi hefur verið haldiö á lofti um áratuga skeið að sérhver einstaklingur og sérhvert byggðarlag i landinu eigi sér sinn rétt. Þótt sam- keppni sé nauðsynleg þá má það ekki eiga sér stað aö at- hafnafrelsið sé svo óheft að jafnræðishugssjónir þjóðfé- lagsins séu gjörsamlega van- virtar. Þótt margar skipshafn- ir séu i landinu þá erum við þrátt fyrir allt ein skipshöfn og okkurberað takatillit hverjum til annars. Aflamarkið er byggt á reynslu áranna 1981 til 1983. Ég veit ekki til þess að á þeim árum hafi rikt sér- stök meðalmennska. Mörg- um gekk þá vel og þeir fá not- ið þeirrar reynslu en öðrum gekk miður. Með þeim tillög- um um fiskveiðistjórnun, sem nú hafa verið lagðar fram, er þeim sem óánægðir eru með aflamark sitt gert kleift að sýna hvers þeireru megnugir, með þvi að velja svokallað sóknarmark og skapa sér þannig auknar veiðiheimildir. Önnur fullyröing: „Kvótinn innleiðir framandi verslunarhætti með sölu og kaupum á stjórnvaldsleyfum. Kvótaviðskipti auka útgerðar- kostnað þeirra sem fiska en ýta undir spákaupmennsku hinna“ (tilvitnun lýkur). Þetta atriði hefur valdið hvað mestri gagnrýni hjá sjó- mannastéttinni. Við búum hins vegar við það að flotinn er of stór miðaö við núverandi aöstæður og þurfum þvi að finna leiðir til að lækka út- geröarkostnaðinn. Það má gera með ýmsum hætti. Nið- urstaðan varð þó sú að frumkvæði i þá átt yrði að koma úr atvinnugreininni sjálfri en það væri hlutverk stjórnvalda að skapa skilyrði til þess að það mætti verða. Með þvi að færa afla á milli skipa má auka hagkvæmn- ina. Það eykur sókn i van- nýtta stofna svo sem rækju og stuðlar að sparnaði í út- gerðarkostnaði. Að sjálf- sögðu er hægt að banna slík- ar millifærslur en þá hverfur hagkvæmnin um leið. Skuld- ug þjóð sem getur ekki skap- að þegnum sinum nægilega góð lífskjör hefur ekki efni á að líta framhjá hagkvæmnis- sjónarmiðum. Þriðja fullyröingin: „Kvótinn stuðlar að því að halda að veiðum þeim sem best gerðu í því að hætta en hamlar framtaki bestu fiski- mannanna og torvelda heil- brigða endurnýjun í stéttinni. Aflaskipin eru skorin niður þrátt fyrir að heildaraflinn minnki ekki“ (tilvitnun lýkur). Það má vel vera að þeir séu einhverjir í sjómannastétt sem best gerðu i því að hætta. Það verður hins vegar að ætlast til af þeim sem koma með slikar fullyrðingar að þeir séu reiðubúnir að nefna dæmi um skip og sjó- menn sem beturværu komnir annars staðar. Aflaskipin hafa ekki verið skorin niður. Þau hafa haldið sinni hlut- deild i heildaraflanum og það hefur verið komið í veg fyrir skerðingu á þeim með þvi að stöðva stækkun flotans og beina skipum að öðrum veið- um t.d. rækjuveiðum. Eina leiðin til að tryggja eölilega endurnýjun í sjómannastétt- inni er að koma útgerðinni á
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104

x

Sjómannablaðið Víkingur

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.