Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1985, Qupperneq 67

Svo einfalt var það nú ekki
i 8. tbl. Vikingsins 1985
birtist nokkuö einkennileg
grein eftir formann Vélstjóra-
félags islands, þar sem hann
er aö svara grein Haralds Ing-
ólfssonar um kjör vélstjóra á
farskipum. Þar sem grein for-
mannsins er uppfull af þvætt-
ingi, kemst ég ekki hjá aö
svara henni i nokkrum orðum.
Strax i upphafi greinarinnar
lætur formaðurinn i Ijós þá
skoöun sína, aö honum beri
ekki aö hafa skoöanir á efni,
sem birtist i Vikingnum, þó
fjallað sé um Vélstjórafélagiö.
Þetta er rangt. Sem formaöur
stærsta félagsins innan FFSI,
ber honum aö hafa skoðanir á
efni sem birtist í Vikingnum,
hvort heldur fjallaö er um
hagsmunamál vélstjóra eöa
annað efni i blaðinu. Jafn-
framt skal formaöurinn minnt-
ur á aö Sjómannablaðið Vík-
ingur á aö vera málgagn FFSÍ
og þvi rétti staðurinn fyrir
skoöanaskipti af þessu tagi.
Þessu næst reynir formaö-
urinn aö snúa út úr kjara-
könnun Haralds Ingólfssonar
meó því aö þenda á lág-
markskröfur til menntunar 2.
vélstjóra á farskipum. Þetta
breytir ekki þeirri staðreynd,
aö vélstjóri, sem lokið hefur
námi úr Vélskólanum og
sveinsprófi i vélvirkjun, byrjar
oftast ævistarfiö i neðstu
tröppunni (þaö er sem 2. eöa
3. vélstjóri). Annaö væri
óeölilegt og má i þvi sam-
bandi benda formanninum á,
ef hann skyldi ekki vita þaö,
aö i dag tekur þaö upp undir
tuttugu ár aö vinna sig upp i
stööu yfirvélstjóra hjá Eim-
skip, en þaö stendur þó til
bóta meö auknum flótta
vélstjóra af skipunum vegna
lélegra kjara.
Og enn heldur formaöurinn
áfram aö þvæla málin, nú um
sameiginlega kjarakönnun,
sem framkvæma átti ein-
hverntima endur fyrir löngu i
tengslum við þágeröa kjara-
samninga og hefur veriö
frestaö si og æ, aö sögn for-
mannsins vegna þess hversu
umfangsmikið verkefniö sé.
Þetta er vitleysa. Kjarakönn-
un sem þessa má fram-
kvæma á örstuttum tima, séu
vilji og gögn fyrir hendi. Þaö
þýöir ekki aö biöa eftir þvi aó
útgerðinni þóknist að taka
þátt i henni, þvi hagsmunir
hennar eru i þvi fólgnir aö
draga könnunina á langinn.
Og gögnin eru allt i kringum
okkur, séum viö á þurru landi
einsog formaðurinn.
Þá heldur formaðurinn þvi
fram, aö Haraldur telji félags-
menn Sjómannafélags
Reykjavikur búa viö mjög góö
kjör. Honum væri nær aö lesa
greinina betur, þvi aö Harald-
ur segir undirmenn á skipun-
um langt frá þvi að vera sæla
af sinu. Má i þvi sambandi
visa formanninum á þaö aö
kjarakönnun Haralds bendir
ekki á góö kjör annarra, held-
ur frámunalega léleg kjör
vélstjóra. i framhaldi af þessu
fullyröir formaöurinn, aö kjör
vélstjóra á farskipum hafi
ekki skarast miöaö viö kjör
félagsmanna í Sjómannafé-
laginu i sinni formennskutið.
Þessa fullyröingu er for-
manninum óhætt aö éta ofan
í sig aftur, þvi hvert einasta
skip, sem bæst hefur i flotann
á undanförnum árum, hefur
veriö meö svokallaö vaktfrítt
vélarúm, sem þýöir versnandi
kjör vélstjóra vegna úreltra
kjarasamninga. Einnig má
geta þess aö félagsmenn
Sjómannafélagsins náöu
nýlega talsverðri leiöréttingu
á kjörum sinum á sama tima
og Vélstjórafélagið geröi litiö
tl hagsbóta sinna félags-
manna.
Undir lok greinar sinnar
kemur formaöurinn aöeins
inn á þaö viökvæma atriði,
sem er þaö aö standa sam-
eiginlega aö kjarasamningum
meö öörum yfirmönnum á
farskipum. í þeim málum get
ég ekki veriö sammála stjórn
og formanni. Ástæöa þess er
aö meö aukinni tæknivæö-
ingu um borð i skipunum og
mannafækkunum hafa kjör
vélstjóra versnað meir en
annarra.
Vandamál bryta og loft-
skeytamanna eru ekki aðeins
versnandi kjör þeirra, sem
veriö hafa i samræmi viö
versnandi kjör annarra lág-
launahópa í landinu, heldur
útrýmingarstefna útgeröanna
gagnvart þessum stéttum.
Fækkun stýrimanna hefur
reyndar einnig veriö ofarlega
á blaöi hjá útgerðunum, en
þótt sú fækkun hafi komið
stéttinni illa, sem heild, hefur
þaö einnig komið mörgum
blönkum stýrimanninum vel
aö lenda á tveggja stýri-
manna skipi og fá þannig
fjóra yfirvinnutima á hærri
taxta fyrir hvern þann sólar-
hring sem skipið er á sjó.
Gagnvart vélstjóranum
hefur þessi þróun hinsvegar
orðið völd aö kjaraskeröingu.
Sú stefna útgerðanna aö
hafa eins fáa menn um borð i
skipunum og mögulegt er, sú
sama stefna og hefur nánast
útrýmt brytum og loftskeyta-
mönnum af skipunum, hefur
leitt af sér stóruakið vinnu-
álag á vélstjóra, en vegna nú-
verandi greiðslufyrirkomu-
lags fá þeir lægri laun fyrir
yfirvinnu á kallvöktum heldur
en fyrir dagvinnu, og þegar
tekiö er tillit til þess aö meiri-
hluti yfirvinnunnar er á lægri
taxta gefur þaö auga leiö
hversu fáránlegt þetta er. í
ööru lagi má nefna svonefnt
kælitillegg. Fyrir aö halda
gangandi einu til tveimur
kælikerfum um borö i skipum,
Kristján G.
Kristjánsson
vélstjóri.
Svo einfalt var
það, skrifaði
Helgi Laxdal i 8.
tbl. Víkingsins.
Kristján G. Kristj-
ánsson heldur nú
fram að svo ein-
falt hafi það alls
ekki veriö. Helgi
Laxdal svarar svo
í stuttu máli.
Það er mat rit-
stjórnar að rétt sé
að gefa forustu-
mönnum félaga
innan FFSÍ kost á
að svara strax ef
þeir verða fyrir
gagnrýni í blað-
inu, og einkum ef
til þeirra er beint
spurningum.
Komi fram óskir
frá höfundum um
að svariö birtist
blaöi seinna,
verða þær metnar
hverjusinni.
Ritst.
VÍKINGUR 67