Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1986, Side 11

Þetta er
Guöjón er frægur aflaskip-
stjóri og hefur oftar en marg-
ur sett aflamet á vertiðum.
Hann segir í þvi sambandi aö
sér hafi oft verið bent á upp-
runa sinn í sömu andrá og
aflametin hafa verið nefnd;
þarna sé Strandamaðurinn
kominn með alla sína galdra.
Að gamni slepptu sé afla-
sæld hinsvegar mest að
þakka heppni og útsjónar-
semi. Þegar þetta tvennt fari
saman geti menn unað glaðir
viö sitt. Hann nefnir einnig til-
finninguna fyrir lifríkinu í
kring; að menn standi klárirá
hitafari sjávarins, straumum
hans, veðurfarinu og því hvar
fiskurinn sé liklegastur til að
þétta sig. „Maður þarf sifellt
að vera hugsandi um það
hvernig fiskurinn bregðist við
breyttum aðstæðum. Þetta
kemur með reynslunni, en því
er lika ekkert að leyna að mig
hefur, eins og aöra skip-
stjóra, dreymt fyrirfiskerii."
Ertu stundum montinn yfir
aflasældinni?
„Ég veit það ekki. Auðvitað
er ég oft ánægöur með minn
hlut og vafalaust túlka ein-
hverjir þá ánægju sem mont.
Ég held aftur á móti að ég sé
alltof feiminn að eðlisfari til
þess að stærilæti geti leitt
mig í ógöngur."
Innan um hafís
á heitri nóttu
Finnst þér sjómennskan
alltafjafn spennandi?
„Já, eiginlega. Sjómennsk-
an er sífellt að kenna manni
nýjar lexiur og fræði. Hún er
alltaf að leiða manni fyrir
sjónir nýjar uppákomur i lif-
ríkinu sem er sibreytilegt.
Sjómenn eru þátttakendur í
nýju lifsmunstri frá einni viku
til annarra, því skilyröin i
sjónum eru svo breytileg.
Sjórinn hefur af þessum sök-
Stærsta halið sem
komið hefur um borð í
Pál Pálsson fékkst á
Halanum fyrir nokkrum
árum. Á efri myndinni
er Guðjón ásamt nokkr-
um úr áhöfninni að
velta vöngum um
hvernig best sé að
koma þessu alltof stóra
hali innfyrir, en á hinni
er búið að leysa það
verkefni. Halið var 70
tonn og togtimi aðeins
45 mínútur. Flestir hafa
fyrir löngu gert sér
grein fyrir að svo stór
höl eru enginn happa-
fengur, því þau eru of
mikið á kostnað gæð-
anna, eins og raunar
séstá myndinni.
VÍKINGUR 11