Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1986, Side 54

Utan úr hcimi
Nú er veriö aö breyta
afturendanum Black
Prince, einu skemmti-
feröaskipa Fred Olsen
line, þannig að i stað
skutrennu veröur þar
utbúin smábátahöfn.
54 VÍKINGUR
Samanbrotin
smábátahöfn,
um borð í
skemmtiferðaskipi
Fred Olsen skemmtiferöa-
skipiö Black Prince er nú í
umfangsmiklum breytingum,
hjá Wártsilá skipasmiöastöö-
inni í Finnlandi. Skutrennan
hverfur, i staöin fyrir hana
kemur samanbrotin smá-
bátahöfn, sem rennt er aftur
úr skipinu. Höfnin veröur svo
notuð fyrir stóra vélbáta, er
flytja farþega milli skips og
lands. Gúmbátar veröa til
reiöu fyrir farþegana, til
einkanota, auk fjölda segl-
þretta. Aöal höfn skipsins
veröur Southampton og
Amsterdam, farið veröur til
Spánar og Portúgals, þá má
og nefna Kanarieyjar og
Madeira.
Þá eru áaetlaðar ferðir til
Júgóslavíu, Grikklands og
Tyrklands. Griskar og
tyrkneskar eyjar veröa hátt
skrifaðar, og gjarnan siglt á
þá staði þar sem stóru
skemmtiferðaskipin komast
ekki í höfn: Svarti Prinsinn
þarf enga höfn, hann hefur
hana meö sér. Smá segl hafa
veriö sett upp á aftur þilfar,
mest til aö varpa skugga á
gestina, og auka á svala
þeirra. Eigandinn Fred Olsen
hefur sjálfur gegnt lykilhlut-
verki í sambandi viö þessar
breytingar, enda sá sem
valdið hefur.
Verður norskur
þægindafáni
að veruleika?
Miklar umræöur hafa verið,
meöal norskra yfirvalda og
útgerðarmanna um aö gera
lagabreytingar, svo að hægt
veröi aö setja erlend skip
undir norskan fána. Útgerö-
armenn hafi svo frjálsar
hendur aö vissu marki um
mönnun skipanna, og þá eins
frá hvaöa þjóöum þeir ráöi
áhafnirnar, einungis skilyröi
aö yfirmenn hafi lokiö löggilt-
um skólum, síns heimalands,
og aö réttindin séu viður-
kennd af alþjóðlegri siglinga-
stofnun. Noregur kemur þar
meö í þeina samkeppni viö
hina heimsþekktu þæginda-
fána, er allir sjómenn þekkja:
Liberiu, Panama, Bermúda,
Singapore, og svo öll smáu
eyríkin, er bjóða fram fánann,
fyrir mismunandi mörg sent
pr. tonn. Flest félög yfir-
manna standa meö útgerðar-
mönnum i þessum málum, því
þeir gera ráð fyrir atvinnu-
tækifærum fyrir sina menn,
sem atvinnuleysi hrjáir nú
mjög. Á skrifandi stundu er
norski kaupskipaflotinn rúm
600 skip. Þegar undirritaður
sigldi með norskum, sem
jungmann/lettmatros
1952—1953, var kaupskipa-
floti þeirra yfir 2000 skip.
Félög undirmanna sjá allt
svart viö þessar aðgerðir, og
þerjast á móti þeim meö kjafti
og klóm, ef svo má aö oröi
komast. Norskir útgeröar-
menn eiga um 400 skip undir
„þægindafána“ auk þeirra
600 skipa, sem enn eru undir
norskum fána. Útgerðarmenn
telja, að á skömmum tíma
veröi 1200 — 1400 skip kom-
inn undir fánann. Bjartsýnis-
menn i þeirra rööum taka svo
djúpt í árinni, aö eftir 2—3 ár
veröi um 2000 skip undir
þægindafána þeirra. Eitt er
vist að ákvöröun verður tek-
inn innan tíöar, til að bjarga
þeim 30%, sem enn eru eftir
af flota þeirra.
Heimildir: Fjölmargar
greinar, í Norges Handels- og
Sjöfartstidende.
Kaninn verzlar
með kaupið
Hið stóra þandaríska
skiþaféla Sea-Land (mest
gámaflutningaskip) hefur
samiö viö stéttarfélög yfir-
manna sinna um aö lækka
laun þeirra timaþundiö, gegn
þvi aö flytja heim 4 kaupskip.
Kaupið lækkar um 15 — 20%.
Eftirfarandi dæmi eru um
lækkunina:
Skipstjóri lækkar eftirfar-
andi: úr $ 10.000.— i $
8.330.— pr. mán..
3. stýrimaður lækkar eftir-
farandi: úr $ 3.990,— í $
3.428,- pr. mán..
Sumarleyfi styttist úr 26
dögum, í 22 daga, næstu 2 ár.
Skipafélagið lofar aö
hækka kaupiö smám saman,
þannig, aö i árslok 1988 veröi
þaö orðiö 3% hærra en
samningsbundið kaup.