Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.2000, Side 20

Sveinbjörn Jónsson sjómaður
Marg oft hef ég verið beðinn að
gera á einfaldan hátt grein
fyrir helstu þáttum þeirrar gagnrýni
sem ég hef um all nokkur ár haft í
frammi á stjórn fiskveiða, sérstak-
lega hvað varðar verndun smá-
fiskjar og beitingu hinnar svo
nefndu aflareglu. Ég tel mig reynd-
ar hafa komið skoðunum mínum
þokkalega á framfæri fyrir
nokkrum árum, en verð samt að
viðurkenna að árangursleysi mitt
við að breyta vinnubrögðum stjórn-
valda og vísindamanna benda til
þess að rök mín hafi ekki hlotið
náð fyrir augum þeirra. Ég tel því
við hæfi að gera enn eina atlögu
þar sem ekkert hefur gerst á sið-
ustu árum sem telja mætti afsönn-
un á hugmyndum mínum, en aftur
á móti ýmislegt sem mér þykir
renna traustari stoðum undir þær. í
því sambandi mætti nefna seiða-
vísitöluna 1999 upp á 9400 sem
hlýtur að styðja mjög þá ályktun
mína að frjósemi sé þorskstofnum
Sveinbjörn Jónsson sjómaður
ekki síður tæki til fæðuöflunar en til
viðhalds og ætti einnig að styðja við
þá lýsingu sem ég hef látið frá mér
um eðli og form náttúruvalspíramída.
( sjá t.d. Um afstæðan líftfma 1. okt
1997 Morgunblaðið )
Ég vil taka það fram að þó svo
skoðanir mínar séu að einhverju leyti
sprottnar af reynslu minni sem sjó-
maður og viðræðum við aðra sjó-
menn eru megin rökin fyrir tilgátum
mínum sótt í gögn fiskifræðinga. Tel
ég því að það hafi verið í fyllsta máta
óviðeigandi að þurfa að sitja undir
samhljóma þögn þeirra svo árum
skiptir. Er mér næst að halda að fiski-
fræðingar sem starfa á Hafrannsókn-
arstofnun séu nánast fangar stofnun-
arinnar og kann það ekki góðri lukku
að stýra ef rétt er.
Fáránleg vinnubrögð
Aðal ástæða þess að ég tek til við
skriftir nú er sú að ég varð þess á-
skynja á kynningarfundi sem Haf-
rannsóknarstofnun efndi til með
20 - Sjómannablaöiö Víkingur