Náttúrufræðingurinn - 1961, Blaðsíða 40

34
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
Árni Waag:
Nýr fugl
Flolmeisa — Parus major.
Hinn 4. desember 1959 sá ég tvo fugla þessarar tegundar í birki-
tré við Fjólugötu 1 í Reykjavík. Flotmeisur hafa ekki sézt hér á
landi fyrr, svo að vitað sé. Eftir skamma stund flugu þessir fuglar
í trjágarðinn við Fjólugötu 5. Um það bil 30 mínútum síðar flugu
þeir suður götuna og hurfu mér sjónum. I þetta skipti sá ég þá
ekki leita sér ætis, enda voru þeir fremur órólegir og varir um sig.
Hinn 13. s. m. sá svo Jón B. Sigurðsson þá í garði á horni Njarðar-
götu og Laufásvegar og hinn 15. s. m. sáum við Finnur Guðmunds-
son þá í görðum við norðurhluta Fjólugötu. Voru þeir þá einkum
í ribsberjarunnum og á jörðu niðri í ætisleit. Eftir þetta sáust flot-
meisurnar öðru hverju í trjágörðum í þessum bæjarhluta allt til 5.
marz 1960, en þá sá ég þær síðast í trjágarði á horni Njarðargötu
og Laufásvegar. Ekki gat ég betur séð en þær væru vel á sig komn-
ar og hinar sprækustu.
Flotmeisan telst til meisuættarinnar (Paridae) og er eini fulltrúi
hennar, sem hér hefur orðið vart við. Tegundir þessarar ættar, sem
eru fjölmargar, eru dreifðar um nær allan heim. Hinar eiginlegu
meisur eru litlir og þybbnir fuglar, hálsstuttir og yfirleitt með stutt
og stubbslegt nef. Þær eru oftast dökkar á kolli, en hvítar á vöng-
um. Munur eftir kynferði er lítill eða enginn. Tegundirnar líkjast
hver annarri í háttum. Þær afla sér einkum fæðu í trjám, en þó
einnig oft á jörðu niðri. Þær eru skemmtilegir og fjörugir fuglar,
sem sífellt eru á iði um greinar og boli trjáa í ætisleit og hanga þá
oft á greinunum í hinum furðulegustu stellingum. Flotmeisan er
stærst af hinum eiginlegu meisum, en er þó aðeins lítið eitt stærri
en auðnutittlingur. Hún er svört á kolli, kverk og framhálsi, hvít
á vöngum, gulgræn aftan á hálsi og á baki og blágrá á gumpi,
vængþökum og stéli. Yztu stélfjaðrir eru hvítar og vængur með
hvítu belti. Að neðan er hún skærgul, en aftur eftir miðjum kviði
gengur breið, svört rák. Hvítu vangaskellurnar og svarta kviðrákin
eru ágæt tegundareinkenni. Útlitsmunur eftir kynferði er sára lít-