Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2000, Síða 58

Náttúrufræðingurinn - 2000, Síða 58
ísaldar. Útbreiðsla og stefna jökulráka á svæð- inu norðan og norðaustan Akrafjalls tekur af allan vafa um að jöklamir skriðu í átt til og út fyrir núverandi strönd landsins (5. mynd). Aldur þessara jökulráka er óþekktur, en gera má ráð fyrir að rákimar endurspegli síðustu (yngstu) hreyfmgar jökla á svæðinu, líklega frá þeim tíma er jöklar hörfuðu inn fyrir núverandi strönd landsins undir lok síðasta jökulskeiðs. Ef svo er, þá em rákimar yngri en hámark síðastajökulskeiðs (18.000-20.00014C ár BP) eneldri en hvalbeinið (12.575 ± 80 l4CárBP) og efstu ljömmörk í Akraijalli. Stefna rákanna (5. mynd) sýnir að þær em myndaðar af nokkmm sjálfstæðum jökulstraumum eða skriðjöklum. Vestast og nyrst em þær greini- lega myndaðar af jöklum úr Borgarfírði og af Hafnardal. Austan við Skorholtsmela em rákimar myndaðar af jökli úr Svínadal, en sá jökull hefur á sínum tíma sameinast jökli úr Borgarfirði. Sameinaðir mynduðu þessir jöklar jökulrákimar sunnan við Skorholtsmela. Skrið- jökull í Hvalfirði myndaði rákir á Hvalfjarðar- strönd, en stefna jökulráka austan og norðan við Akrafjall sýnir að sá jökull hefur klofnað um fjallið og nyrðri álma hans sameinast jöklum úrSvínadal og Borgarfirði. Þegarþessir jöklar svo hörfuðu inn til landsins í lok síðasta jökulskeiðs skiptist hinn sameinaði jökull í áðumefnda jökla úr Borgarfirði, Svínadal og Hvalfiiði. I Mela- og Leirársveit, á svæðinu fyrir norðan og austan Akrafjall, sem og á Hval- ljarðarströnd, má finna margs konar ummerki um hærri sjávarstöðu í ísaldarlok. Mest er um fomar tjömr og ijörukamba með vel núinni möl og sandi og heyrist víða skemmtilegt klyngj- andi „fjöruhljóð“ þegar gengið er um þessi fomu fjömmörk. Einnig eru á svæðinu brim- sorfnir klettar og fom brimklif í meira en 100 m hæð yfir sjó. í tengslum við rannsóknir á fom- um fjömmörkum við norðanverðan Hvalfjörð hefur hæð fjömmarka, neðan við efstu fjöm- mörk í Mela- og Leirársveit og á Hvalfjarðar- strönd, verið mæld (5. mynd). Við úrvinnslu mæligagna kemur í ljós að hæð fjömmarka fer vaxandi yfir sjó til austurs á svæðinu úr 40 til 55 m hæð við Gmnnafjörð, í 55 til 65 m hæð við Kalastaðakot og í 60 til 70 m hæð yfir sjó nærri Saurbæ á Hvalfjarðarströnd. Útbreiðsla hinna fomu fjömmarka til austurs er talin hafa tak- markast af skriðjöklum sem á þessum tíma vom í Svínadal og Hvalfirði (Brynhildur Magnús- dóttir 1997). Norðan Akrafjalls og Gmnnafjarðar (5. mynd) ber einna mest á Skorholtsmelum en sunnan undir Skarðsheiði ná þeir mest um 80- 100 m hæð yfir sjó og rísa allt að 40-60 m yfir umhverfi sitt. Það sem einna helst einkennir þessa um 5 km löngu og um 2 km breiðu mela em langir hryggir og greinilegar rásir eða farvegir sem liggja frá norð-norðaustri til suð- suðvesturs. I tímanna rás hefur myndun Skor- holtsmela verið skýrð á mismunandi vegu. Upphaflega var talið að melamir hefðu myndast vestan við skriðjökul úr Svínadal og Hvalfirði og að melamir væm því jökulgarðar, sem glöggt sýndu stærð þessa skriðjökuls fyrir um 12.000 14C ámm BP (Guðmundur G. Bárðarson, 1923ogÞorleifurEinarsson 1960, 1991). Seinna komst Ólafur Ingólfsson (1988) að þeirri niðurstöðu að melamir væru jökul- garðar sem hefðu orpist upp framan við skriðjökul sem gekk út Borgarfjörð og suður með Hafnarfjalli fyrir um 10.60014C ámm BP, og enn fremur að jökulgarðamir séu jafnaldra fjömmörkum í 60 til 70 m hæð. Lögun melanna sem og innri gerð þeirra bendir til þess að þeir hafi í raun myndast á milli og aflagast undir tveimur jöklum (Jane Hart 1994), öðmm úr Borgarfirði og hinum úr Svínadal og Hvalfirði, sem sameinaðir náðu út fyrir núverandi strönd landsins. Síðar, þegar jöklamir þynntust og hörfuðu inn til landsins gróf leysingarvatn farvegi í melana og enn síðar mótaðist útlit þeirra af brimróti stöðugt lækkandi sjávar- borðs. Fáar námur em í Skorholtsmelunum og em þær yfirleitt gmnnar og ofarlega í melunum. I þessum námum hefur mátt sjá að efsti hluti þeirra er gerður úr ógreinilega lagskiptu malar- og sandseti með óreglulegum lögum úr silti og siltblönduðum sandi. Bæði efnisgerð og skipan jarðlaganna hefur þótt benda til jökul- rænnar myndunar Skorholtsmela. Syðst og neðarlega í melunum, nærri bænum Skorholti, er 15-20 m djúp malamáma í fomum fjöm- mörkum í um 55 m hæð yfir sjó (6. mynd). I veggjum námunnar má sjá að innri gerð þessa hluta melanna er allfrábmgðin efri hluta þeirra 184
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.