Náttúrufræðingurinn - 1995, Qupperneq 7

slöngva henni á enn meiri hraða í átt að
smástirnabeltinu. Flaugin fór allnokkuð inn
í smástirnabeltið í október 1991 og tók þar
fyrstu myndirnar sem teknar hafa verið í
„návígi“ af smástirninu Gaspra (Beatty
1991 og 1992, sjá einnig forsíðu Náttúru-
frœðingsins 1.-2. hefti, 62. árg. 1993). Að
jörðinni kom svo Galíleó í síðasta sinn í
desember 1992 og var þá enn á ný slöngvað
3. mynd. a) Smástirnið Ida og tunglið
Dactyl. Smástirnið er um 58 km langt og
um 23 km breitt. Lögunin er afar óregluleg
en lieildarrúmtak þe.ss er áœtlað um 16.000
rúmkílómetrar. Ljósi depillinn til hœgri við
smástirnið er tunglið Dactyl. Myndin er
tekin af rúmlega 10.000 km færi. b)
Nœrmynd af tunglinu Dactyl. Myndin er
tekin úr tœplega 4000 km fjarlœgð og sýnir
greinilega gíga, þá stærstu allt að 80 m í
þvermál. Sjálft er tunglið fremur egglaga
og um 1,6 km í þvermál þar sem það er
breiðast. Myndin er tekin þann 28. ágúst
1993 en ekki send til jarðar fyrr en 8. júní
1994. Mynd Geimferðastofnun Banda-
ríkjanna.
út á við og nú í átt að Júpíter. Á leið sinni út
í gegnum smástirnabeltið í ágúst 1993 fór
flaugin mjög nærri smástirninu Ida og tók
tjölda mynda (Beatty 1995). Þar uppgötv-
aðist í fyrsta sinn smátungl á braut um
smástirni (3. mynd).
Áður fyrr var talið að smástirnin væru
leifar reikistjörnu sem brotnað hafi upp, en
slíkt fær varla staðist því samanlagður
5