Náttúrufræðingurinn - 1939, Blaðsíða 37

náttúrufrÆðingurinn 3i
.Mltllllllllllllllllll tlllllll III llllllllllll IIIIIIIII111111111lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Stytting vaxtartíma jurtanna.
Vísindi jarðræktarinnar hafa lengi barizt harðri baráttu fyrir
styttingu þess tíma, er nytjajurtirnar þurfa til að geta borið full-
þroskuð fræ í ríkum mæli. Og með það takmark fyrir augum hafa
grasafræðingar ýmissa landa lengi athugað með mikilli gaum-
gæfni allan vöxt og breytingar hinna ýmsu jurta við allskyns að-
stæður. |
Þróun hverrar jurtar er hægt að skipta í nokkur þroskaskeið.
Eftir hina svonefndu hvíld, þegar fræið getur ekki gróið, kemur
sprettan, síðan hefst vaxtarskeiðið, þegar eingöngu myndast líf-
færi, sem vinna að upptöku næringarinnar, eins og rót, stöngull
1. mynd. Dúrra, sáð 10. sept., eftir mynd, sem tekin var 29. sept. Plantan,
sem sýnd er hægra megin á myndinni, hefir verið voruð í 10 daga, en hin
ekki, og er hún sýnd til samanburðar. (Eftir Lysenko).