Náttúrufræðingurinn - 1941, Blaðsíða 45
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
39
161. Maríuvöndur (Gentiana campestris). Alg.
162. Grænvöndur (Gentiana amarella). Hér og þar.
163. Dýragras (Gentiana nivalis). Alg.
164. Engjavöndur (Gentiana serrata). Héraðsvatna-
bakkar hjá Hróarsdal.
165. Blástjarna (Pleurogyne rotata). Víða.
166. Horblaðka (Menyanthes trifoliata). Alg.
XLI. Rubiaceae. Möðruættin-:
167. Gulmaðra (Galium verum). Alg.
168. Hvítmaðra (Galium silvestre). Alg.
• 169. Laugamaðra (Galium uliginosum). Vex í malar-
jörð, rakri, á svonefndu Brúarhorni hjá Hróars-
dal.
XLII. Dipsaceae. Stúfuættin:
170. Rauðkollur (Knautia arvensis). Valllendislaut í
svonefndum ,,Hæðum“ í Hegranesi. Langt frá
bæjum.
XLIII. Compositae. Körfublómaættin:
171. Vallhumall (Achillea milléfolium). Alg.
171. II. Rauður vallhumall (Achillea millefolium f.
rubriflora). Vex á einum stað í Hróarsdalstúni.
172. Jakobsfífill (Erigeron borealis). Alg.
173. Baldursbrá (Matricaria inodora). Alg.
174. Túnfjfill (Taraxacum acromaurum). Alg.
175. Skarifífill (Leontodon auctumnalis). Alg.
176. Íslandsfífill (Hieracium islandicum). Alg.
177. Fellafífill (Hieracium alpinum). Hér og þar.
178. Hlíðafífill (Hieracium thæctolepium). Hróars-
dalur.
AIls hefi ég þá fundið í Hegranesi 178 tegundir af háplöntum,
sem tilheyra 43 ættum. Ekki hefi ég talið ýmsar íslenzkar plönt-
ur og útlendar, sem eru ræktaðar í görðum eða á túnum. Mætti
þar nefna: Birki, reyni, sigurskúf, garðabrúðu, kúmen, ribs, rauð-
smára, háliðagras, vallarfoxgras, bellis o. fl.
Sjálfur hefi ég ákveðið allar plönturnar, en hr. Dr. Emil Had-
dach, sem er doktor í grasafræði við háskólann í Prag og ferð-
aðist hér á landi sumarið 1937 til að athuga gróður hér, hefir
ferið yfir plöntusafn það, sem ég átti þá, og hann taldi að ég
hefði ákveðið allar þær plöntur rétt. Hann gaf síðar (1938) út