Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1952, Blaðsíða 50

Náttúrufræðingurinn - 1952, Blaðsíða 50
94 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN og fá á sig líki fullorðinna fiska, en á skoltum hænganna koma fram sterkar griptennur, sem þeir síðar festa sig með í húð hrygnunnar. (Sjá 1. mynd um miðju og 2. mynd (metam. 6 og $). Þegar þessi þroski fer fram eru seiðin að sökkva í dýpri sjávarlög og finnast á þessu stigi aðallega milli 1000 og 2000 m dýptar. Dverghængarnir festa sig nú jafnskjótt og þeir mæta hrygnum, sem ekki hefur dverg- hæng fyrir. Virðist eins og eitthvað komi í veg fyrir að fleiri en einn hængur festi sig, nema þá alveg samtímis. En flestar hrygnur, sem fundizt hafa, eru aðeins með einn hæng. Hængarnir fá allt sitt viður- væri frá hrygnunum, þareð æðakerfin vaxa saman. Maginn og ýmis önnur innyfli hætta að vaxa. Einu innyfli hænganna, sem ná fullum þroska, eru lifur og kynfæri. Sennilegt er, að hængarnir lifi mörg gottímabil. Það má telja alveg víst, að það eru hængarnir, sem leita hrygn- urnar uppi. Þeir eru betur lagaðir til sunds og hafa auk þess stór þeffæri. Líklega gefur lirygnan frá sér lyktarefni, sem hængurinn þefar uppi. Það eru ekki öll sædyfli, sem hafa fastgróna dverghænga. í nokkr- um ættum (t d. lúsiferar) eru hængarnir frjálsari ferða sinna, og festa sig aðeins stuttan tíma, meðan hrygningin fer fram. Eins og frá var sagt lifa fullvaxnir fiskar á miklu dýpi, 1500—2000 m eða meira. Heimkynni sædyflategunda er eingöngu hin hlýrri höf milli 40° N. br. og 35° S. br. Þeir fiskar, sem l'innast Jiér við land og við Grænland, hafa borizt út fyrir sitt eiginlega útbreiðslusvæði og berast liér upp á landgrunnið með djúpstraumum, sem liggja sunn- an að, upp landgrunnsliallann. Sædyflin eru sérstaklega grimmiiðleg rándýr að sjá. Kjafturinn er afskaplega víður, tennur hárbeittar og eru bæði á skoltum og í koki. Liggja þær aftur svo bráðin kemst auðveldlega niðurleiðina, en sökkva í holdið og spyrna á móti ef hún ætlar að reyna að forða sér. Maginn er stór og hefur mikið þanþol. Eru þess dæmi að djúpsævis- fiskar hafa gleypt ættingja, sem voru miklu stærri en þeir sjálfir. Fæðan virðist einkum vera liskar, en auk þess hafa í mörgum þeirra fundizt leifar ýmissa annarra dýra, t. d. ljósátu, rækja, marflóa og krabbaflóa. Sædyflin verða ávallt einkar gott dæmi um næstum ótæmandi hæfileika dýranna til að laga sig að sérstöku umliverfi og lífsskilvrð- um þess. Hefur dr. Bertelsen gert ýtarlega og mjög athyglisverða
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.