Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1953, Blaðsíða 22

Náttúrufræðingurinn - 1953, Blaðsíða 22
164 NÁTTtJRUFRÆÐINGURINN ber, eru algeng í dældum á sendnum öræfum landsins. Einstaka stærri stein, sem vindur hefði ekki ráðið við, sá ég á svæðinu milli Hverfjalls og Námafjalls, og má ætla að vatn, t. d. í leysingum, hefði stuðlað að flutningi þeirra. 1 dreifingu efnisins eftir grófleika er þannig ekki hægt að sjá neina ótviræða tengingu við Hverfjall. Hitt er svo annað mál, að ekkert er sennilegra en að móhellan hafi fengið talsvert af efni frá sandhlíð- um Hverfjalls. í því sambandi skal ég minnast á gerð glersins í móhellukornun- um. Það er yfirleitt fínporfyritiskt, þ. e. sett feldspatkrystöllum og þau einkenni finnum við einmitt í Hverfjallsmóberginu. Þessi innri gerð glersins væri, að þvi leyti sem athuganir ná, mikill stuðningur við skoðun S.Þ., ef ekki kæmu til öll hin einkenni móhellunnar, sem sanna að hún er ekki gerð úr upprunalegri gosösku, heldur efni, sem fokið hefur að á löngum tíma. Mikla rannsókn á berglögum í umhverfi Mývatnssveitar þyrfti lik- lega til, ef rekja ætti uppruna glersandsins, sem móhellan er gerð úr og auðvitað þyrfti að smásjárskoða móhelluglerið mjög víða. En þá þyrfti jafnframt að rekja sögu uppblásturs á þessum slóðum. Væri hér um skemmtilegt verkefni að ræða, sem hins vegar verður ekki séð, að snerti á neinn hátt uppruna Hverfjalls. Hér að framan hefi ég orðið að vera all-langorður til þess að sýna, að móhellan er ekki upprunaleg gosaska. Hún segir ekkert um upp- runa Hverfjalls né aldur. Ég verð nú að athuga lítillega það, sem S. Þ. hefur um Hverfjall sjálft að segja. Hann álítur, að ruðningshjúpurinn sé veðraður úr móbergi fjalls- ins. Nú telur hann að aðkomuefnin, efnið í ruðningshjúpinn, séu um Yso af móbergi fjallsins, minna að ofan en neðan. 1 allra minnsta lagi er ruðningshjúpurinn 1 m á þykkt að meðal- tali og til þess að mynda hann hefði þá þurft að veðrast burt um 50 m lag af móbergi að utan og innan og garðurinn að lækka að sama skapi. Hér er um stórkostlega eyðingu að ræða, ekki sízt ef hún hefði átt að gerast á 2500 árum. 1 því sambandi má og benda á, að Sigurður telur Þrengslaborgir og Hverfjall jafngamla gígi (100—200 ára aldursmunur, bls. 157—158). Myndir hans sýna hins vegar, að Þrengslaborgir mega teljast alveg ósnortnar af veðrun. Virðist þetta ekki í sem beztu samræmi hvort við annað, jafnvel þótt Hverfjall væri talið gert úr meirara efni en borgirnar.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.