Náttúrufræðingurinn - 1953, Blaðsíða 35

ISLENZKIR FUGLAR VII
175
arnir sér ekkert af honum, og í 2—3 vikur, meðan hann er að megr-
ast, getur hann ekki hafið sig til flugs og nærist þá ekki. Einnig er
talið líklegt, að foreldrarnir fóðri ekki ungann 7—10 síðustu dagana
áður en hann fer á sjóinn. Hér á landi munu síðustu ungarnir ekki
leita til sjávar fyrr en í október, liklega þó fyrri hluta þess mánaðar,
og um svipað leyti yfirgefa fullorðnu fuglarnir varpstöðvarnar. Að
því er bezt er vitað verður litið eða ekki vart við súlur hér við land
frá því seint í október og fram í desember, en eftir miðjan desem-
ber fara súlur að sjást aftur við Vestmannaeyjar og Suðvesturland
og í febrúar (og ef til vill fyrr) fara súlur að sitja uppi á varpstöðv-
unum. Fullorðnar súlur geta því varla talizt vera farfuglar hér á
landi, enda þótt líklegt sé, að utan varptímans flakki þær allvíða um
eftir æti. Þannig náðust 2 súlur í janúar við Noregsströnd í grennd
við Bergen, en þær höfðu verið merktar sem fullorðnir varpfuglar
í Súlnaskeri í Vestmannaeyjum í júní árið áður. Hins vegar má telja
líklegt, að ungfuglar, einkum fuglar á fyrsta ári, séu að mestu leyti
farfuglar, en um ferðir þeirra og vetrarheimkynni er ekkert vitað.
SUMMARY
Icelandic Birds VII. Tlie Gannet (Sula bassana (L.)).
In Iceland there are at present gannet colonies on four outlying islands (Súlna-
sker, Hellisey, Geldungur, Brandur) belonging to the Vestmannaeyjar off the south
coast. Other colonies are on the island of Eldey, off Cape Reykjanes, in the South-
west; on the headland Raudinúpur, in the district of Melrakkaslétta, in the North;
and on the island of Skrúdur, off Fáskrúdsfjördur, in the East. The four colonies in
the Vestmannaeyjar were already recorded in sources from the beginning of the
18th century (Reverend Gizur Pétursson’s description of the Vestmannaeyjar and
the Rental of Árrd Magnússon and Páll Vidalín) in which it is stated that these
are the only gannetries in the Vestmannaeyjar. Fisher and Vevers in connection
with their census of the world gannet population made a count in the year 1939
and again in 1949 of the gannet population in the Vestmannaeyjar colonies and
in the Eldey colony (cf. J. Anim. Ecol., Vol. 12—13, 1943—1944, and Proceed. Xth
Intern. Ornithol. Congress, Uppsala 1951). When counted in 1939 the number of
nests in the Vestmannaeyjar proved to be 4359, the number having risen to 5534
in 1949. In 1949 the number of nests on Súlnasker proved to be 1918, on Hellisey
2216, on Geldungur 913, and on Brandur 487). The largest gannet colony in Ice-
land and also one of the largest in the world is the one on the island of
Eldey. In 1939 the number of nests there proved to be 9328, and in 1949 at
least 11000. Eggert Ölafsson and Bjami Pálsson (Olafsen and Povelsen) in their
„Reise igiennem Island", Soröe 1772, record Fuglasker (the Bird Skerries) as a
breeding station of the gannet, but the generic term Fuglasker v\ras formerly widely
used for Eldey and other islands and skerries on the submarine ridge to the south-
west of Reykjanes. Eldey was also referred to as a breeding station of the gannet by