Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1956, Blaðsíða 48

Náttúrufræðingurinn - 1956, Blaðsíða 48
108 NÁTTÚ R U FRÆÐl N GURINN rannsakað og það er skammt síðan menn liafa fengið nokkra vitn- eskju um það, hvernig í þessu liggur. Hefur komið í ljós, að hér muni vera um að ræða verkanir ákveðinna efna, sem myndast í blöðum plantnanna. Eru þetta einskonar hormón, sem áxín (auxin) nefnast, og hefur tekizt að vinna þau úr blöðurn plantnanna. Það einkennilega er að sama áxínið, sem veldur því að laufið fellur, getur líka hindrað laufið í Jrví að falla. Virðist Jrað fara eftir upp- runa áxínsins, liver áhrifin verða, eins og sýnt liefur verið fram á með eftirfarandi tilraunum á Coelus-plöntum. (Sbr. W. P. Jacobs. Scientific American, nóv. 1955). Ef sniðin er burtu blaðkan af laufblaði plöntunnar og stilkurinn skilinn eftir, Jrá lellur stilkurinn af innan 5—6 daga. Sé dálítið af blöðkunni skilið eftir, er hægt að hindra blaðið í því að falla svo fljótt, og eins ef borið er ofurlítið af áxíni í sárið á stilkinum, þá fellur hann heldur ekki af. Ljóst er af þessu, að Jrað er áxín frá blöðkunni, sem kemur í veg fyrir, að blaðið falli. Ef toppur stöngulsins með yngstu blöðunum er sniðinn af þá seinkar Jrað falli blaðanna fyrir neðan, en sé áxín borið í sárið, þá falla þau af á eðlilegum tíma. Er Jrannig útlit fyrir, að yngstu blöð- in framleiði áxín, sem flýti falli eldri blaðanna. Tilraunir þessar hafa því sýnt, að jrað er hlutfallið á milli áxíns- ins frá gömlu blöðunum og þess frá yngstu blöðunum, sem lauf- fallið er háð. Meðan laufblöðin neðantil á stönglinum framleiða svo mikið áxín, að það vegur upp á móti því áxíni, sem kemur frá toppnum, Jrá sitja blöðin kyrr. En undir eins og áxínframleiðsla blaðsins fer niður fyrir ákveðið mark, vegna aldurs, skugga, skerð- ingar eða Jrví um líkt, þá ná áxínin fiá toppnum yfirhöndinni og gömlu blöðin falla. Það eru þannig ungu blöðin á plöntunni, sem beinlínis útrýma þeim gömlu, Jregar þau geta ekki lengnr séð fyrir sér sjálf. Hér sem víðar kemur fram miskunnarleysið í náttúrunni, sem virðist nauðsynlegt til Jress að lífið rnegi haldast við og þróast. Sigurcfur Pétursson. Islenzkir rannsóknarleidangrar 1956. Náttúrugripasafnið gerði út leiðangur til Meistaravíkur á N.- Grænlandi, en hún er á 72.° n. br. Fararstjóri var dr. FinnUr Guð-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.