Náttúrufræðingurinn - 1968, Blaðsíða 50

44
NÁTTÚRU FRÆÐ I NG U R I N N
2. mynd. Lambagras.
kemst, nema harðaseigjur og
lioltarætur“, segir gamalt mál-
tæki. E. t. v. hefur þar verið
átt við rætur tveggja jurtateg-
unda? Líka getur verið um
samnefni og nafnarugling að
ræða. Væri fróðlegt að fá upp-
lýsingar um þessi nöfn. Og
hve breiða lamliagrasþúfu haf-
ið þið séð, -10-15-25
cm í þvermál eða meir?
Til fjalla blómgast lambagras langt frarn á sumar. 12. júlí 1966
sá ég stórar breiður af blómguðum lambagrasþúfum á melarindum
á Oxnadalsheiði, skammt frá veginum. Hinar fagurlega ljósrauðu
þúfur beinlínis lýstu upp umhverfið. Er þetta „fjallaljós“ Jónasar
Hallgrímssonar? Kannast nokkur nú við nafnið fjallaljós á einhverri
jurt — lambagrasi, Ijósbera eða einhverri annarri?
Lambagrasþúfur, eða breiður alblómgaðar, hafa verið sóttar upp
á heiðar til skreytinga á blómasýningum og þótt þar bera af flestu.
Afblómgaðar, grænar þúfurnar eru líka sérkennilegar. Fræin
l júka úr aldinhýðunum og dreifast, en bæði hýðin og fræin geta
einnig borizt með vatni, t. d. með ám og fjallalækjum.
LambagTas vex víða um Evrópu; niður að sjó norðantil, eingöngu
uppi í fjöllum sunnantil. Það er algengt á Grænlandi. Vex í fjöllum
N.-Ameríku, langt suður eftir; einnig í norðausturhéruðum Asíu.