Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1971, Blaðsíða 24

Náttúrufræðingurinn - 1971, Blaðsíða 24
228 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN Steinboginn er úr svipuðu móbergi og fossstallurinn. Ófært mun með öllu niður að honum nema með því að síga í böndum. Ghiggafoss i Merkjá Merkjá er smáá, sem fellur ofan Fljótshlíðina í mörkurn á milli Hlíðarendakots og Múlakots. Hún er mörgum kunn af mjög sér- kennilegum fossi, sem blasir við af alfaraleið. Hann er nú oftast nefndur Gluggafoss (fremur en Merkjárfoss). Raunar eru fossarnir tveir, en skammt á milli (7. rnynd). Neðri fossinn er breiður, en ekki margar mannhæðir, fellur franx af blágrýtislagi niðri við hlíðarrætur. En efri fossinn er margfalt hærri, á að gizka 40—50 m, mjór og snarbrattur. Líklega á nafnið Gluggafoss við hann einan. í hlíðarbrúninni er blágrýtislag, sem fossinn fellur fram af. En nær allur fossstallurinn þar fyiir neðan er úr fornlegu nxolabergi, hörðu og þéttu, sem helzt líkist hörðnuðum jökulruðningi, en er þó nokkuð lagskipt. í því liggja eitt eða tvö þunn blágrýtislög, sem gætir lítið tilsýndar. Gluggafoss hefur tekið allmiklum breytingum síðan ég sá hann fyrst, 1929. Mitt minni hrekkur skanxmt til að greina frá þeim breytingum, og verður hér meira stuðzt við munnlegar frásagnir staðkunnugra Fljótshlíðinga, einkum Soffíu Túbals Irá Múlakoti, og Ijósmyndir, gamlar og nýjar, sem hún hefur sýnt mér. Breyt- ingarnar á fossimmx urðu mestar næstxx mánuði og misseri eftir vikurfallið mikla í byrjun Heklugoss 29. marz 1947. Fram til þess tíma sá lítið á efra helming Gluggafoss. Neðan frá miðju og upp undir brún var fossinn að mestu falinn á bak við lóðrétt bergþil, fastvaxið í gilveggina báðum megin ár. Þetta þil var varla nema fá fet á þykkt, en á að gizka 15—20 m hátt. En göt voru á því, ein þrjú eða ljögur hvert upp af öðru, og inn um þau sá í hvítan fossinn í dimmri berggeil á bak við. Þetta eru glugg- arnir, sem fossinn dregur nafn af. Út um neðsta gluggann fellur fossinn loks óhulinn í hárri bunu niður í hyl. Eitthvað var þröngt um ána í fossgeilinni bak við bergþilið, og virðist svo, sem hún liafi átt það til að lxálfstíflast neðan til í geilinni, þvx að stundum fossaði einnig út um hina efri glugga. Af þeim sökum voru ára- skipti að xitliti fossins.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.