Náttúrufræðingurinn - 1977, Qupperneq 45

um einhvern rugling legunda sé að
ræða.
Mjög ýtarleg skrá yfir íslenskar
plöntutegundir birtist í ritgerð um
flóru íslands eftir enska grasafræði-
prófessorinn Charles C. Babington ár-
ið 1871. Hann hafði dvalist hér á landi
nokkrar vikur sumarið 1846 (C. C.
Babington, 1871), en þar að auki
kynnt sér hvað til væri af íslenskum
plöntum í söfnum og það sem um
þær hafði komið á prenti. Þar eru
nefndar nokkrar möðrutegundir og
meðal þeirra Gálium palustre, en um
hana segir Babington að hennar sé
getið í öllum skrám héðan og hljóti
hún því að vera algeng, Jíó hann
Jrekki enga vaxtarstaði. Þó engin ís-
lensk tegundanöfn séu nefnd er aug-
Ijóst að hér er ekki átt við hvítmöðru,
Jrví báðar Jrær tegundir nágranna-
landanna sem líkastar eru hvítmöðru
og oftast ruglað saman við hana, og
getið var hér að ofan, eru í Jsessari
skrá taldar vaxa á íslandi og er J)ar
auðvitað komin hvítmaðran.
Þær yngri heimildir um íslenskar
blómplöntur sem mér eru kunnar
geta Galium palustre L. hvergi sem
íslenskrar tegundar. Og í hinu ná-
kværna yfirlitsriti sínu um íslenskar
háplöntur álítur Johannes Grþntved
(1942) öruggast að telja þessa tegund
ekki til íslensku flórunnar, þar sem
engin eintök séu til af henni í söfn-
um. Þar við má svo bæta Jtví, að
hvergi eru í þessum gömlu ritum, þar
sem tegundarinnar er getið héðan, til-
greindir neinir vaxtarstaðir hennar
hér á landi.
II.
Á meðal þess sem lil er af íslensk-
um möðrum í grasasafni Náttúru-
fræðistofnunar Islands er eitt eintak
sér á örk, án blóma og aldina, sem
safnað hefur verið í Flóanum í byrj-
un september 1943, og síðar hafa ver-
ið skrifuð á rniðann orðin „austur
með braut“, en finnanda er ekki get-
ið. Þetta eintak er ákvarðað sem
þrenningarmaðra, sem þá var talin
vera tegundin Galium trifidum L. en
nú er talin tilheyra amerísku tegund-
inni Galium brevipes Fern. & Wieg.
Á örkinni er svo viðbótarmiði þar sem
Áskell Löve staðfestir að Jætta sé
þrenningarmaðra.
Þetta eintak er Jró að ýrnsu leyti
ólíkt þrenningarmöðru eins og hún
oftast er hér á landi, Jrað er grann-
vaxnara og blöðin lengri og mjórri,
og hafði ég ])ví verið í töluverðum
vafa um hvort Jretta væri örugglega
þrenningarmaðra.
III.
Snemma árs 1973 afhenti Arnjrór
Garðarsson dýrafræðingur Náttúru-
fræðistofnun nokkuð af plöntum sem
hann og Jón Baldur Sigurðsson dýra-
fræðingur höfðu safnað á ýmsum stöð-
um. Þar á meðal voru nokkur eintiik
af möðru sem Jteir höfðu safnað í
tjarnarstæði nálægt Stokkseyri í júlí
1970 og ákvarðað senr þrenningar-
möðru. Þessi eintök líktust mjög
möðrunni blómlausu úr Flóanum,
sem áður er getið, en voru með blóm-
um. Við nánari athugun kom fljótt
í ljós að Jsessi blóm voru öll greini-
lega fjórdeild og Jjví gat ekki verið
um þrenningarmöðru að ræða, held-
ur benti allt til að þarna væru loksins
komin í leitirnar íslensk eintök af
Galium palustre L. svo óyggjandi
219