Samvinnan - 01.12.1964, Qupperneq 52

Allar samvmnuverzlanimar
selja ESJU-KEX
ESJU-KEX
er yðar kex
Kexverksmiöjan
ESJA
Reykjavík, sími 13600 og 15600
Símnefni: ESJA, pósthólf 753
— Hann er nálægt 50%. Síð-
an 1960 hefur neyzluvörusalan
f’órfaldast að krónutölu. Síð-
astliðið ár nam heildarvöru-
salan 38,7 milljónum kxóna.
— Hverjar hafa verið siðustu
framkvæmdir á vegum félags-
ins?
— Við bættum við búð í
fyrra, keyptum Kjötiðjuna og
breyttum því húsi. Búð okkar
þar er nú, ásamt búðinni hér
á Strandgötunni, fullkomnasta
matvörubúðin í bænum.
Strandgötubúðin er lang-
stærsta matvöruverzlunin í
Hafnarfirði; umsetningin þar
er margfalt meiri en í nokk-
urri annarri búð í bænum og
með þeim hæstu matvöruverzl-
unum á landinu. — Mestu
framkvæmdir á vegum félags-
ins voru hinsvegar þegar byggt
var við verzlunarhúsið hér á
Strandgötunni 1958—1959. Þá
var fyrst bætt við þriðju hæð-
inni ofan á gamla húsið og síð-
an byggt vestan við það.
— Hver eru helztu vandamál
samvinnuverzlunar í þéttbýlinu
að þínum dómi?
— Af framansögðu er ljóst,
að kaupfélagið er sterkast á
sviði matvöruverzlunarinnar,
en þar er álagningin óeðlilega
lág, miðað við tilkostnað, sér-
um ekkert hvað við áttum
að gera. Þá kom leigubíll og
það var einhver galsi í okkur,
svona eins og oft er í strák-
um. Ég veifaði í bíl-
stjórann og hann renndi
upp að gangstéttinni og opn-
aði hurðina. „Ertu laus?“
sagði ég. „Já“, sagði hann.
„Haltu þér þá fast“, sagði ég
og ætlaði að taka til fótanna.
En svo varð ég of seinn og
bílstjórinn náði í öxlina á
mér og hélt mér föstum og
heimtaði af mér 25 kall fyr-
ir að hafa pantað bílinn.
Strákarnir voru roknir og ég
gat ekkert annað en látið
hann hafa eina 25-kallinn,
sem ég átti. Ég ætlaði að
nota hann fyrir bíómiða. Ég
skammaðist mín voðalega og
þorði ekki að segja pabba
og mömmu þetta fyrr en
löngu seinna. Og auðvitað
dettur mér ekki í hug að
gera þetta nokkurn tíma aft-
ur. Og ég ætla að biðja ykk-
ur að segja þetta engum, því
ég skammast mín enn. Ég sá
svo ansi mikið eftir 25-kall-
inum. Og auðvitað á maður
ekki að vera að hrekkja bíl-
stjóra greyin. Þeir gera svo
sem hvorki til né frá. En
hvað á maður þá að gera?
Nú er ég alveg hættur að
greiða hárið aftur, eins og
ég gerði og er bara með topp,
þið skiljið, ekki samt eins og
bítlarnir, en topp samt.
Jú, nú man ég dálítið, sem
ég skal segja ykkur, en ég
geri það ekki fyrr en í næsta
bréfi.
Verið þið blessuð og sæl,
ég bið að heilsa heimaln-
ingnum og kálfinum.
T o p p u r.
Kaupfélag
Hafnfirðinga
Framh. af bls. 27
matvöruverzlun félagsins rekin
í kjörbúðarformi.
— Hver er hlutur kaupfé-
lagsins í neyzluvörusölunni á
félagssvæðinu?
52 SAMVINNAN