Samvinnan - 01.12.1964, Blaðsíða 60

STAFRÖF HEIMILISSTJORNAR
VERÐUR AÐ LÆRAST
DÆMIÐ ER AUDREIKNAÐ
ÚTKOMAN ER BEIRI
ÁRANGUR MEÐ PERLU ÞVOTTADUFII
Þegar þér hafið einu sinni þvegið með PERLU komizt þér að
raun um, hve þvotturinn getur orðið hvítur og hreinn.
PERLA hefur sérstakan eiginleika, sem gerir þvottinn mjall-
hvítan og gefur honum nýjan, skínandi blæ, sem hvergi á
sinn líka.
PERLA er mjög notadrjúg. PERLA fer sérstaklega vel með
þvottinn og PERLA léttir yður störfin.
Kaupið PERLU í dag og gleymið ekki, að með PERLU fáið
þér hvítari þvott, með minna erfiði.
kenndar, einhvers konar eirð-
arleysis, sem líklega verður að
flokka undir einhverja tegund
af beyg. Ha?
Kannske er það lögmál, að
maður geti aldrei orðið ánægð-
ur með tilveruna að neinu
marki? Nú er ekki lengur þetta,
sem angraði mig áður, féleysi,
umkomuleysi, fyrirlitning ann-
arra, öryggisleysi, lánleysi í
kvennamálum. Nei, nei.
En þá er bara eitthvað ann-
að. Kannske þrálát hugsun um,
að þetta eða hitt hefði átt að
gerast öðru vísi, hina leiðina
hefði maður átt að fara — ekki
þá, sem farin var. Ef ekki þetta,
þá kannske eitthvað annað.
Því er það, þrátt fyrir allt,
að mér er mjög til efs, að mér
líði betur en áður. Ef það riði
á miklu, að ég segði rétt til
um það atriði, myndi ég ekki
þora að fullyrða neitt. Svo
skrýtið er það. Og það enda
þótt ég veiti mér yfirleitt allt,
sem mig langar til. Ja, ég held
mig sko vel í mat og klæðnaði,
enda er ég farinn að fitna, sem
kannske stafar nú líka af því
að ég ek of mikið í mínum
fína bíl. Og ég fer í skemmti-
ferðir til útlanda á hverju ári,
og fátt var það, sem mig lang-
aði meira til hér áður á árum.
Ég get sprangað um á dýrum
veitingastöðum og umgengizt
siðmenntað fólk, og ég hef
gaman af að geta eytt fé, úr
því að ég hef ráð á því. Hvort
sem það er af því eða einhverju
öðru, þá þarf ég ekki að kvarta
yfir því að ég hafi ekki kven-
hylli.
Samt þyrði ég ekki að full-
yrða . . .
Og þó? Ætti ég ekki að geta
það? Eða er það kannske ekki
þetta, sem flestir sækjast mest
eftir? Ha?
Elskið
óvini yðar ....
Franski heimspekingurinn
og rithöfundurinn Voltaire
var tóbaksmaður mikill. Þeg-
ar kona nokkur vakti athygli
hans á því að tóbak væri
einn verstu óvina mann-
kynsins, svaraði spekingur-
inn brosandi:
— Rétt er nú það, en mun-
ið þér ekki að skrifað stend-
ur að við eigum að elska
óvini okkar?
60 SAMVINNAN