Samvinnan - 01.12.1964, Blaðsíða 59

ið morguninn eftir, bræðurnir
tveir með lögfræðing sér til
fulltingis. Meira að segja lækn-
irinn kom snöggvast líka.
Og bræðurnir sátu svo fast
yfir mér ásamt þeim löglærða,
að það var rétt aðeins þeir gáfu
sér tíma til þess að skreppa yfir
til bróður síns, meðan hann
var að skilja við — en það
gerði hann þennan dag. Ég
fékk ekki að fara með þeim —
ekki að tala um — svo að ég
varð að láta nægja að biðja
þá að skila kveðju til hans. En
henni hafa þeir sjálfsagt ekki
skilað.
Svo var komið aftur til þess
að þvarga við mig.
En þeir höfðu ekki erindi
sem erfiði. Það vantaði nú líka
bara, eins og ég var búinn að
þaulhugsa þetta og ganga frá
öllu! Fyrir nú utan þá baráttu,
sem ég átti í við sjálfan mig.
. . . En það er nú önnur saga.
Ég sagði þeim, að hér væri
um að ræða hugaróra sjúkl-
ingsins, sem hann hefði lagt
sér til í veikindum sínum. Fyrst
sagði ég lögfræðingnum þetta
einum sér, síðan bræðrunum
og loks öllum saman. Ég við-
hafði alltaf sömu orðin. Þeim
væri óhætt að trúa því, svona
væri þetta og ekki öðru vísi,
enda sönnuðu fullgildir papp-
írar eignarheimild mína á því,
sem um væri að ræða. Það væri
leiðinlegt, að frændi minn
skyldi hafa fengið þessar ó-
ráðshugmyndir, sem stríddu
gegn raunveruleikanum.
En þeir vildu ekki trúa mér.
Svo fóru þeir að hafa í hótun-
um við mig. Þeir skyldu láta
ganga í málið, eins og bræðum-
ir komust að orði. Mér yrði
ekki hlíft.
„Gerið þið svo vel,“ sagði ég.
„Ekki hef ég á móti því, að lög-
fróðir gangi úr skugga um, að
ég hef rétt fyrir mér. Rétt skal
vera rétt.“
Æjá, æjá. Það var leiðinda-
þras allt saman.
Andstæða þess að hafa ekki
peninga er að sjálfsögðu að
hafa peninga. Og hún er skörp.
Maður er skyndilega kominn
með annan svip, annað lát-
bragð, annað hugarfar. Og því
hugarfari fylgir öryggi.
Það er gleggst dæmi, að
manni væri nákvæmlega sama,
þótt þeir, sem mættu manni
horfðu í gegnum mann eins og
maður væri loft. Ha?
En þeir gera það bara ekki
lengur — ekki eftir að manni
stæði nákvæmlega á sama, þótt
þeir gerðu það. Svo kyndugt er
það.
Þetta var að vísu ekki mikið,
sem ég fékk út úr félagsskapn-
um við hann frænda minn —
blessuð sé minning hans. En
rösklega hálf milljón þó, og á
þeim tíma var það snotur pen-
ingur, og hægt að láta hann
velta utan á sig, ef heppnin
var með. Tímarnir voru hag-
stæðir, og ég var ekkert ó-
heppnari en aðrir eftir að ég
gat snúið mér við fyrir féleysi.
Sem sagt, allt breyttist eftir
það eins og ég sagði.
Stundum hefur flögrað að
mér að heimsækja æskustöðv-
arnar. En ég held ekki, að ég
muni láta verða af því. í hrein-
skilni sagt, örlítill beygur í mér
við það — auðvitað ástæðu-
laus, þar eð ég er í rauninni
orðinn allt annar maður. Samt
er það þannig, eins og ég ótt-
aðist að komast í snertingu við
minningar um fortíðina.
Hérna finn ég aldrei til geigs
eða öryggisleysis. Nei, nei, það
er að segja, það er öðru vísi.
Það undarlega er nefnilega, að
enda þótt maður eigi nóga pen-
inga, sem veita manni flest af
því, sem maður þráði, svo sem
það, að málsmetandi menn
taka ofan fyrir manni, og
fjöldinn allur af þeim, sem eru
hátt á strái í borginni, heilsi
manni kumpánalega eins og
þeir eigi í manni hvert bein,
og jafnvel bjóði manni í veizl-
ur, sem manni hefði einu sinni
verið fjarska mikils virði —
enda þótt maður sé hættur að
taka eftir því eða muna eítir
því, að það ætti að vera manni
mikils virði — þá getur maöur
samt fundið til óþæginda-
CHEVROLET
1965
CHEVROLET — Avallt fremstur — Fylgizt me'ð kröfum tímaus — 15 gerðir að velja úr — Arangur: Það eru fleiri, sem
eiga CHEVROLET en nokkra aðra bílgerð. — RÍLADEILD SÍS veitir yður allur upplýsingar.
Vmboð General Iflotors Corp. á íslundi: Samband íslenzkra samvinnufélaga. RÍLADEILD ($|$)
BEL AIR
BISCAYNE
IMPALA
IMPALA STATION
SAMVINNAN 59