Samvinnan - 01.06.1972, Blaðsíða 3

Hrafnsstöðum, Dalvíkurhreppi,
20. maí 1972.
Herra ritstjóri!
f nýútkomnu hefti af Sam-
vinnunni, 2. tbl. 1972, eru ó-
venju margar athyglisverðar
greinar, sem þakka ber.
Nokkuð stór hluti þessara
greina mun byggja á erinda-
flokki, sem fluttur var í Ríkis-
útvarpinu síðari hluta árs 1971.
Einn höfundanna, Hákon
Bjarnason, skógræktarstjóri,
hefur þó haft ástæðu til að
hnýta við sitt erindi örstuttum
eftirmála, sökum blaðaskrifa
sem urðu vegna erindis hans á
sínum tíma. Grein Inga
Tryggvasonar er þarna einnig
birt. Eftir að hafa lesið þá grein
hefur þessi eftirmáli Hákons
vakið furðu mína. Hákon talar
um getsakir hjá Inga. Það
langt sem mín dómgreind nær,
fæ ég þó ekki betur séð en grein
Inga sé óvenju rökbyggð, miðað
við það sem almennt gerist í
skoðanaskiptum hér á landi. Ef
sá málflutningur, sem Hákon
vill, er slíkur sem Skógræktin
stundaði fyrir 10—15 árum, þá
er ég honum ósammála. Ég
meira að segja vonaði að slíkur
málflutningur tilheyrði liðinni
tíð og yrði ekki að óþörfu end-
urvakinn.
f grein Hákons segir: „í raun
og veru var því þannig háttað,
að við höfum varið 10 sinnum
meira fé til landeyðingar en
landbóta." En þar á hann við
að útflutningsuppbætur á land-
búnaðarafurðir séu beint fram-
lag til landeyðingar, eftir því
sem ég fæ skilið. Sé þetta rétt
skilið, er hér á ferðinni ákaf-
lega sterk fullyrðing og jafn-
framt ásökun á hendur þeirra
sem stýrt hafa íslenzkum land-
búnaðarmálum. Skora ég því
á Hákon að færa rök að þessum
orðum sínum; að öðrum kosti
leyfi ég mér að lýsa þetta órök-
studda fullyrðingu.
í framhaldi af þessu vil ég
víkja nokkrum orðum að tíma-
bærri grein Þrastar Ólafsson-
ar um stöðu landbúnaðarins í
þjóðarbúinu. Ég er honum að
flestu sammála, nema þar sem
hann ræðir samhengið á milli
offramleiðslu og ofbeitar. Þar
sem hér er um mál að ræða sem
kemur sterkt inn á áðurnefnda
fullyrðingu Hákonar, langar
mig að víkja hér að þessu ör-
fáum orðum, en minni jafn-
framt á, að einmitt þessu máli
eru gerð mjög ítarleg skil í
framangreindri grein Inga
Tryggvasonar. Þröstur virðist
ganga út frá því, að það sé
óræktað beitiland, sem haldi
uppi offramleiðslu okkar á
landbúnaðarafurðum. Ef við
með offramleiðslu eigum við
þann hluta framleiðslunnar,
sem greiða þarf útflutnings-
uppbætur með, þá kemur í ljós
í grein Inga, að það er um 40%
af offramleiðslunni, sem er
dilkakjöt. Það vita allir, sem
til þekkja, að framleiðsla naut-
gripaafurða á íslandi fer nær
öll fram á ræktuðu landi og
hefur því tæpast mikil áhrif til
landeyðingar nema síður sé. Út
frá minni takmörkuðu þekk-
ingu á íslenzkum landbúnaði
held ég, að í þeim héruðum hér
á landi, þar sem ofbeit er álitin
hvað alvarlegust, þá séu af-
urðir af hverri klnd hvað
minnstar hér á landi. Hefðu
bændur á þessum landsvæðum
brugðizt við þessum vanda á
þann hátt, sem landbúnaðar-
stefna síðustu ára hefur boðið,
þ. e. með því heldur að fækka
fé og samtímis að hefja aukinn
ræktunarbúskap og bæta fóðr-
un, finnst mér eins líklegt að
framleiðslumagnið í þessum
héruðum hefði verið öllu meira
í dag en það er. Mér virðist því,
að eins megi álykta sem svo, að
ofbeitin hafi dregið úr offram-
leiðslu landbúnaðarafurða, eins
og að hún hafi aukið hana. Ekki
ber þó að skilja þessi orð mín
á þann hátt, að ég vilji á nokk-
urn hátt mæla útflutningsupp-
bótum á landbúnaðarafurðir
bót. Þær hafa komið íslenzkum
landbúnaði í nokkurs konar
sjálfheldu, sem honum er
nauðsyn að losna úr. Grein
Þrastar er ein af fáum tilraun-
um til að skapa umræðugrund-
völl fyrir þessi mál, og þess
vegna er hún ákaflega tíma-
bær.
Aftur á móti að ásaka bænd-
ur um að hafa notað útílutn-
ingsuppbætumar til þess vís-
vitandi eða óafvitandi að hafa
stundað landeyðingu, eins og
mér virðist mega skilja orð
Hákonar Bjarnasonar, finnst
mér skortur á sanngimi.
Virðingarfyllst.
Jón Viðar Jónmundsson.
KEMST LENGRA
BLAZER EN AÐRIR
Enginn torfærubíll hefur tærnar þar sem Chevrolet Blazer hefur hælana.
Þrjár kraftmiklar vélar, 110 til 175 ha. net. SAE.
Blazerinn er ótrúlega rúmgóöur, og undirvagninn óviöjafnanlegi bætir viö öllum
þeim kostum, sem gera Chevrolet Blazer aö duglegasta fjallabílnum.
SAMBAND ÍSLENZKRA SAMVINNUFÉLAGA
$ Véladeild
Áninii a o nrui/ i a \ilir cíiii oonnn
ÁRMÚLA 3 REYKJAVÍK, SÍMI 38900
3