Samvinnan - 01.12.1981, Blaðsíða 30

Hvar sem
vantar
vegi —
hreppinga og Staðhrepp-
inga eða Hvammstangara,
svo nokkuð sé nefnt. Pabbi
hafði, a. m. k. á yngri árum
mikinn áhuga á íþróttum,
t. d. glímu og skíðagöngu,
og ég minnist þess sem
stráklingur, að ég rakst
einu sinni á myndarlegan
bunka af íþróttablaðinu
niðri í kassa með gömlu
blaða- og bókadóti, sem
pabbi geymdi á skemmu-
lofti. í blaðinu var mikið
fjallað um glímu og skíða-
íþróttir, svo og sund, en lít-
ið um knatspyrnu, og hand-
bolti mun ekki hafa verið
kominn í tísku þá. Því mið-
ur hefur þetta blað glatast,
og ég veit ekki, hvort um
var að ræða fyrsta íþrótta-
blað, sem gefið var út hér-
lendis. En gaman hefði ver-
ið að eiga það nú sem
vitnisburð um eitt áhuga-
svið verkamanns norður á
Borðeyri á kreppuárunum.
• Nýbýli reist
Eins og fyrr var sagt, réð-
ust foreldrar mínir í að
koma sér upp nýbýli rétt
utan við kauptúnið, árið
1936. íbúðarhús, hlaða og
fjós voru sambyggð, en fjár-
hús og hesthúskofa byggði
pabbi úr torfi upp á gamla
móðinn. Þakið á kofanum
var að því leyti sérkenni-
legt, að það var botninn úr
gömlum dekkbát, sem hvolft
var ofan á vegghleðsluna,
og var því ærið bungumynd-
að. Ekkert tún var þarna
í kring, og þurfti því að ráð-
ast strax í ræktunarfram-
kvæmdir, því að án efa var
hugmyndin með stofnun
nýbýlisins að koma upp dá-
litlu búi, en stunda jafn-
framt til fallandi atvinnu
í kauptúninu, svo og vega-
vinnu á vorin. En einmitt
um þessar mundir herjaði
vágestur mikill á fjárbú-
skap í mörgum sveitum
landsins, mæðiveikin ill-
ræmda. Þótt ekki hefði ver-
ið nema af þeim sökum, var
engan veginn auðvelt að
koma sér upp fjárbúskap að
neinu ráði. En ýmislegt
fleira kom hér til, sem gerði
það að verkum, að foreldr-
ar mínir ílentust ekki á ný-
býlinu sínu: snöggar breyt-
ingar, nánast bylting á
öllum sviðum þjóðlífsins á
næstu árum, stóraukin at-
vinna, hækkandi kaupgjald
í almennri vinnu, búferla-
flutningar úr sveitum í
þéttbýli, og þá einkum suð-
ur á Reykjanesskagann eða
höfuðborgarsvæðið. Allt átti
þetta sinn þátt í að nýbýlið
Lyngholt var selt og flutt
til Reykjavíkur.
En áreiðanlega varð pabba
oft hugsað til litla, vinalega
kauptúnsins við vestanverð-
an Hrútafjörð, því að þótt
kreppan og hörð lífsbarátta
setti auðvitað sitt mark á
mannlífið þar, þá voru árin
sem við áttum heima á
Borðeyri, að ýmsu leyti góð
ár.
Bragirnir, sem faðir minn
orti um Borðeyringa og
sveitunga sína, og ég hef
áður minnst á, sýna líka
hlýja glettni hans í garð
granna og sveitunga, ásamt
meðfæddri gamansemi, sem
entist honum fram á sið-
ustu ár. +
Óskum viðskiptavinum og landsmönnum öllum
I
GLEÐILEGRA JÓLA
i
i
i
Þökkum gott samstarf og viðskipti á liðnum
árum
I
I
I
PÖNTUNARFÉLAG ESKFIRÐINGA
Eskifirði
I
I
I
I
I
I
I
-------------------------------------------.-=ni
GLEÐILEG JÓL
FARSÆLT NÝTT ÁR
Þökkum gott samstarf á liðnum árum
KAUPFÉLAG DÝRFIRÐINGA
Þingeyri
30