Samvinnan - 01.12.1981, Blaðsíða 49

menni og iðandi fjör á torg-
inu við Casa Inglesa. Þar sat
fólk og drakk kaffi, bjór,
vin og gos, borðaði is og
fylgdist hvað með öðru.
Heilu portúgölsku fjölskyld-
urnar voru úti með unga-
börn alveg framundir mið-
nætti í hlýju myrkrinu.
Mikið var um að vera á
miðju torginu hjá leikfanga-
sölunum, sem seldu upp-
trekta bila og dýr, blöðrur
og sápukúlublásara og
sýndu þetta með miklu fjöri
og tilburðum. Þarna voru
líka nokkrir sölustandar
fullir af bókum.
• Portúgalskt nautaat
Hvern sunnudag fer fram
nautaatíhringleikahúsi í út-
jaðri Portimao. Það var með
hálfum huga að ég slóst í
för með samferðafólkinu til
að horfa á þetta — og dauð-
kveið fyrir. En portúgalskt
nautaat er ekki eins æsilegt
og það spánska. Þarna eru
nautin aldrei drepin, heldur
særð lítillega í herðakamb-
inn með smáspjótum, fag-
urlega skreyttum. Áður en
leikirnir hófust gengu
nautabanarnir fram í fríðri
breiðfylkingu og heilsuðu
einhverjum fyrirmanni, sem
sat í heiðurssæti rétt fyrir
ofan okkur, með því að
breiða skrautskikkjur yfir
aðra öxlina, taka ofan
svörtu húfurnar og hneigja
sig djúpt. Þá gafst okkur
gott tækifæri til að virða
fyrir okkur handbroderaða
ogbaldíraða mittisjakkana,
aðskornar silkibuxur með
útsaumuðum skrautbekk á
hliðunum. Einn var á hest-
baki i síðum, purpurarauð-
um jakka, hinir voru grá-
gul- og hvitklæddir og
yngsti nautabaninn, greini-
lega nýgræðingur, var í
blágrænum búningi. Allir
voru þeir í hvítum skyrtum
með flibba og rautt háls-
bindi. Einhvernveginn hafði
ég bað á tilfinningunni að
nautin fjögur, sem barist
var við, væru ekkert of
spræk og nenntu þessu varla
stundum. Þó tóku bolar
ansi góða spretti og eltu
hestinn og riddarann og
þurfti einu sinni að skipta
um hest, þar sem hann
særðist á fæti.
Ekki hef ég farið út í það
að kynna mér leikreglur
nautaats enda áreiðanlega
mikil fræðigrein á sína vísu.
En það er fallegt og glæsi-
legt að sjá nautabanann
sveifla rauðbleiku skikkj-
unni og dansa nokkurskon-
ar ballett framan við naut-
in. Aðstoðarnautabanar
standa bak við hlifar uppi
við veggi leikvangsins og
koma og æsa nautið með
sínum bleiku skikkjum, ef
það er í þann veginn að
þjarma of mikið að aðal-
bananum. Eldrauð skikkja
og sverð er notað í síðustu
hrinunni. Mjög fimur nauta-
bani, hvítklæddur, stóð sig
best og endaði með því að
taka í annað horn nautsins
og krjúpa á kné við það.
Ungi nautabaninn i sæ-
græna búningnum var
nokkuð stirðari í hreyfing-
um, en ákaflega ánægður
með sig, ekki síst þegar
hann að leikslokum gekk
meðfram áhorfendahringn-
um og tók á móti lófaklappi
og hrósi fólksins og nokkr-
um blómvöndum, sem kasr-
að var til hans.
Þarna sá ég fyrirbæri, sem
ég vissi ekki i fáfræði minni
að væri til. Þegar riddarinn
hafði lokið atlögu sinni að
nautinu og sært það með
5—6 smáspjótum, þustu sex
menn (ekki veit ég hvaða
nafn þeir bera í leiknum)
klæddir ljósbrúnum buxum,
gulbrúnrósóttum mittis-
jökkum, i hvítum skyrtum
með rauð bindi og breiða,
rauða mittislinda inn á
leikvanginn og réðust tóm-
hentir gegn nautinu. Einn
skellti sér á milli horna þess
(og átti þá á hættu að fá
slæma byltu), tveir tóku sitt
GLEÐILEG JÓL
FARSÆLT NÝTT ÁR
Þökkum gott samstarf og viðskipti á liðnum
árum
KAUPFÉLAG FÁSKRÚÐSFIRÐINGA
Fáskrúðsfirði
•kJ
Sendum öllum beztu óskir um
GLEÐILEG JÓL
og farsœlt komandi ár
með þökk fyrir viðskiptin á árinu
KAUPFELAG TALKNAFJARÐAR
Sveinseyri
49