Andvari - 01.01.1952, Side 67

ANDVARI
Sveinbjörn Egilsson.
Hundrað ára dánarminning.
Eftir Vilhjálm Þ. Gíslason.
Einn af ágætustu og merkustu menntamönnum fslendinga,
Sveinbjörn Egilsson rektor, andaðist hér í Reykjavík fyrir réttri
öld, 17. ágúst 1852, og fór útför hans fram 10 dögum seinna,
27. ágúst. Þjóðólfur tilkynnti lát hans með þessum orðum: „Nú
áttu þá, (þ. e. ísland) að sakna Sveinbjarnar Egilssonar, snillings-
ins mikla, skáldsins lipra, lærdómsmannsins lýðum kunna, iðju-
mannsins óþreytanda, valmennisins hógværa og hógláta. Hann
var kallaður frá þér fyrr en varði, á nýbyrjaðri kvöldvöku ævi hans.
62. ári, eftir hálfs mánaðar þunga legu, um hádegisbil hinn 17.
dag þ essa mánaðar. Eins og bömin flykkjast grátandi kringum
barngóðan mann, er ferðast á burt í framandi land, eins munu
lengi hugsanir sona þinna, ísland, hvarfla með söknuði utan
að gröf snillingsins, Sveinbjarnar Egilssonar."
Það vill svo til, að annars staðar hefur varðveitzt lýsing á
útför dr. Sveinhjamar, eftir Magnús Grímsson, og ætla ég að
rekja hér helztu atriði hennar, af því að hvort tveggja er, að at-
burðirnir, sem frá er sagt, eru ytra tilefni þess, að við minnumst
í dag lífs og starfs Sveinbjarnar Egilssonar, og svo eru í lýsing-
unni atriði, sem hafa gildi fyrir sögu lífs og bæjarbrags í Reykjavík.
Föstudaginn 27. ágúst söfnuðust líkfylgdarmennirnir fyrst
saman um morguninn á gildaskála bræðrafélagsins, og er svo að
sjá sem þar hafi farið fram einhvers konar erfisdrykkja. Þaðan
fóru menn síðan niður í hús hins dána — en rektor átti heima
þar sem nú er bókabúð Helgafells í Austurstræti. Þar flokkuðu
5