Andvari - 01.01.1952, Blaðsíða 18

14
Steingrímur Steinþórsson
ANDVARI
samur og var ávallt ljúfast að leiða til sætta, væri þess kostur.
Honum mun hafa verið það mjög mikið áhugamál, að þessi mis-
munandi skilningur íslendinga og Dana á ákvæðum sambands-
laganna varðandi utanríkisþjónustuna yrði ekki til þess að skapa
nýjar deilur og erfiðleika milli sambandsþjóðanna. Forsætisráð-
herra, sem var vitur maður og gerhugull, mun því hafa verið
Ijóst, að mikið valt á því, að til fyrsta sendiherra Islands í Kaup-
mannahöfn veldist hæfileikamaður, sem með starfi sínu gæti
öðlazt virðingu og traust beggja sambandsríkjanna. En þá var
svo ástatt, að hið fullvalda konungsríki ísland hafði engum
manni á að skipa, er nokkuð hafði starfað í utanríkisþjónustu, né
kunni skil á þeim málurn. Idér var því úr vöndu að ráða.
Niðurstaðan af þessum vangaveltum íslenzku ríkisstjórnarinn-
ar varð sú, að hún fékk Svein Bjömsson, hæstaréttarlögmann
og alþingismann, til þess að gerast fyrsti sendiherra íslands hjá
sambandsþjóð okkar, Dönum. Hann var skipaður í þetta embætti
á miðju ári 1920 og fluttist hann þá til Kaupmannahafnar. Þá
voru engin lög til urn skipun sendiherra. En á Alþingi 1921
lagði forsætisráðherrann, Jón Magnússon, fram frv. um skipun
sendiherra, og var það samþykkt. Þegar Jón Magnússon lagði
frumvarpið fram, farast honum svo orð um Svein Björnsson, sem
þá var orðin sendiherra:
„Eg bjóst ekki við því á síðasta þingi, að sendiherra yrði skip-
aður, áður en þetta þing kæmi saman. Ég bjóst nefnilega ekki
við því, að kostur yrði á manni, sem til þess væri fallinn. Ég taldi
verða leitun á þvílíkum manni og ekki fært að leggja út í þetta
nema með vel fallinn mann. Ég taldi nauðsynlegt, að þessi maður
væri duglegur, lipur samningamaður, kunnugur verzlun og við-
skiptum, vanur að umgangast menn á því reki, er hann þyrfti
að eiga viðskipti við vegna stöðu sinnar, og enn fremur, vegna
þess að vér höfum ekki ráð á að greiða þau laun, er samsvara
þykja stöðunni, nokkuð efnum búinn. Þegar ég varð þess var i
vor, að Sveinn Björnsson mundi ekki ófús að taka að sér sendi-