Andvari

Árgangur

Andvari - 01.01.1952, Síða 18

Andvari - 01.01.1952, Síða 18
14 Steingrímur Steinþórsson ANDVARI samur og var ávallt ljúfast að leiða til sætta, væri þess kostur. Honum mun hafa verið það mjög mikið áhugamál, að þessi mis- munandi skilningur íslendinga og Dana á ákvæðum sambands- laganna varðandi utanríkisþjónustuna yrði ekki til þess að skapa nýjar deilur og erfiðleika milli sambandsþjóðanna. Forsætisráð- herra, sem var vitur maður og gerhugull, mun því hafa verið Ijóst, að mikið valt á því, að til fyrsta sendiherra Islands í Kaup- mannahöfn veldist hæfileikamaður, sem með starfi sínu gæti öðlazt virðingu og traust beggja sambandsríkjanna. En þá var svo ástatt, að hið fullvalda konungsríki ísland hafði engum manni á að skipa, er nokkuð hafði starfað í utanríkisþjónustu, né kunni skil á þeim málurn. Idér var því úr vöndu að ráða. Niðurstaðan af þessum vangaveltum íslenzku ríkisstjórnarinn- ar varð sú, að hún fékk Svein Bjömsson, hæstaréttarlögmann og alþingismann, til þess að gerast fyrsti sendiherra íslands hjá sambandsþjóð okkar, Dönum. Hann var skipaður í þetta embætti á miðju ári 1920 og fluttist hann þá til Kaupmannahafnar. Þá voru engin lög til urn skipun sendiherra. En á Alþingi 1921 lagði forsætisráðherrann, Jón Magnússon, fram frv. um skipun sendiherra, og var það samþykkt. Þegar Jón Magnússon lagði frumvarpið fram, farast honum svo orð um Svein Björnsson, sem þá var orðin sendiherra: „Eg bjóst ekki við því á síðasta þingi, að sendiherra yrði skip- aður, áður en þetta þing kæmi saman. Ég bjóst nefnilega ekki við því, að kostur yrði á manni, sem til þess væri fallinn. Ég taldi verða leitun á þvílíkum manni og ekki fært að leggja út í þetta nema með vel fallinn mann. Ég taldi nauðsynlegt, að þessi maður væri duglegur, lipur samningamaður, kunnugur verzlun og við- skiptum, vanur að umgangast menn á því reki, er hann þyrfti að eiga viðskipti við vegna stöðu sinnar, og enn fremur, vegna þess að vér höfum ekki ráð á að greiða þau laun, er samsvara þykja stöðunni, nokkuð efnum búinn. Þegar ég varð þess var i vor, að Sveinn Björnsson mundi ekki ófús að taka að sér sendi-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Andvari

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.