Fréttablaðið - 25.09.2009, Síða 30

4 föstudagur 25. september
Þau eru saman í hljóm-
sveit, stýra saman nýjum
listavettvangi og eru
nýsnúin aftur úr rúmlega
árslangri bóhemdvöl á
Seyðisfirði. Í viðtali við
Föstudag segja Svav-
ar Pétur Eysteins-
son og Berglind
Häsler frá rækilega
samantvinnuðu lífi sínu
og ítrekuðum árangurs-
lausum tilraunum til að
stúta krúttinu.
Viðtal: Hólmfríður H. Sigurðardóttir
Ljósmyndir: Stefán Karlsson
A
usturstræti 6 hefur
oft verið fjörugur
staður en þar var
meðal annars Kaffi
Austurstræti, sem
átti sér marga skrautlega fasta-
gesti. Margir þeirra þeirra komið í
heimsókn til nýrra húsráðenda á
undanförnum dögum og líst þeim
vel á hlutverkið sem þeirra gamli
staður hefur fengið. Í rýminu er
nú er risinn upp nýr tónlistar- og
listaverslun undir nafninu Havarí.
Henni stjórna með passlega harðri
hendi hjónin úr Skakka manage,
Berglind Häsler og Svavar Pétur
Eysteinsson. Ásamt þeim standa
Kimi Records, Gogoyoko og Borgin
hljómplötur að vettvanginum.
„Þetta á að vera miklu meira
heldur en bara búð,“ útskýrir
Svavar, á meðan hann bisar við að
setja saman ónýta kló sem hang-
ir í endanum á langri rafmangs-
snúru. „Þetta verður vettvang-
ur fyrir tónlistarmenn, tónlistar-
unnendur, listamenn og alla sem
okkur þykja sniðugir.“ Á veggj-
unum eru ólík verk eftir unga ís-
lenska listamenn. Í Gogoyoko-
horninu er hægt að kynnast tón-
listarvefnum og föt merkt honum
til sölu, sem E-label hefur gert sér-
staklega fyrir hana. Meiningin að
breyta búðinni stöðugt, þannig
að alltaf sé eitthvað nýtt þang-
að að sækja, viku frá viku. Innan
skamms verður svo opnað útibú
frá hinu smáa og ljúfa kaffihúsi
Haítí á staðnum.
Ákveðið var að koma verslun-
inni á fót áður en tónlistarhátíð-
in Réttir hæfist, sem nú stendur
sem hæst. „Við vorum komin með
húsnæðið á fimmtudegi og opn-
uðum á laugardegi. Þetta gerð-
ist allt saman mjög hratt,“ segir
Berglind.
Alla dagana á meðan á Réttum
stendur verða tónleikar þar sem
fram koma ýmsir af þeim sem
koma fram á Réttum. Á laugardag-
inn verður mikið prógramm þar
sem margar hljómsveitir munu
koma fram.
ÓLÖGLEGT SAMRÁÐ
Þau Berglind og Svavar eru sam-
mála um að tónlistarbransinn
iði af lífi á Íslandi í dag. „Maður
rétt bregður sér af bæ. Svo þegar
maður snýr aftur eru komnar heil-
margar góðar hljómsveitir sem
maður hefur aldrei heyrt af áður.
Það var Grikki hérna hjá okkur í
gær í sjokki. Hann trúði því ekki
að meirihlutinn af þeim plöt-
um sem við erum með til sölu
séu íslenskar. „Þið eruð bara 300
þúsund“ æpti hann,“ segir Berg-
lind.
Samstarfið og velviljinn milli
listamanna nú um mundir segja
þau líka ómetanlegt. „Það er bull-
andi ólöglegt samráð í gangi
hérna. Samkeppnisyfirvöld ættu
bara að vita það!“ segir Svavar. „En
það er ekki hægt að verða ríkur af
tónlist á Íslandi. Það eina sem vit
er í er að hafa gaman af þessu.“
BÓHEMLÍF Á SEYÐISFIRÐI
Þau Berglind og Svavar komu
gagngert til Reykjavíkur til þess að
vinna í Havarí, en undanfarið rúmt
ár hafa þau verið búsett á Seyðis-
firði. Þau segja tímann líða öðru-
vísi þar. „Þegar ég er hér í Reykja-
vík fyllist ég oft miklu eirðarleysi.
En á Seyðisfirði fann ég ekki fyrir
því. Við vöknuðum kannski á
laugar dögum, hentum í pönnu-
kökur og buðum nágrönnunum
yfir. Það var hápunktur dagsins.
Litlu hlutirnir fengu meira vægi.
Þetta var ævintýri fyrir okkur
borgarbörnin sem höfum varla
verið meira en viku úti á landi,“
segir Berglind. Svavar er ekki alveg
tilbúinn að skrifa undir það. „Ég er
nú sveitamaður, var sumarstrákur
fyrir austan í mörg ár. Ég hef alveg
mokað skít, sko.“
Þau voru samt lítið í því að
moka skít á Seyðisfirði, þótt þau
hafi reyndar sett niður kartöflur.
Mestmegnis voru þau í því að
semja tónlist. Svavar segir Seyð-
firðinga hafa mikið þol fyrir list.
„Þeir eru æðislegir hvað þetta
varðar. Það gerir einangrunin. Hér
áður fyrr var eina ríkið á Austur-
landi á Seyðisfirði, svo allir fóru
þangað til að kaupa sér brennivín.
Svo lokaðist heiðin kannski og þá
var ekki annað að gera en að detta
í það á Seyðisfirði. Svo hefur það
líka haft sitt að segja að Dieter
Roth hafði aðsetur þar.“
BRJÁLÆÐISLEGAR HUGMYNDIR
Berglind tekur undir þetta og bætir
við. „Þetta er sérstakur staður. Það
hefur til dæmis oft komið til tals
að stofna fríríki þarna. Ég lenti
síðast í svoleiðis samræðum á
Seyðis firði fyrir nokkrum vikum.
Það er náttúrlega mikið af brjál-
æðislega flottum hugmyndum
sem kvikna þarna. En auðvitað
er fullt af bæjar búum sem mætir
aldrei á listasýningar og skiptir
sér ekkert af listinni.“
Tíu ára dóttir Berglindar af fyrra
sambandi flutti með þeim austur.
„Þetta var svolítið erfitt fyrir hana
fyrst, því hún er mikil pabba- og
ömmustelpa og vön því að flakka
á milli. En allt í einu var ekkert í
boði nema við,“ segir Berglind. „En
svo hrökk hún í gang og við áttum
algjöran draumatíma þarna. Höfð-
um mikinn tíma til að teikna,
spjalla og bara vera saman. Það
var æðislegt.“
Þau tóku tvær plötur upp á
Seyðisfirði. „Við vorum með að-
stöðu í kjallaranum og stundum
þegar við vorum búin að borða
á kvöldin fórum við bara niður
og hentum í eitt lag. Það var allt
svo einfalt, við þurftum aldrei að
finna pössun eða fara eitthvert
annað að taka upp. Það var bara
eins og hluti af heimilisstörfunum
að taka upp, eins og að vaska upp
til dæmis.“
ENGINN RAFVIRKI
„Hvað ertu að gera með þessa
kló?“ spyr ljósmyndari Frétta-
blaðsins Svavar, sem enn er að
reyna að setja saman klóna,
sem ekki ætlar að láta halda
sér saman. „Hún dettur alltaf í
sundur. Ég er ekki rafvirki!“ svara
Svavar. Hann er grafískur hönnuð-
ur og vinnur sjálfstætt sem slíkur,
þótt hans aðalstarf sé að „drullu-
malla í hönnun“ eins og hann
segir sjálfur. Undanfarið hefur
Berglind unnið sem fréttamaður
RÚV á Austurlandi en hún hefur
jafnframt unnið sem blaðamaður.
„Mér finnst sjónvarpið mjög
skemmtilegur miðill. Ef ég er með
gott myndefni og góða sögu getur
verið mikið kikk að sjá fréttina
smella saman,“ útskýrir Berglind
en stoppar snarlega þegar hávær
blossi kemur úr einu horni her-
bergisins. Klóin hefur sprungið í
höndunum á Svavari.
„Þú hefur ekki gert þetta rétt.
Þú verður bara að bíta í það súra,“
segir hún þá. „Það er nú meira
vesenið að skipta um eina kló!“
segir Svavar þá og hendur frá sér
klónni, sem ekki verður bjargað
úr þessu.
ALLS ENGIN KRÚTT
Þótt þau Svavar og Berglind séu
óttaleg krútt á að líta verða þau
ekki krúttleg á svipin þegar reynt
er að bendla þau við það tegundar-
heiti íslenskra tónlistarmanna.
„Það er asnalegt að slengja þessu
ÆTLA SÉR AÐ JARÐA KRÚTTIÐ
Berglind og Svavar Þau giftu sig fyrir fimm árum, eftir nokkurra mánaða samband. Enginn hafði trú á að hjónabandið myndi ganga – nema þau sjálf og pabbi Svavars. Þau hjónin hafa aldrei verið ánægðari með lífið og eyða
öllum sínu vöku- og svefnstundum saman. Pabbinn virðist því hafa vitað hvað hann söng.