Fréttablaðið - 25.09.2009, Page 51

25. september föstudagur 5
✽
b
ak
v
ið
tj
öl
di
n Berglind Häsler
Besti tími dagsins:
Morgnarnir ef það er gott veður, kvöldin ef
það er vont.
Skemmtilegast að gera:
Það er flest þolanlegt ef lundin er létt.
Leiðinlegast að gera:
Kaupa í matinn.
Uppáhaldsborgin:
Berlín.
Skemmtilegasti skemmtistaðurinn:
Láran á Seyðisfirði.
Áhugaverðasta íslenska hljómsveitin:
Olympia.
Falin perla:
Selárlaug.
Svavar Pétur Eysteinsson
Besti tími dagsins:
Háttatíminn.
Skemmtilegast að gera:
Gera það.
Leiðinlegast að gera:
Gera það ekki.
Uppáhaldsborgin:
Mér leið einu sinni ágætlega í bjórgarði í
München.
Skemmtilegasti skemmtistaðurinn:
Hita upp á Skaftfelli í pitsu og nokkrum
léttum og síðan er það tvímælalaust Kaffi
Lára og Eyþór á barnum.
Áhugaverðasta íslenska hljómsveitin:
Í dag er það Me, The Slumbering Napo-
leon, á morgun kannski einhver önnur.
Falin perla:
Breiðholtið.
orði á tónlistarmenn sem eru að
gera frábæra og gjörólíka hluti.
Það eru margir að experimenta
og fá kredit fyrir um allan heim
en eru svo afgreiddir hérna sem
einhver krútt,“ segir Berglind og
er mikið niðri fyrir.
Í þessum uppreisnarhug gegn
Krúttinu fengu þau hjónin þá hug-
mynd að halda Krútthátíð á Snæ-
fellsnesi 2005. Þar spiluðu marg-
ar af hinum alræmdu krútthljóm-
sveitum og var hátíðinni ætlað að
jarða endanlega krúttið. En hún
varð frekar til þess að festa nafn-
giftina í sessi heldur en hitt. „Eftir
þetta vorum við ekki annað en
krúttin í Skakkamanage, en fram
að þessu höfðum við verið frek-
ar laus við þá nafngift. Þetta var
mjög misheppnuð tilraun,“ segir
Berglind.
En þau voru ekki af baki dottin
og ákváðu að reyna aftur að myrða
krúttið. Þá héldu þau antí krútt
hátíð í Nýlistasafninu. Kynningar-
veggspjaldið fyrir hátíðina sýndi
blóðugt og dautt krútt. Hún var öll
hin subbulegasta, allir gestir sót-
ölvaðir og klámmyndum varpað á
vegg undir yfirskini listgjörnings.
„Þetta var akkúrat ekkert krútt-
legt og við vorum þvílíkt ánægð,“
útskýrir Berglind áfram. „En svo
mætti enginn fjölmiðill á hátíð-
ina sjálfa og þeir sem síðan skrif-
uðu um hana náðu ekki pæling-
unni. Þannig að okkur hefur ekki
ennþá tekist að drepa krúttið.“
HJÓNABANDSSÆLA
Berglind og Svavar héldu upp á
fimm ára brúðkaupsafmæli fyrir
stuttu. Þau giftu sig eftir sex mán-
aða samband en þar af var Svavar
í Berlín í þrjá mánuði. Þau höfðu
því ekki meira en þriggja mánaða
reynslu hvort af öðru áður en þau
gengu í það heilaga. „Það hafði
enginn trú á þessu hjá okkur,
nema pabbi hans Svavars. Hann
sagði að að það væru oft hjóna-
böndin sem entust lengst sem
hefðu stystan fyrirvara. En við
vorum bara svo ástfangin að við
vildum gera þetta strax,“ segir
Berglind. „Og svo langaði okkur til
að halda gott partí,“ bætir Svavar
við. Enda stóð á brúðkaupskortinu
að um brúðkaup aldarinnar væri
að ræða. Og þau fullyrða bæði
að brúðkaupsveislan verði seint
toppuð.
Frá því þau kynntust hafa þau
verið að gera tónlist saman. Nú
eru þau að vinna að nýrri plötu,
sem þau segja að muni hafa
allt annað sánd en fyrri plötur
Skakkamanage, sem eru þó nokk-
uð ólíkar innbyrðis. „Fyrsta plat-
an okkar var frekar lágstemmd
en sú seinni miklu rokkaðri. Nú
langar okkur að prófa einhverja
allt aðra stefnu en við eigum eftir
að sjá hvað kemur út úr því,“ segir
Svavar.
Þau fullyrða að sambandið verði
bara skemmtilegra eftir því sem
tíminn líður, ekki síst því nú hafi
þau lært að taka skransbeygjur
framhjá veiku punktum hvors
annars. „Okkur finnst skemmti-
legast að vera saman. Mér finnst
til dæmis best að hún sé með
mér þegar ég er að gera eitthvað
skemmtilegt, frekar en að hún
sé heima og ég útí bæ, komi svo
heim og segi henni frá öllu þessu
skemmtilega sem ég var að gera.
Ef ég hefði nú gaman af golfi og
hún af því að fara í ræktina. Hve-
nær ættum við þá að hittast? Sem
betur fer er músíkin okkar sam-
eiginlega áhugamál,“ segir Svavar.
Við það hefur Berglind aðeins einu
að bæta. „Mér finnst hann bara
ýkt skemmtilegur. Hann er sko
besti vinur minn.“