Fálkinn - 10.07.1963, Blaðsíða 39

Nú höfum við keypt nýjan bíl.
Skínandi fallegan. Við eigum ekki í
erfiðleikum með hann. En við minn-
umst hans heldur ekki fyrir neitt sér-
stakt — svona eins og hins gamla. Það
brosir enginn til okkar, þegar við kom-
um akandi, enginn hrópar á okkur, og
við e.um orðin að ósköp venjulegum
bílafarþegum.
Við eigum gamia bílinn enn. Hann
er geymdur í þurrum skúr. Einstaka
sinnum fer ég út og horfi á hann. og
mæli nokkur vingjarnleg orð til hans,
þrátt fyrir allt. Hvort hann er ökufær,
veit ég ekki. En til málamynda dreg
ég klukkuna reglulega upp. Því ef ein-
hver kemur einn góðan veðurdag og
vill kaupa hann, þá ætla ég að segja,
svona líka hrifinn:
„Jafnvel klukkan gengur hárrétt!“
SiVlíi^lVXIHK
Framh. af bls. 37.
ýmsir meinbaugir á að þau fái að njót-
ast og sá mestur að Marthe er heit-
bundin ungum hermanni Jacqes og þau
giftast. Giftingin hefur það þó ekki í för
með sér að þau Francois og Marthe fái
ekki að njótast og lífið virðist þrátt
fyrir allt brosa við þessum tveimur
ungmennum. Svo er það einn dag að
Marthe tilkynnir Francois að hún gangi
með barn og að hann sé faðirinn. Hann
verður að sjálfsögðu glaður við en þetta
hefur ýmsa erfiðleika í för með sér og
þá tekur Marthe örlagaríka ákvörðun.
Hún hittir mann sinn sem verið hefur
í bardögum í fremstu víglínu svo eng-
inn vafi verði um faðernið En svo
kemur sá tími að Marthe skal ala barn-
ið og þá fara hún og Francois saman
til Parísar. Þar skildist þeim að þau
gætu ekki skilið en öi'lögin eru stutt
undan. Marthe verður veik og það er
sent eftir móður hennar sem lætur
aka sjúkri dóttur sinni heim í þorpið
aftur. Þar deyr Marthe eftir að hafa
alið barn sem Jacques maður hennar
nýkominn af vígvöllunum telur sitt.
Og meðan Francois leitar friðar í
kirkju taka kirkjuklukkurnar að
hringja fyrir vopnahléi —það ríkir
friður á jörðu.
uf át
###########
Ljúfjengasli mjólkurréllurinn
N O U GAT #######
VANlllU
SÚKKULADI #####
####### ÁVAXTA
HIBVLAPRVÐI
SlMI 38177.
H.F