Fálkinn - 17.01.1966, Blaðsíða 37

verk, sem hún var svikin um,
Scarlett O’Hara í -á Hverfanda
hveli. Scarlett O’Hara er kona,
sem getur ekki elskað og gat
ekki losað sig við fordóma
varðandi hjónabandið, fyrr en
hún hitti mann, sem kúgaði
hana til undirgefni.
— Þetta er draumahlutverk-
ið mitt, segir hún.
Draumurinn um tamninga-
manninn, hefur enn ekki blikn-
að. ★ ★
@ Svi5sl]ósið
Framh. af bls. 5.
undirstrika það, sem fellur í
smekk sendanda. Æskilegt
væri að fá um leið gagnrýni
á það, sem betur má fara í
þættinum, þó að það sé ekki
neitt skilyrði.
Ég er fyrirfram viss um, að
þið bregðist vel við, jafnvel
ennþá betur en í síðustu könn-
un, en hún tókst mjög vel.
© Aika
Framh. af bls. 29.
ans. Það er til þess gert að leyfa
mönnunum við skeifuborðið að
sjá fótleggina á henni. Eftir tíu
mínútur mun Marilyn okkar fara
sömu ferðina. Sérðu hvernig hún
gengur? Hún veit af sér, eins
og þátttakandi í fegurðarsam-
keppni, sem spígsporar frammi
fyrir dómurunum."
Mennirnir við skeifuborðið
horfðu á stúlkuna hverfa inn
um dyr við enda skálans. Ör-
stutta stund talaði enginn né
hló; siðan hvað við langdregið
blístur, sem kom á stað hlátur-
kviðu. „Eigandi þessarar kaffi-
stofu er kverimaður frá Filips-
eyjum," sagði herra Liu, „sú
kona er mannvinur í hjarta sínu,
en hefur auk þess glöggt við-
skiptavit. Þessi fegurðarsýning
gegnir tvenns konar hlutverki:
i fyrsta lagi að veita mönnum
Við annars flokks borð smávegis
ókeypis skemmtun; ef þeir vilja
meira, verða þeir að áfskrifa
kaffidrykkju við þetta borð
hérna, sem er fyrsta flokks
borðið."
MYNDAMÓT HF.
MORGUNBLAÐSHÚSINU SÍMI 17152
„Hitt hlutverkið er þá að auka
bjórsöluna," sagði Chiang.
„Einmitt," sagði herra Liu.
„Árangurinn kemur í ljós eftir
augnablik." Hann hafði varla
sleppt orðinu, þegar litill Filips-
eyingur stóð upp frá kaffisölu-
borðinu og færði sig yfir að
borðinu til þeirra, með vindling
hangandi í öðru munnvikinu og
einkennilegt bros á dökkleitu
andlitinu. „Nú selzt einn bjór i
viðbót," varð herra Liu að orði.
„Líttu á veitingakonuna. Sérðu
sigurhrósið í brosinu?“
Chiang leit snöggvast á hold-
uga, miðaldra Filipseyjakonuna,
sem sat innan við skeifulaga
borðið, með peningakassann á
aðra hönd sér en stóran kaffi-
ketil á hina, eins og gyðja á
Ólympstindi sem skemmtir sér
yfir heimskupörum mannanna.
„Veiztu hvað,“ sagði herra Liu,
þegar hann hafði teygað langan
reyk úr vindlingnum sínum,
„hún er ef til vill ekki samsett-
ari en einfrumungur, en allt að
einu gjörþekkir hún grundvall-
arveikleika mannanna, sem
Freud eyddi allri ævi sinni í að
kanna. Þegar hún sér hvernig
fyrirætlanir hennar bera árang-
ur og heyrir peningana hringla
í hinum kassanum, þá er ég viss
um að henni liður líkt og rit-
höfundi, sem les vinsamlega
dóma um bók sína. Það er til-
finning, sem ég hef þráð alla
ævi en þessi kona nýtur hennar
hverja stund. Stundum get ég
orðið æfur af reiði þegar ég
hugsa til þess hve litið sumir
þurfa að hafa fyrir því, að njóta
hamingjunnar, en aðrir mikið.
Lítum á mig sem dæmi. Ég get
ekki gert mig ánægðan með
minna en metsölubók, sem færir
mér hvort tveggja fé ,og frama.
Ég veit að ég geri mér alltof
háar vonir, en ég get ekki gert
að því.“
Chiang hafði hlustað eins og
annars hugar á málæðið í herra
Liu. En nú bætti hann við upp-
hátt og var þó fremur að tala
við sjálfan sig: „Já. Ég þekki
það. Aika getur heldur ekki gert
sig ánægða með minna en Micha-
el eða John Larson."
Herra Liu lyfti annarri auga-
Framh. á bls. 41.
37
FALKINN