Tímarit iðnaðarmanna - 01.10.1973, Blaðsíða 43

I>ANN 27. maí 1973 lézt í Landsspítalanum Jökull Péturs-
son málarameistari, Fagrabæ 11 hér í borg.
Hann var fæddur 13. nóv. 1908 í Reykjavík, sonur
Ágústínu Þorvaldsdóttur og Péturs G. Guðmundssonar,
bókbindara og fjölritara. Pétur, faðir Jökuls, var lands-
jaekktur fyrir forystuhlutverk sitt í verkalýðshreyfingunni
og samtökum iðnaðarmanna um áraraðir. Hann var mikill
gáfumaður, skáld gott og ritfær með afbrigðum. Alla
Jaessa kosti föður síns erfði Jökull í rík.um mæli.
Með Jökli er fallinn í valinn einn gagnmerkasti maður
málarastéttarinnar.
Og nú þegar vinur minn Jökuli er ekki lengur meðal
vor, hrannast upp í huga mínum ótal myndir og minning-
ar liðinna ára, í samstarfi félagsmála og vináttu okkar,
og fjölskyldna okkar.
Jökull hóf nám í málaraiðn hjá Helga heitnum Guð-
mundssyni, en hvarf frá námi um tíma, en lauk því síð-
ar hjá Jóni E. Ágústssyni.
í um 40 ár áttum við ánægjulegt og ógleymanlegt sam-
starf í félagssamtökum málara hér í borg. Fyrst í félagi
málaranema, sem aðeins starfaði í nokkur ár, seinna í
Málarasveinafélagi Reykjavíkur. Eg er minnugur á það
tímabil, er við sátum saman í stjórn sveinafélagsins, báðir
á bezta aldri, ákveðnir í að vinna sem bezt að velferðar-
og hagsmunamálum stéttarinnar. Þá kynntist ég djörfum
hugsjónamanni, með baráttuhug og fjölþættar gáfur. Á
þessum árum kreppu var oft þröngt í búi málarans, vegna
hins árstíðarbundna atvinnuleysis, og vandamálin því
mörg til úrlausnar. Þar var Jökull ávallt reiðubúinn til að
leggja hverju góðu málefni lið, enda glöggskyggn og
góður tillögumaður. Það kom fljótlega fram á þessum
árum, hve auðvelt hann átti með að setja fram skoðun
sína í ræðuformi, enda varð hann einn snjallasti ræðu-
maður málarastéttarinnar.
Jökull var kjörinn ritari sveinafélagsins á fyrsta ári, er
hann gerðist meðlimur þess og gegndi því starfi auk
Jökull Pétursson
málarameistari
Minning
ýmissa annarra starfa þar til hann gerðist meðlimur
Málarameistarafélags Reykjavíkur.
Þegar hann gengur í Málarameistarafélagið 1941, er
hann einnig þar kjörinn ritari á fyrsta aðalfundi er hann
situr. Því starfi gegnir hann samfleytt til ársins 1952, en
alls mun hann hafa verið ritari félagsins í 14 ár.
Fundargerðir hans eru tvímælalaust þær beztu, sem
ritaðar hafa verið í fundargerðabók félagsins. Þar fer
saman stílhrein rithönd og vandvirkni, gagnmerk frásögn
og fagurt mál. Auk ritarastarfsins gegndi hann ótal störf-
um fyrir félag sitt. Hann var fulltrúi þess í mörg ár í iðn-
ráði, sat mörg þing Landssambands iðnaðarmanna, mörg
ár í skemtinefnd félagsins, var oft í samninganefndum
beggja málarafélaganna, ritstjóri og ábyrgðarmaður „Mál-
arans" í rúm 20 ár.
Þegar félagið gerðist þátttakandi í sambandi norrænna
málarafélaga (N. M. O.), var hann ein þeirra íulltrúa,
sem kjörnir voru til að mæta á þing þess, sem þá var háð
í Osló 1952. Allar götur síðan sótti hann þessi þing, oft-
ast sem fulltrúi eða sem þátttakandi, og á þeim vettvangi
lagði hann sitt til málanna, og nú; á s. 1. ári, er þingið var
háð hér í Reykjavík, sem stóð í rúma viku, var hann alla
dagana með bæði í starfi og leik, þrátt fyrir það að hann
gekk ekki heill til skógar. Jökull kom manni oft á óvart
og það gerði hann svo sannarlega í sambandi við þetta
þing. í hófi á Þingvöllum 20. júlí 1972 flutti hann snjalla
og eftirminnilega ræðu á mjög góðu máli svo allir nor-
rænu fulltrúarnir fengu skilið, enda fékk hann óspart lof í
lófa og mun mörgum þetta ógleymanleg stund.
Jökull hafði mikinn áhuga á norrænni samvinnu mál-
arameistara frá sjónarmiði félagsmála, menningarmála og
svo persónulegra kynna. Hann hafði náin samskifti við
ritstjóra málarablaðanna og bréfaskriftir við ýmsa for-
ystumenn stéttarinnar á Norðurlöndum og margir þeirra
töldu sig eiga ómetanlegan vin, þar sem Jökull var.
— Sem dæmi um vinsældir hans meðal forystumanna
TÍMARIT IÐNAÐARMANNA
43