Vikan - 30.11.1961, Blaðsíða 3

AÐ SEKTA VEGFARENDUR ...
Póstinum berast svo mörg bréf,
þar sem kvartað er yfir umferðar-
menningunni að við liggur að tek-
inn verði upp vikulegur umferða-
menningarkvörtunarþáttur í þessum
dálkum. Hér kemur eitt þessara
bréfa, og hefur bréfritari sannarlega
orð að mæla:
Kæri Póstur.
Nýlega tók lögreglan loksins upp
á því að gera strangari kröfur til
bilstjóra og sekta þá fyrir allskyns
smábrot, og er það vel, þvi að lög-
reglan hefur til þessa verið allt of
væg og umburðarlynd. Auk þess er
það mjög til batnaðar, að nú sekta
lögregiuþjónar menn á staðnum fyr-
ir öll smábrot. En það er eins og
blessuð lögreglan geri sér alls ekki
grein fyrir þvi, að umferð er ekki
fólgin í ökutækjum einum saman
— það má ekki gleyma gangandi
fólki. Þótt stjórnendur ökutækja séu
oft hirðulausir og þverbrjóti daglega
alls kyns umferðarregiur, leyíi ég
mér að fullyrða, að vegfarendur eru
mun verri hvað þetta snertir —
fólkið kann beiulinis ekki að ganga
á götunum. Til dæmis er eins og
götuvitarnir komi því yfirleitt ekk-
ert við, og það er tilviljun ein, ef
það gengur yfir götuna, þar sem því
er ætlað, og þannig mætti lengi telja.
Mér finnst vissulega tími til þess
kominn, að vegafarendur séu vittir
og sektaðir fyrir öll smábrot — er-
lendis er strangt á því tekið ef veg-
farendur fylgja ekki umferðarregl-
um, hérlendis virðast menn einbiina
á stjórnendur ökutækja, svo að veg-
farandinn gleymist.
Með þakklæti fyrir birtinguna.
Páll.
GOTT OG EKKI GOTT ...
Annað sígilt bitbein lesenda virð-
ist vera Ríkisútvarpið, og eins og
venjulega eru lesendur engan veg-
inn á sama máli. Stundum eru menn
að óskapast yfir einstökum þáttum
útvarpsins, og er slíkt nöldur oft
heldur kjánalegt — það er eins og
hlustendum lærist seint að loka fyr-
ir útvarpið, ef þeim mislíkar og geri
sér naumast grein fyrir því, að aum-
ingjans útvarpið er að reyna að
þóknast öllum hlustendum en ekki
nokkrum einstakiingum. Hér birt-
ast svo tvö bréf — annað í sigild-
um nöldurstíl, og svo hitt, sem tek-
ur málstað Ríkisútvarpsins:
Kæri Póstur.
Ja, hérna hér. Hefurðu heyrt
„barnatímann" hans Jónasar J.?
Finnst þér það ekki bífræfni að
bjóða fólki upp á slíkt? Ég legg til
að hann fái sig fluttan í barna-
timann, þ. e. a. s. ef þátturinn er
ekki einum of barnalegur þar
líka ...
Ein, sem álpaðist til að hlusta
síðast.
P. s. Það er svo sem ekki við góðu
að búast — þátturinn er í dagskrá
Ríkisútvarpsins — þú skilur.
Nei, ég skil fjandakornið ekki
neitt. Mér hefur fundizt þáttur
Jónasar alveg ágætur hingað til
og það fyrir hvern sem er. —
Úlgefandi: VIKAN H.F.
Svo kemur hitt bréfið, sem Ríkis-
útvarpinu þykir vafalaust vænt
um, auk þess sem ég er sannfærð-
ur um, að fjöldi hlustenda er því
fyllilega sammála:
Höfn, Hornafirði.
Kæra Vika!
Ég hef nýlokið við að lesa síðasta
tölublað Vikunnar, og er þar að
vanda margt skemmtilegt og gott að
finna. En sumt finnst mér þó ekki
falla mér vel i geð, eins og þetta
bréf frá „Einni í vigahug“, sem mér
finnst vægast sagt kátbroslegl.
Það er mjög lítilfjörlegt að ráðast
í „vígahug" að þeim, sem aldrei
réttir upp hönd fyrir höfuð sér, eins
og Ríkisútvarpið, og er það áreiðan-
legt, að þeir gagnrýna það mest,
sem minnst hlusta.
Þeir eru, held ég, óskaplega ein-
hæfir, sem ekkert finna nýtilegt,
nema við þáttinn „Við vinnuna",
sem er einna einhæfasti þátturinn,
sem fluttur er, byggður á sömu dæg-
urlögunum mánuðum saman, og
sorglegt er, að ungt fólk skuli vera
svo taugatrekkt, að það hafi ekki
stöðvun til að hlusta á hina hljóðlátu
og notalegu dagskrá sunnudagsins.
Ég tel mig nú enn með unga fólkinu,
þótt ég sé komin yfir tvítugt og
held ég sé ekki ein um það að taka
erindi Brodda Jóhannessonar, sem
eru alltaf óborganleg, og músik
Carls Billich og félaga og þeirra
líka langt fram yfir „kanann“.
Hvernig færi þetta unga fólk, sem
orðið er svo ameriskt, að lifa úti
á tandi, þar sem „kanaglamrið" nær
ekki til? Því segi ég: Lengi lifi Rik-
isútvarpið með öllum þess kostum
og hafi eilífa þökk fyrir tilveru
sina.
Ein, sem hlustar.
P. s. Þið megið birta þetta, þótt
ekki væri nema til að striða suinum.
— — Heyr! Ætli málið sé samt
útrætt?
SÁLFRÆÐI ...
Iværa Vika!
Ég vil byrja á því að þakka þér
fyrir margar skemmtilegar og fróð-
legar ánægjustundir.
Ég hef fylgzt með spurningadálk-
um þínum og séð þig leysa á
skemmtilegan hátt og oft snilldar-
legan hátt vandamál fólks úr dag-
lega lifinu — bæði hvað viðvíkur
smáatvikum, sem fólk veit ekki
hvernig það á að bregðast við og
svo aftur hvernig hjónabandinu
skuli hagað!
En nú er komið að mér að biðja
um hjálp. Svoleiðis er, að ég hef
brennandi áhuga á sálfræði, en þar
sem ég er nú á þessum „erfiða og
viðkvæma“ aldri (18 ára), get ég
ekki með nokkru móti fengið mig
til að láta þetta uppi við nokkurn
mann — enda ekki um neinn að
ræða — til að fá tilsögn.
Og nú iangar mig til að biðja þig
um að gefa mér nokkrar upplýsingar
um það, hvaða bækur ég skuli lesa
og þá hverjar fyrst (i röð) og hvort
þær muni vera fáanlegar á bóka-
söfnum bæjarins. Ég er í skóla
(M.R.) og hef ekki peningaráð til
að kaupa dýrar bækur. Viltu svo
segja mér um álit þitt á þessu —
Ritstjóri:
Gísli SigurSsson (ábm.)
AoglýainBustjóri:
Jóhannes J.örundBsoh.
kannske er það of snemmt fyrir mig
að byrja á þessu?
Og að lokum langar mig til að
spyrja þig spurningar, sem kemur
fyrri hluta bréfsins að sjálfsögðu
ekkert við: Hver hefur þýtt leikrit
Osborne's, Horfðu reiður um öxl?
Með fyrirfram þakklæti vona ég,
að bréfið komist til réttra aðila og
verði svarað innan skamms.
Tryggur lesandi.
Það er skemmtilegt til þess að
vita, að ungt skólafólk hafi áhuga
á sálarfræði, og í sannleika sagt
má það furðu sæta, að ekki skuli
vera kennt o. m. k. ágrip af sál-
arfræði og heimspeki við fram-
haldsskóla hér á landi. Ég held
þér væri hentugast að fá þér bók-
ina Hagnýt sálarfræði eftir Símon
Jóh. Ágústsson, en það er al-
mennt ágrip af sálarfræði og gef-
ur lesanda góða innsýn í fagið.
I þeirri bók muntu fá haldgóðar
upplýsingar um aðrar bækur, sem
þér væri hollt að kynna þér.
Leikritið Horfðu reiður um öxl
þýddi Thor Vilhjálmsson.
ORÐLJÓTUR ...
Elsku Vika mín, hvað á ég að
gera? Hann sonur minn, þriggja
ára, er orðinn svo orðljótur, að mér
er ekki farið að standa á sama. Það
þýðir ekkert að vanda um fyrir hon-
um, þá færist hann allur í aukana,
RitKtjórn og auglýslngar: Skípholtl
33. Slmar: 35320, 35321, 35322. Póst- .
hólf 149. Afgreiðsla og dreitlng:
• BlaOadreifing, Miklubraut 15, simt ' •
36720. Drelfingarsljóri: Óskar Karis-
i son. VerO i lausasölu kr. 15. Askrift-
arvérO er 200 kr. érsþriðjungstega,
.. greiOist fyrlrfram. Prenlun: Hilmir
h.f. Myndamót:. Raígraf h.f.
blessaður. Kanntu nokkurt ráð við
þessu? Mamma.
Ef ekki þýðir að banna barninu,
hefur það gefizt mörgum vel að
fara lymskulega að því og ýta
undir það að barnið bölvi —
hrósa því fyrir ljót orð og hvetja
það til þess að segja þau aftur og
aftur. Þegar barn blótar vísvit-
andi, stafar það af einhverjum
uppreisnaranda, en þegar ekkert
er til til þess að gera uppreisn
gegn, lækkar í því rostinn. Ef
þetta dugar ekki, geturðu huggað
þig við, að þetta líður mjög
sennilega hjá fyrr en varir.
BJÓRINN ...
Kæri Póstur minn.
Hvers vegna eru allir hættir að
tala um bjórinn? Hvar eru allir
þessir vigalegu bjórvinir, sem börð-
ust svo hreystilega fyrir þessum dá-
samlega drykk í vor? Fylgdi ekki
hugur meira en svo máli, að þegar
ekki blæs byrlega, leggja þeir allir
niður rófuna? Það þýðir ekki að
gefast upp, þótt fyrsta lota mis-
heppnist. Mér finnst þetta allt of
mikilsvert baráttumál til þess að
menn þegi yfir þvi. Það verður að
byrja nýja herferð og stappa stál-
inu i alla bjórvini. Þeir eru ekki
búnir að tapa, meðan þeir geta bar-
izt.
Jón bjórvinur.
Framkvœmdastjóri:
Iíílmar A. Kristjánsson.
/ næsfa blaði verður m.a.:
* Forsíðumynd: Telma Ingvarsdóttir í fjörunni hjá Skúlagötu.
* Smásaga í þýðingu Lofts Guðmundssonar: Kona annars manns.
* Kaupsýslumenn í Reykjavík fyrir 50 árum. Myndir af 24 helztu
kaupsýslumönnum Reykjavíkur fyrir hálfri öld og grein.
* Tönnin. Gamansaga eftir Robert Benchley.
* Flæðir yfir Faraó. Grein og myndir um fornminjarnar í
Egyptalandi sem fara í kaf við Aswanstífluna og hvaða ráða-
gerðir eru uppi til að bjarga þeim.
* Sonur minn Sinfjötli. Kafli úr nýútkominni bók Guðmundar
Daníelssonar.
* Gengið í búðir. Þátturinn fjallar einkum um húsgögn að þessu
sinni.
* Litið inn í Lidó. Myndafrásögn af kvöldi í Lidó.
* Lúxus með lánskjörum. Vikan hefur gert rannsókn á láns'-
verzlun einkum í Reykjavík og niðurstöðurnar birtast í næsta
blaði.
* Boðskapur jólanna. — Smásaga eftir Gloriu Grant.
* Athugið, að næsta blað er 52 síður.