Vikan - 12.11.1964, Blaðsíða 14

MANFRED MANN
MANFRED MANN
Allar unglingahlj ómsveitir í heiminum eiga bara einn draum, það
að verða númer eitt á vinsældalistanum. — Allar nema Man-
fred Mann hljómsveitin. — Það var jafnvel á móti skapi Man-
fred Mann að skegg- og gleraugnahópurinn hans komst í fyrsta
sæti á enska vinsældalistanum, núna fyrir nokkrum vikum
síðan.
Fyrsta ágúst sagði organistinn Manfred Mann í samtali: „Ég vil ekki
að nýjasta platan okkar „Do wah Diddy“ lendi í fyrsta sæti.“ Blöðin
fóru að skrifa „Manfred slær út the Beatles“ eða eitthvað álíka vit-
laust. Tveimur vikum seinna er eitt Lundúnarblaðið með fyrirsögnina:
„Mann slær út the Beatles!" „Þvættingur," sagði Manfred, „Beatles hafa
verið í fyrsta sæti síðastliðnar fjórar vikur, og hafa selt heilan helling
af plötum. Einhverntíma verða þeir að flytjast niður, eða er það ekki?“
Manfred er fæddur fyrir tuttugu og þrem árum í Jóhannesarborg í
Suður-Afríku. Hann er varkár maður í hinni hörðu og þröngu götu sam-
keppninnar. Manfred vill ekki að hljómsveitin gangi upp sem sól og
hrapi svo niður eins og pönnukaka. Það á að spara fyrstu sætin. „Við
hugsum okkur að gera ekki 1964 að okkar ári og síðan neyðast til að
hverfa úr allri dýrðinni. Við viljum gjarnan vera á vinsældalistanum
1965 og líka 1984.
Það er margt athyglisvert við þessa hljómsveit. Nafnið Manfred Mann
t.d., sem túlkast á tvennan hátt í fyrsta lagi sem nafn á organistanum
sjálfum og svo nafn á allri hljómsveitinni. Það eru sem sé fimm Man-
fred Mann í Manfred Mann, ef skilið er við hvað er átt.
Enska dægurlagablaðið Melody Maker komst að raun um hversu erf-
itt það er að eiga viðtal við Manfred Mann.
„Er þetta Manfred Mann?“
„Já, við erum Manfred Mann.“
„Tala ég í raun og veru við Manfred Mann?“
,Já, ég heiti Manfred Mann, en við erum fleiri en einn, við erum
heill hópur.“
„Jæja, get ég þá spurt þig, Manfred Mann, um eitt?“
„Nei, af hverju mig? Við erum fimm. Af hverju Framhald á bls. 50.
^ — VIKAN 46. tbl.
En nú er ilmur liðinna
daga endurvakinn með
skútusmíði og siglingum
á Reykjavíkurtjörn.
VIÐTAL:
BJAENI SIGTRYGGSSON
LJÓSM.:
KRISTJÁN MAGNÚSSON
— Teiknaðu fyrir mig skip, segir
lítill glókollur við háan og þrekinn
eldri mann uppi á skrifstofu Lands-
símans á Klapparstíg.
— Á ég að teikna fyrir þig eitt
skip, segir maðurinn og nær í blað
niður í skrifborðsskúffu.
Úti er greinilegt miðseptember-
veður. Haustblær fyllir loftið og
gulnuð laufin á trjánum bregða á
leik. Undan hægri hafrænunni lyft-
ist eitt og eitt lauf, svífur stuttan
spöl og hafnar á viðmótskaldri
gangstéttinni.
— Hérna setjum við mastrið, seg-
ir maðurinn við skrifborðið og
hnokkinn jánkar við því.
— En það vantar skipstjórann; þú
verður að teikna skipstjóra uppi á
stýrishúsinu, bætir glókollurinn síð-
an við.
— Alveg rétt .Það vantar skip-
stjóra. Eigum við ekki bara að segja,
að hann sé inni í húsinu.
Skipið er tilbúið og stráksi hleyp-
ur ánægður með þetta nýja skip
sitt út í haustblíðuna.
Maðurinn við skrifborðið heitir
Jón Eiríksson, starfsmaður hjá
Landssímanum og kennari við Loft-
skeytaskóla Landssímans. Hann hef-
ur teiknað fleira en eitt skip um
ævina, og hann hefur gert meira en
að teikna skip, hann hefur einnig