Vikan - 25.02.1965, Blaðsíða 2
HARÐVIBARINNRÉTTINGAR
ÚR HOLPLÖTUM MEÐ RÝMI FYRIR LEIÐSLUR OG RÖR
E R ÓDÝRASTA INNRÉTTINGAREFNIÐ, SEM VÖL ER Á
SPÓNLAGÐAR
HOLPLÖTUR
240x124 cm.
Verð fró kr. 270,00 ferm.
SPÓNLAGÐAR
SPÓNAPLÖTUR
240x124 cm.
Verð frá kr. 130,00 ferm.
PANILAR
frá 20 cm til 60 cm breidd.
Lengd 250 cm.
STOFU -
BELINGA
PARKET BEUNGA frá kr. 400,00 ferm. — EIK frá kr. 430,00 ferm.
-PARKET Er sérstakur harðviður, sem staðizt hefur bæði vatnsflaum á gólf;
og mjáa kvenskóhæla.
LeitiS nánari |QQ| IQJ H PFAFF HÚSia
upplýsinga I U I LflU I J Skólavörðustig 1A - Sími 24940
l
í FULLRI HLVÖRU
Hvað veiztu
um vín?
Einhvers staðar las ég það, að
barir væru fleiri í Reykjavík en
nokkurri annarri borg, miðað við
þessa venjulegu höfðatölu. Og þá
skyldi maður ætla, að borgarbú-
ar kynnu flestra víntegunda skil,
hvernig bæri að blanda þeim
saman og við hvaða tækifæri á
að drekka hvaða tegundir eða
blöndur, en af slíkri þekkingu
risi svo aftur traust vínmenning, j
svo menn yrðu aldrei ölvaðir og |
gerðu því aldrei nein glappaskot j
í ölæði.
En það er nú einhverju öðru
nær. Uppi um allar hillur bar-
anna eru fallegar og girnilegar
flöskur, en sá sem inn kemur veit
ekki hvað þær hafa inni að halda,
hvort drykkurinn með þessu
franska eða ítalska nafni er ætl-
aður til að drekkast einn ellegar
á að blanda honum saman við
einhvern annan, hvort hann er
bragðljúfur og hressandi, eða eit-
urvondur og til þess eins að gera
drekkandann út úr fullan. Og
eftir að hafa nokkrum sinnum
gjóað forvitnislega á flöskurað-
irnar, er venjulega gripið til þess
gamla fangaráðs að biðja um
eitthvað, sem allir vita hvað er:
Asna, Cuba libra, viskí og sóda
o. s. frv., sem sagt viðurkennda,
sterka drykki, sem bornir eru
fram í glösum stærri en vatns-
glös og drukknir á svipaðan hátt
og vatn, eins og til þess að
slökkva þorsta.
Ég spurði barþjón að því á dög-
unum, hvers vegna barstjórar
létu ekki liggja framini á börun-
um pésa með yfirliti yfir helztu
víntegundir, kokkteila og blönd-
ur, þar sem menn gætu lesið sér
til um eiginleika hvers drykkjar.
hversu áfengur hann væri, sætur
eða súr, ljúfur eða beiskur.
Og barþjónninn svaraði:
Það er bannað að auglýsa vín, og
þetta flokkast undir auglýsingar.
Ég á erfitt með að sætta mig
við, að þetta sé rétt. Það er við-
urkennt, að fáfræði sé undirrót
allra lasta og menning og mennt-
un haldist í hendur. Það hlýtur
einnig að vera þannig í áfengis- '
málum: Að fræðsla um vín og
þekking á vini dragi að marki úr
misnotkun þess. Sjálfsagt eru -
það andstæðingar vins í allri
mynd, sem knúið hafa fram aug-
lýsingabannið, en það getur ekki
verið vilji þeirra, að halda fólk-
inu í því miðaldamyrkri, að það
kunni ekki að biðja um neitt
nema viskí, asna og brennivín og
ekki að drekka til annars en að
tapa glórunni. sh