Vikan - 25.02.1965, Blaðsíða 49

í veizlum, þar sem margt er um
manninn og gcstirnir taka sér sjálfir
af borðinu, er gott að Ieggja málm-
pappír undir dúkinn, svo að vætan
liggi ekki á borðinu, ef eitthvað demb-
ist niður. Húsmóðirin gctur ekki alltaf
sjálf vcrið til taks að þurrka slíkt upp.
í rigningu er gott að hafa nokkrar
andlitsþurrkur í töskunni, til þcss að
þurrka slettur af sokkum og skóm.
Endinn á stilkum afskorinna blóma
má ekki nema við botn eða liliðar
vasans, því að það getur komið í veg'
fyrir að þau dragi til sín nóg vatn.
Skál með ediksvatni eða sundur-
skorinn laukur dregur úr málningar-
lykt í nýmáluðu herbergi.
hneppa hnöppunum, svo að hún
skekkist ekki, og þurrka svo í her-
bergishita og alis ekki við miðstöðvar-
ofninn. Það er sama um pelsinn að
segja, nema í enn ríkara mæli, því
að hann beinlínis eyðileggst sé hann
þurrkaður við of mikinn hita. Skórn-
ir verða oft verst úti, en það á að
fara strax úr þeim og fylla þá með
dagblaðapappír, sem hefur verið kuðl-
að saman. Skóblokkir geta víkkað þá
of mikið út, en pappírinn lætur hæfi-
lega undan. Erfitt er að ná burtu salt-
röndum af skóm sem hafa blotnað,
en reynandi er að væta hreinan klút
með vatni og nudda saltröndina og
töluvert út fyrir hana þar til skinnið
er vel rakt. Þá á að nudda með ein-
hverju hörðu, t.d. skafti á borðhnif,
töluvert upp og niður fyrir röndina
og reyna þannig að jafna saltinu yfir
stærri flöt og gera blettinn þannig
ósýnilegan. Þegar skórnir eru þurrir,
er svo borinn skóáburður á þá. Hafi
Tweed-kióll ó skrifstofuna eða í
búðina. Hálsmálið nær næstum nið-
ur í mitti að framan, en slík djúp
V-hálsmál hafa náð miklum vin-
sældum. Hér er þó brjóst í kjóln-
um, sem nær upp í háls, svo að
allrar siðsemi sé gætt á vinnustað.
Kjóll úr smáröndóttu ullarefni,
hnepptur að framan á skemmtileg-
an og sérkennilegan hátt. Hvítur
kragi og uppslög með örmjóu bandi
úr efni kjólsins hnýtt yfir miðju
uppslags og kraga. Þannig mætti
skreyta gamlan kjól og gera sem
nýjan.
Prjónuð Channel-dragt úr yrjóttu
garni, en brydding með köntum
og framan á ermum og vasalok-
um í sama lit og dekkstu yrjurnar.
Hneppslur í sama lit og brydding-
arnar. Þetta er ákaflega skemmti-
leg flík, hvort sem er í skóla eða
á vinnustað. ,
Þá eru það skórnir. Mjóu hælarnir
eru á hröðu undanhaldi, öllum gólf-
eigendum til óblandinnar ánægju,
en margri stúlkunni áhyagjuefni,
því að mjóu hælarnir voru óneitan-
lega klæðilegri fyrir fótinn. Táin
er líka að verða breið fyrir. Nýstár-
legastir eru þó efstu hælarnir, en
þeir koma, eins og sjá má, næstum
í beinni línu niður af hælkappan-
ur. Þannig hælar og tær á skóm
eiga ekki eingöngu við fatnað eins
og sýndur er hér á síðunni, heldur
eru fínni skór líka með þessu lagi.
komiS ljósir blettir á skóna, má lita
í þá með litblýanti í sama lit og skórn-
ir og bera svo skóáburð yfir, svo
að liturinn tolli. Hafi skinn rifnað
og flagnað á skóhælum, má líma
það fast og slétta vel úr því, svo að
það nái yfir flötinn, sem það áður
þakti.
Taskan
Töskur þarf að tæma öðru hverju
og bursta að innan. Plasttöskur eru
þvegnar að utan með mildri sápu og
skolaðar úr volgu vatni. Töskui- úr
kálfsskinni má bera litlausan skó-
áburð á, en rúskinnstöskur á að brrsta
með hrágúmmíbursta. Séu þær glans-
andi af sliti, má fara lauslega yfir
þær með smágerðasta sandpappír, sem
fæst. Það má reyna að ná fitublett-
um af þeim með tusku vættri í
koltetraklorid. +
VIKAN 8. tbl.