Vikan - 25.02.1965, Blaðsíða 37

ekki hjálpa honum til að ná i
kærustuna frá Perry. Hún hálf
kenndi í brjósti um hann, en
hún kenndi meira í brjósti um
Perry.
ÞaS var myrkur hjá Perry
þcgar hún kom heim og bíllinn
lians var ekki i skúrnum. Þó
hafSi liann fariS af ballinu um
sama leiti og þau. ,
Díana háttaSi sig, en liún gat
ekki sofnaS. Hvíldarlaus bylti
hún sér i rúminu. Ef Perry hefSi
veriS lieima, hefSi hún getaS
aS þú sért aS gera um þetta leyti
nætur, og alein? sagSi hann
reiSilega. — Ég hélt aS þú værir
háttuS fyrir löngu!
— Ég gat ekki sofiS, svo aS
ég ætlaSi aS fá mér svolitinn
biltúr, sagSi hún vesældarlega.
■—■ Þér er lika kalt, þú skelf-
ur. FarSu inn í minn bíl, meSan
ég set þinn bíl inn í skúr.
Hann setti hennar bil inn og
var ótrúlega fljótur aS því, kom
svo inn í bílinn til hennar og
bauS henni sígarettu.
Henni til mikillar undrunar
fór hann aS hlægja. Taktu þetta
ekki alvarlega. Nickie safnar
hauskúpum.
— Og þú tekur þetta eltki
nærri þér?
— Hún er svo ung, — liann
yppti öxlum.
Hún varS allt í einu fjúkandi
vond. — ÞaS getur ekki veriS
aS þú sért meS öllum mjalla,
aS láta þér detta i hug aS ætla
aS giftast stúlku sem er tíu ár-
um yngri en þú, og i ofanálag
svo sagSi Díana lágt: — VarSstu
ástfanginn af henni viS fyrstu
sýn?
Hann dró hana til sin, tók
meS hendinni undir hökuna á
henni, svo aS hún var neydd til
aS horfa framan í liann. — Hún
er falleg finnst þér þaS ekki?
— Jú, svaraSi Díana milli
samanbitinna tannanna.
— En hvaS ástinni viSvíkur,
er hún ennþá á leikskólaaldri.
Diana andaSi djúpt. — Þú
varst þú aS skrökva? Þú hefir
Langódýrasti 6-manna bfllinn
- AÐEINS KR. 151.800 -
KAFTMIKILL - BER 650 KG - HÁR YFIR VEG Á 16 TOMMU FELGUM - LANGUR
VÖRUPALLUR - ÁGÆT AKSTURSHÆFNI
Tékkneska bifreiðaumboðiö hf.
Vonarstræti 12, — • Sími 2-1981.
fariS niöur til lians og rabbaS
viS hann um stund, þaS var
alltaf svo róandi.
Þegar hún heyrSi klukkuna slá
tvö fór hún á fætur, klæddi sig
í peysu og síSbuxur og læddist
niSur stigann. Hún var ákveSin
i aS fá sér svolítinn bíltúr, til
aS hressa upp á slcapiS.
Bíllinn hennar var eitthvaS
svo cinmana þarna í skúrnum,
vantaSi ruslakistuna, félaga sinn.
Hún settist inn í bílinn og ók
varlega niSur aS hliSinu. SkiniS
frá bílljósunum sem komu á
móti henni aSvöruSu hana, en
heldur seint. Um leiS og bill
Perrýs sveigSi inn í liliSiS rák-
ust bílarnir saman. Þau stöSv-
uSu bæSi vélarnar og stukku út.
Hún ætlaSi aS fara aS segja aS
þetta væri honum aS kenna,
en hann varS fyrri til.
— HvaS i dauSanum heldurSu
— Ég skal koma meS þér í
bíltúr, ef þú endilega vilt þaS.
— Nei, þaS er allt í lagi, núna
þegar þú ert kominn heim, —
heyrSi hún sjálfa sig segja, sér
til mikillar undrunar.
Hann kinkaSi kolli, ræsti vél-
ina og ók inn í bílskúrinn.
— Nickie langaSi allt í einu
til aS dansa lengur, þegar þiS
voruö farin, svo aS ég fór inn
meS henni aftur. Ég held aS þaS
liafi veriS fyrirfram ákveSiS,
því aS Róbert kom aftur, þegar
aS hann var búinn aS fylgja
þér heim. Ég lét þau halda á-
fram án min.
— ÞaS var leiSinlegt, sagSi
Díana. Ilún sárkenndi i brjósti
um hann og fann fyrir einhverri
sektartilfinningu, eins og þetta
væri henni aS kenna aS svona
fór.
safnar aSdáendum! Ég veit aS
hún er falleg og sérstaklega aS-
laSandi, og þar viS bætist aS
hún er dóttir ritstjórans! En liún
kemur aldrei til meS aS liugsa
sómasamlega um þig, — passa
aS þú borSir reglulega, eSa aS
minna þig á aS fara í peysu þeg-
ar kalt er. Diana fálmaSi i
blindni eftir læsingunni á bíl-
liurSinni. — Og sjáSu svo allt
drasliS i kringum þig. Hún náSi
í bréfpokann og fór aS tina upp
i liann sigarettupakka, gömul
blöS og annaS dót.
Hann mjakaSi sér eftir sætinu
og greip um úlnliSinn á henni.
— Ég skal segja þér nokkuS,
ég hefi alls ekki hugsaS mér
aS giftast ráSskonu sem reksar
í mér og lætur mig ekki í friSi!
öskraSi hann.
ÞaS varS dauSaþögn og þau
horfSu reiðilega hvort á annað,
ekki talað viS pabba hennar?
Hún er ekki sú sem þú ætlar aS
giftast?
Hann liristi höfuSiS. — Þegar
um ást er að ræða, er Nickie
kannske á leikskólaaldri, en þú
elskan mín, þarft að byrja al-
veg upp á nýtt.
— Jæja, kysstu mig þá, sagði
Díana. — Eins og þú varst van-
ur....
Eftir stundarkorn losaSi hún
sig úr örmum hans.
— Mamma sagSi aS allt þetta
drasl sem þú dreifir í kringum
þig, mundi bara koma þeirri
sem elskaði þig til að elska þig
enn heitar.
— Já, en það gerir þig vit-
lausa, er það ekki? Hann brosti
út undir eyru.
— Já, hún lokaði augunum,
— en kysstu mig nú samt.
★
VIKAN 8. tbl. 37